บทที่ 73 ดินแดนยมโลก
“ดินแดนยมโลก?” ลู่เฉินครุ่นคิดพลางยื่นมือไปคว้าลูกแก้วสีดำสนิท เพียงปลายนิ้วแตะต้องลูกแก้วนั้น “วูบ!” ทิวทัศน์เบื้องหน้าเปลี่ยนไป ลู่เฉินปรากฏตัวในพื้นที่กว้างใหญ่ ท้องฟ้าหม่นมัว พื้นดินไหม้เกรียม มีกระดูกที่แหลกสลาย กระจายกลิ่นเน่าเหม็นรุนแรง พร้อมทั้งบรรยากาศอันน่าขนลุกของพลังวิญญาณที่ล่องลอยไปทั...
