ตอนที่ 216 เมือง W (ฟรี)
ตอนที่ 216 เมือง W
“เถ้าแก่ ต้นแอปเปิลพวกนั้นจะพร้อมเก็บเกี่ยวได้เมื่อไร? เราของจองมันไว้ก่อนได้มั้ย?”
“เถ้าแก่ ไก่พวกนั้นในส่วนหลังบ้านของคุณจะนำออกมาขายหรือเปล่า?”
เมื่อได้ยินคำถามของคนเหล่านี้ ฉู่เจียงเยว่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ต้นแอปเปิลยังไม่โตเต็มที่ และไก่ในทุ่งหญ้าเพิ่งถูกเลี้ยงดูได้ไม่นาน หากพวกคุณต้องการซื้อ รอติดตามประกาศของทางโรงแรมได้”
เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เจียงเยว่ ใบหน้าของผู้ที่เข้ามาถามก็แสดงท่าทีผิดหวัง ท้ายที่สุด พวกเขาเริ่มเบื่ออาหารในร้านอาหารเล็กน้อยหลังจากกินมันซ้ำๆ เป็นเวลานาน เมื่อจู่ๆ พวกเขาเห็นอาหารใหม่ แน่นอนว่าพวกเขาก็ต้องการลอง
“งั้นเราจะรอ ขอบคุณเถ้าแก่”
แม้ว่าบางคนจะรู้สึกไม่มีความสุข แต่พวกเขาก็ไม่กล้ารุกรานฉู่เจียงเยว่ หากเธอไม่มีความสุขและขับไล่พวกเขาออกไป เมื่อถึงตอนนั้นก็คงจะร้องไม่ออก
ฉู่เจียงเยว่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินผ่านฝูงชนไปยังบ้านพักส่วนตัว
หลังจากที่ฉู่เจียงเยว่กลับมาถึงบ้าน จิ้งจอกน้อยที่ยืนอยู่บนไหล่ของฉู่เจียงเยว่ก็เริ่มพูด
"โฮสต์ หนึ่งในถนนปลอดซอมบี้เราวางแผนก่อสร้างไว้ก่อนหน้านี้ได้ถูกสร้างจนเสร็จแล้ว และถนนเส้นนั้นนำไปสู่เมือง W”
“คุณจะเปิดถนน และเรียกเก็บค่าผ่านทางจากผู้รอดชีวิตเลยหรือไม่?”
ในฐานะตัวแทนของระบบ จิ้งจอกน้อยสามารถรู้ขั้นตอนการก่อสร้างถนนปลอดซอมบี้ผ่านการสแกนได้
ต่างจากฉู่เจียงเยว่ที่หากเธอต้องการรู้ เธอก็ต้องตรวจสอบผ่านแผนผังของโรงแรมหรือรายงานความคืบหน้าของคนงานที่รับผิดชอบในการก่อสร้าง
เมื่อได้ยินคำเตือนของจิ้งจอกน้อย ฉู่เจียงเยว่ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "ถ้าอย่างนั้น ก็เปิดถนนได้เลย เราจะคิดค่าผ่านทางหนึ่งแก่นคริสตัลต่อคนต่อครั้ง และจะเป็นตั๋วเที่ยวเดียวเท่านั้น”
“จิ้งจอกน้อย เธอช่วยเช็คดูในร้านค้าให้หน่อยว่ามีเครื่องเก็บเงินอัตโนมัติหรือเปล่า”
เป็นไปไม่ได้ที่ฉู่เจียงเยว่จะจัดให้มีคนมาช่วยคิดเงินในถนนทุกเส้น ท้ายที่สุดเธอเชื่อมั่นในตัวเองเท่านั้น
ต้องเป็นหุ่นยนต์หรือเครื่องเก็บเงินของระบบ จึงจะได้รับความไว้วางใจจากฉู่เจียงเยว่อย่างเต็มที่
หากใช้คนจริงๆ ทำหน้าที่นี้แทน คงจะมีคนเก็บเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง และเธอก็ต้องเสียเวลาไปคอยตรวจสอบ
จุดประสงค์ของการสร้างถนนปลอดซอมบี้ก็คือเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับตัวเธอเอง ไม่ใช่เพื่อยัดเงินเข้ากระเป๋าของคนอื่น
เธอจะไม่ยอมถูกใครเอาเปรียบเป็นอันขาด
หลังจากได้ยินคำขอของฉู่เจียงเยว่ จิ้งจอกน้อยก็พยายามช่วยหาของที่เธอต้องการจากร้านค้าของระบบ
“โฮสต์ ของสิ่งนี้เพิ่งวางขายเมื่อไม่นานมานี้ และตรงตามความต้องการของคุณพอดีเลย”
จิ้งจอกน้อยขยายหน้าจอเสมือนจริง แสดงให้ฉู่เจียงเยว่เห็นรายละเอียดของสินค้าที่มันนำเสนอ
เมื่อดูรายละเอียดของเครื่องเก็บเงินอัตโนมัติที่จิ้งจอกน้อยเลือกมา มันก็ตรงกับความต้องการของเธอจริงๆ
ใช้งานง่าย เพียงผู้รอดชีวิตต้องใส่แก่นคริสตัลลงในช่องเก็บเงินของเครื่องเท่านั้น และระบบจะระบุตัวตนของผู้ที่ชำระค่าผ่านทางอัตโนมัติ ผู้ที่ยังไม่จ่ายเงินจะไม่สามารถเข้ามาในถนนปลอดซอมบี้ได้
แน่นอนว่า หากมีสถานการณ์พิเศษอย่างคนเป็นลมหรือหมดสติ คนอื่นๆ ก็สามารถช่วยจ่ายแทนได้
ด้วยเครื่องเก็บเงินอัตโนมัติ ฉู่เจียงเยว่ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมุบมิบเงินที่เธอควรจะได้
แล้วราคาของแต่ละเครื่องก็เพียง 5 เหรียญเงินเท่านั้น ซึ่งไม่แพงสำหรับฉู่เจียงเยว่
ฉู่เจียงเยว่จึงตัดสินใจซื้อมันในทันที!
เนื่องจากจำเป็นต้องมีตั้งไว้ที่ทางเข้าและทางออก เธอจึงซื้อมันถึงสองเครื่องในคราวเดียว
หลังจากได้รับสิ่งที่ต้องการมาแล้ว ฉู่เจียงเยว่ก็เปิดแผนผังของโรงแรมเจียงหลิน วางเครื่องเก็บเงินอัตโนมัติไว้บนถนนปลอดซอมบี้ที่สร้างเสร็จแล้ว ทั้งฝั่งทางเข้า และทางออก
ไม่ว่าผู้รอดชีวิตจะเข้ามาจากฝั่งโรงแรมหรือฝั่งเมือง W ก็ต้องจ่ายค่าผ่านทางด้วยแก่นคริสตัลก่อน
แน่นอน หากไม่เต็มใจที่จะจ่ายค่าผ่านทาง ก็สามารถใช้เส้นทางอื่นได้ ฉู่เจียงเยว่ไม่คิดจะบังคับใคร
ทุกคนต่างมีทางเลือกของตัวเอง ชีวิตใครชีวิตมัน
แต่เธอก็คิดว่าคงจะไม่มีใครโง่ถึงขนาดเลือกเส้นทางอื่น เมื่อมีเส้นทางที่ปลอดภัยอยู่ตรงหน้า แล้วค่าผ่านทางก็ไม่ได้แพง เมื่อชั่งน้ำหนักกับชีวิตของตัวเองแล้ว หลายคนคงจะรู้ว่าควรจะเลือกยังไง
แขกหลายคนของโรงแรมเจียงหลินก็สังเกตเห็นเครื่องเก็บเงินที่ทางเข้าของถนนปลอดซอมบี้ นอกทางเข้าของโรงแรมเจียงหลินเช่นกัน
เพื่อแจ้งให้ผู้รอดชีวิตหรือแขกทราบว่าเครื่องนี้มีไว้ทำอะไร ฉู่เจียงเยว่ได้วางกระดานดำเล็กๆ เขียนวิธีการใช้งานอย่างละเอียดเอาไว้
เมื่อแขกของโรงแรมเจียงหลินได้เห็นว่าฉู่เจียงเยว่มีช่องทางใหม่ในการหาเงิน แต่พวกเขาก็รู้สึกชื่นชมเธอไม่น้อย
“นี่ก็ถือเป็นเรื่องดีเลย เพราะปกติแล้วเมื่อเราออกไปข้างนอกก็ต้องระวังอยู่ตลอดเวลา ด้วยถนนเส้นนี้ เราก็จะโอกาสรอดมากขึ้น และจะออกไปได้ไกลมากขึ้นด้วย”
มีค่าใช้จ่ายเพียงสองแกนคริสตัลระดับหนึ่งสำหรับการเดินทางไปกลับ ดังนั้นจึงถือว่าไม่แพง
ในเวลานี้ แขกของโรงแรมเจียงหลินส่วนใหญ่โดยพื้นฐานแล้วจะมีเงินเก็บอยู่ไม่น้อย และค่าผ่านทางก็ไม่ใช่เงินก้อนใหญ่สำหรับพวกเขา
แน่นอนว่าการเก็บค่าผ่านทางเป็นเพียงผลพลอยได้สำหรับฉู่เจียงเยว่ ความตั้งใจเดิมของเธอในการสร้างถนนคือการให้แขกที่มาพักที่โรงแรมเจียงหลินสะดวกยิ่งขึ้น และเปิดโอกาสให้เธอได้ขยายฐานลูกค้าใหม่จากผู้รอดชีวิตที่อยู่แถวๆ เมือง W
หลังจากวางเครื่องเก็บเงินอัตโนมัติแล้ว ฉู่เจียงเยว่ก็ได้ออกประกาศของทางโรงแรม
แจ้งแขกทุกคนของโรงแรมเจียงหลินให้ทราบว่าได้มีการสร้างถนนปลอดซอมบี้เชื่อมต่อไปยังเมือง W แล้ว
แขกที่มีญาติหรือเพื่อนในเมือง W ต่างมีรอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อได้เห็นประกาศ
ก่อนหน้านี้ พวกเขาพยายามอย่างหนักเพื่อขุดแกนคริสตัล และเก็บเงินเพื่อที่จะเดินทางข้ามเมืองไปพบญาติ และเพื่อนฝูง และพาอีกฝ่ายกลับมายังโรงแรมเจียงหลิน
ตอนนี้ เมื่อได้รับแจ้งว่าทางโรงแรมได้เปิดถนนปลอดซอมบี้ไปยังเมือง W แล้วพวกเขาสามารถออกจากโรงแรมไปยังเมืองนั้นเพื่อหาญาติ และเพื่อนฝูงได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรอีก
นั่นทำให้ในโรงแรมเจียงหลินเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย และเสียงตะโกนเพื่อจับกลุ่มกันเตรียมออกเดินทาง
เมือง W คือ จุดหมายปลายทางของพวกเขาในครั้งนี้
เมื่อเห็นแขกมีความสุข ฉู่เจียงเยว่ก็มีความสุขเช่นกัน
หาคนพวกนี้ไปถึงเมือง W แล้วเจอญาติ และเพื่อนฝูง รายได้ของโรงแรมเจียงหลินในระยะยาวก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
“โฮสต์ เนื่องจากมีคนมากมายที่ออกเดินทาง ความคืบหน้าของภารกิจอาจจะต้องล่าช้าออกไปอีก”
เมื่อจิ้งจอกน้อยเห็นการเคลื่อนไหวของผู้คนในโรงแรม มันก็มั่นใจว่าความคืบหน้าของภารกิจจะล่าช้าออกไปอีกสักพักหนึ่งอย่างแน่นอน
“ไม่เป็นไร เมื่อพวกเขากลับมา ก็จะมีคนเข้าพักในโรงแรมของเราเพิ่ม เมื่อถึงตอนนั้นจะต้องมีคนไม่น้อยที่คิดจะเปิดร้านของตัวเองอย่างแน่นอน”
เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เจียงเยว่ ดวงตาของจิ้งจอกน้อยก็สว่างขึ้น
“โฮสต์ คุณคิดการณ์ไกลจริงๆ!”
“เมื่อถนนอีกเส้นสร้างเสร็จ ความคืบหน้าของภารกิจก็น่าจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ”
จิ้งจอกน้อยสามารถอนุมานจากความเป็นไปได้ในอนาคต
“นั่นก็น่าสนใจ แต่เราต้องคิดอยู่ก่อนว่าถนนเส้นต่อไปจะให้เชื่อมต่อไปยังเมืองใด?”
เมื่อถนนหลายเส้นถูกสร้างจนแล้วเสร็จ โรงแรมเจียงหลินจะกลายเป็นศูนย์กลางการคมนาคมสำหรับทุกเมืองโดยอัตโนมัติ ในเวลานั้น ผู้คนจะต้องผ่านที่นี่ และฉู่เจียงเยว่จะไม่กังวลเกี่ยวกับการหาคนมาเข้าพักอีกต่อไป
