ตอนที่ 704 ผมแค่มาเก็บหนี้ แค่นั้นแหละ
“ผมไม่ได้มาร่วมแสดงความยินดี แต่ผมมาที่นี่..เพื่อเก็บหนี้”
เย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
อะไรนะ?!
ชายหนุ่มในชุดสูทเบิกตากว้างทันที
เก็บ...หนี้?!
เขาไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?
มาเก็บหนี้กับ ท่านผู้เฒ่าเกา อย่างนั้นเหรอ?
ท่านผู้เฒ่าเกาเป็นใคร?
เขาคือบุคคลที่มีชื่อเสียงในเมืองเย่ว์เฉิง มีทรัพย์สินล้นฟ้า แม้แต่พวกมหาเศรษฐีระดับหมื่นล้านยังต้องให้เคารพนอบน้อมเมื่อเจอเขา
แต่ตอนนี้ ชายหนุ่มคนนี้กลับบอกว่าเขามาเก็บหนี้จาก ท่านผู้เฒ่าเกา?
มันฟังดูน่าเหลือเชื่อสุดๆ
“พี่ชาย ที่นี่คือบ้านตระกูลเกานะ ถ้าพูดแบบนี้ อาจมีปัญหาได้นะ”
ชายหนุ่มในชุดสูทกล่าวขึ้น ในดินแดนของคนอื่นจะพูดอะไรเสียหาย มันคงไม่ใช่เรื่องดี..
“มีปัญหา?”
“ผมไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาตรงไหน”
เย่เฉิน ส่ายศีรษะ เขาแค่จะมาเก็บหนี้ที่บ้านตระกูลเกาเอง มันปกติมาก มีปัญหาตรงไหนกัน?
“พี่ชายนี่สุดยอดจริงๆ”
ชายหนุ่มในชุดสูทอุทานขึ้นมา
ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาในห้องโถงบ้านตระกูลเกา
“คุณชายเกา มีคนมาหาเรื่องครับ”
พอเห็นชายหนุ่มคนนี้ ชายหนุ่มในชุดสูทรีบเดินตรงเข้าไปหาเขาด้วยท่าทีประจบประแจงทันที
ชายหนุ่มคนนี้ชื่อ เกา ลี่ถง หลานชายของ เกา ชางซาน ในหมู่คนรุ่นใหม่ เขาค่อนข้างมีชื่อเสียงมาก
“อะไรนะ?”
เกา ลี่ถง ถึงกับชะงักไป และเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ได้ยิน
มีคนมาหาเรื่องที่บ้านตระกูลเกา?
เขาไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม?
ในเมืองเย่ว์เฉิง ยังมีคนกล้ามาหาเรื่องถึงบ้านพวกเขาอีกเหรอ?
เกา ลี่ถง มอง เย่เฉิน ราวกับว่าเขากำลังดูของแปลก
“เขาเป็นใครอะไร?”
เกา ลี่ถง ถามชายหนุ่มในชุดสูท
“คุณชายเกา ไอ้หนุ่มนี่บอกว่ามาเก็บหนี้จาก ท่านผู้เฒ่าเกา ครับ”
ชายหนุ่มในชุดสูทรีบรายงาน
“เก็บหนี้?”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า มาเก็บหนี้จากบ้านเรา นี่มันน่าขำจริงๆ”
เกา ลี่ถง หัวเราะลั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา มีแต่บ้านเขาที่เก็บหนี้จากคนอื่น ซึ่ง..นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนกล้ามาบ้านพวกเขาเพื่อเก็บหนี้
มันช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน
“ในเมื่อแกบอกว่ามาเก็บหนี้ ไหนลองบอกมาสิว่าบ้านเราติดหนี้อะไรแก?”
เกา ลี่ถง ถาม เย่เฉิน
“สนามม้า จีเฟิง ในฮ่องกง และอัตลักษณ์บางอย่าง”
เย่เฉิน ได้ตอบกลับ
สนามม้า จีเฟิง ฮ่องกง?!
พอได้ยินชื่อสถานที่นี้ เกา ลี่ถง ก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที
“บังอาจ!!”
“กล้ามาเก็บหนี้ถึงบ้านเรา แล้วยังอวดดีขอสนามม้า จีเฟิง ในฮ่องกงของบ้านเราอีก?!”
สนามม้าแห่งนี้เป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักของตระกูลเกา เป็นรากฐานที่สำคัญของพวกเขา รายได้จำนวนมากของตระกูลนี้มาจากสนามม้าแห่งนี้
ไอ้หนุ่มนี่คงเบื่อชีวิตแล้วถึงกล้าขอสนามม้า จีเฟิง จากพวกเขา!
“ใช่ เขาต้องบ้าชัดๆ”
ชายหนุ่มในชุดสูทสนับสนุนคำพูด เพราะต้องการประจบ เกา ลี่ถง
“นี่เป็นสิ่งที่ เกา ชางซาน ติดค้างผมไว้ และ..ผมก็แค่มาเอามันเท่านั้น”
เย่เฉิน พูดอย่างช้าๆ
“แก...แกเป็นใครถึงกล้าเรียกชื่อคุณปู่ของฉัน?!”
เกา ลี่ถง ลุกขึ้นด้วยความโกรธ เขาไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป
“เชื่อไหม ฉันจะเรียกคนมาลากคอแกออกไปเดี๋ยวนี้?”
พูดเสร็จ เกา ลี่ถง ก็เตรียมจะลงมือ
คำพูดของไอ้หนุ่มนี่เขาไม่เชื่อแม้แต่นิดเดียว สนามม้า จีเฟิง ในฮ่องกงนั้นสำคัญขนาดไหน แล้วคุณปู่จะยกมันให้ไอ้หนุ่มคนนี้?
มันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?!
“เอะอะอะไรกัน?!”
เสียงเข้มขรึมดังขึ้นมา หลังจากได้ยินคนรับใช้พูด เกา ชางซาน ก็เดินออกมาจากสวนหลังบ้านมายังห้องโถง
“เธอเองเหรอ?”
พอเดินเข้ามาในห้องโถง และเห็น เย่เฉิน ในห้องรับแขก เกา ชางซาน ก็ประหลาดใจเช่นกัน
“ว่าไง หนุ่มน้อย ตอนนี้เธอคงคิดได้แล้วใช่ไหม ถึงได้มาขอร้องฉัน?”
เกา ชางซาน คิดว่า เย่เฉิน มาขอโทษ และขอความช่วยเหลือจากเขา ดังนั้นเขาจึงพูดพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยบนใบหน้า
“เธอน่ะ..เป็นคนเก่งทีเดียว ถ้าเธอยอมตัดความสัมพันธ์กับ เหล่าโจว ในสมาคมการค้าในอนาคตก็ให้ฟังคำพูดของฉัน เรื่องนี้ยังพอจะพูดคุยกันได้…”
แต่คำพูดของ เกา ชางซาน ยังไม่ทันจบก็ถูก เกา ลี่ถง ขัดขึ้นมา
“คุณปู่ ไอ้หนุ่มนี่มันพูดจาหยาบคาย บอกว่ามาเก็บหนี้จากพวกเรา!”
เก็บหนี้?!
เกา ชางซาน ที่กำลังจะนั่งลงถึงกับชะงัก และหยุดนิ่งอยู่ตรงที่นั่ง พลันรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาอย่างประหลาด
“ตอนนี้ผมเป็นประธานบริษัท หยิงหลง ซีเคียวริตี้ กรุ๊ป แล้ว”
เย่เฉิน พูดพลางจิบชา และตบไปที่ซองเอกสารข้างๆ ตัว
“นี่คือสัญญาซื้อกิจการบริษัท หยิงหลง ซีเคียวริตี้ กรุ๊ป ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณลองเอาไปดูได้”
อึก..เอื๊อก!
เกา ชางซาน ที่แข็งค้างอยู่บนเก้าอี้ถึงกับทรุดตัวลงนั่งโดยตรง
ข้างๆ เกา ลี่ถง และชายหนุ่มในชุดสูทต่างมองด้วยความตกตะลึง
“เธอ...เธอ...ซื้อ หยิงหลง ซีเคียวริตี้ กรุ๊ป ได้จริงเหรอ?”
เสียงของ เกา ชางซาน สั่นเล็กน้อย
“แค่ครึ่งเดือนเองนะ”
“แน่นอน”
เย่เฉิน พยักหน้า
“เอาเอกสารนั้นมาให้ฉันดู”
เกา ชางซาน ที่ยังไม่เชื่อเต็มที่สั่งหลานชายของเขา
เกา ลี่ถง เดินไปหยิบเอกสารจากมือ เย่เฉิน แล้วส่งให้ เกา ชางซาน คุณปู่ของเขา
มือขวาของ เกา ชางซาน สั่นเล็กน้อยเมื่อเปิดเอกสารดู ยิ่งอ่านลึกเข้าไป หน้าตาของเขายิ่งแข็งค้างมากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งถึงหน้าสุดท้าย ดวงตาของ เกา ชางซาน เต็มไปด้วยความมืดมน เขาพูดอะไรไม่ออกอยู่นาน
ครึ่งเดือนก่อน เขาเคยพนันกับ เย่เฉิน และมั่นใจเต็มร้อยว่าจะไม่มีทางที่ เย่เฉิน จะซื้อ หยิงหลง ซีเคียวริตี้ กรุ๊ป ได้สำเร็จภายในสามเดือน ถึงต่อให้ใช้เวลานานกว่านั้นอีกสามปีก็เถอะ
แต่ตอนนี้... เพียงแค่ครึ่งเดือนเท่านั้น…
เหลือเชื่อ! เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!
ในใจของ เกา ชางซาน เต็มไปด้วยความตกตะลึง
“คุณปู่ เราควรไล่ไอ้หนุ่มนี่ออกไปเลยไหม?”
เกา ลี่ถง ที่ยังไม่เชื่อว่า เย่เฉิน มาเก็บหนี้ ถามขึ้นมาอีกครั้ง
“เฮ้อ…”
เกา ชางซาน ถอนหายใจเบาๆ และโบกมือของเขา
“เขาพูดความจริง เขามาเก็บหนี้จริงๆ”
คำตอบของ เกา ชางซาน ทำให้ เกา ลี่ถง และชายหนุ่มในชุดสูทถึงกับอึ้ง
“คนรุ่นใหม่ช่างน่ากลัวจริงๆ”
เกา ชางซาน ยอมรับความจริง เย่เฉิน ..คนนี้ ช่างมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัด
“สหายน้อย เย่... ไม่สิ คุณเย่ ฉัน เกา ชางซาน ยอมแพ้แล้ว”
ถัดมา ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของ เกา ลี่ถง และชายหนุ่มในชุดสูท เกา ชางซาน ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างสง่าผ่าเผย
“ก่อนหน้านี้เป็นเพราะฉัน เกา ชางซาน ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ข่มผู้น้อยเกินไป ฉันต้องขอโทษคุณด้วย”
เกา ชางซาน ตอบอย่างรวดเร็ว เขาเห็นถึงความน่ากลัวของ เย่เฉิน แล้ว และจงใจลดระดับท่าทีของตัวเองลง เปลี่ยนคำเรียก เย่เฉิน เป็น ‘คุณเย่’ เพื่อแสดงความเคารพในฐานะที่เท่าเทียมกัน
เขาหวังที่จะคลี่คลายความขัดแย้งกับ เย่เฉิน และปรับความสัมพันธ์ให้ดีขึ้น เนื่องจากไม่มีประโยชน์ที่จะเป็นศัตรูกับคนในสมาคมเดียวกัน
คุณเย่?!
เมื่อเห็นว่า เกา ชางซาน เรียก เย่เฉิน เช่นนี้ เกา ลี่ถง และชายหนุ่มในชุดสูทยิ่งตกตะลึงมากยิ่งขึ้น
ในเมืองเย่ว์เฉิง มีคนที่สมควรได้รับคำเรียกอย่างเท่าเทียมเช่นนี้จาก เกา ชางซาน น้อยคนมาก
หากเรื่องนี้แพร่ออกไป เย่ว์เฉิง ต้องสะเทือนแน่นอน!
พูดจบ เกา ชางซาน สั่งให้คนไปนำเอกสารต่างๆ เกี่ยวกับสนามม้า จีเฟิง มาให้เขา
“นับจากนี้ไป สนามม้า จีเฟิง จะเป็นของ คุณเย่”
เกา ชางซาน ยอมรับความพ่ายแพ้ และมอบสนามม้า จีเฟิง ให้กับ เย่เฉิน
“คุณปู่…”
เกา ลี่ถง เริ่มทนไม่ไหว และพยายามจะคัดค้าน แต่เพียงแค่สายตาของ เกา ชางซาน ที่มองมาก็ทำให้เขาหุบปากไปในทันที
“ต่อจากนี้ ฉันจะยื่นเรื่องต่อสมาคม เพื่อโอนสถานะผู้ก่อตั้งของฉันให้ คุณเย่”
เกา ชางซาน พูดต่อด้วยท่าทีสุภาพยิ่ง
“นอกจากนี้ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากขอร้อง คุณเย่”
เกา ชางซาน กล่าวเสริมเป็นพิเศษในตอนท้าย
