ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 225 วิถีแรก
ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 225 วิถีแรก
วิถีแรก
นี่คือวิชาเวทที่กู้ฉางเซิงกำลังขัดเกลาอยู่
กาลก่อนกาลปัจจุบัน
สิ่งใดที่กล้าใช้คำว่า “แรก” ย่อมต้องแบกรับกรรมอันใหญ่หลวงที่ยากจะจินตนาการ
เช่น มหาค่ายกลสังหารแรก ที่เคยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วดินแดนมรรคาสามพันดินแดน แม้แต่มหาจักรพรรดิ ราชาบรรพชน หากก้าวเข้าไป ก็ยังคงต้องตายในทันที โลหิตนองพื้น!
และอาวุธสังหารแรก หากใช้พลังทั้งหมด แม้แต่ราชันเซียนก็ยังคงต้องพบเจอกับความตาย สรรพชีวิตต่างโศกเศร้า!
ขวานประหารเซียนแห่งวังเซียนบรรพกาล ที่เคยทำให้เซียนมากมายหวาดกลัว ความน่ากลัวของมันก็ยังคงไม่สามารถเทียบเคียงได้กับอาวุธสังหารแรก
แต่……สิ่งของเหล่านี้ที่ใช้คำว่า “แรก” สุดท้ายก็ต้องพบเจอกับการต่อต้านจากฟ้าดิน
ไม่ถูกทำลายก็ยากที่จะคงอยู่ แตกสลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
หรือมีเพียงแค่ในตำรา ไม่เคยปรากฏตัวขึ้น
วิถีแรก!
ในดินแดนเซียน มีผู้คนมากมายที่ต้องการขัดเกลาวิชานี้ ในบรรดาคนเหล่านั้น ผู้ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดก็คือวังเซียนบรรพกาล
กล่าวขานกันว่าพวกเขาได้ค้นพบเส้นทางแล้ว
ท้ายที่สุด หากวิถีแรกได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน นั่นก็คือการสร้างวิชาที่หาได้ยากยิ่งนักในโลก
วิชานี้ หากปรากฏตัวขึ้นก็สามารถปราบปรามหมื่นวิชาได้อย่างง่ายดาย ไร้ผู้ต่อต้าน!
แต่……แม้แต่วังเซียนบรรพกาลที่แข็งแกร่ง ก็ยังคงต้องพบเจอกับมหาหายนะที่ยากจะจินตนาการ แตกสลายกลายเป็นดินแดนต้องห้ามในชั่วข้ามคืน
มีตัวตนอาวุโสโบราณตนหนึ่งทำนายว่า เรื่องราวนี้เกี่ยวข้องกับวิถีแรก เกี่ยวข้องกับกรรมที่น่ากลัว แม้แต่วังเซียนบรรพกาลก็ยังคงไม่สามารถแบกรับได้
ดังนั้น เมื่อกู้ฉางเซิงกล่าวเช่นนี้ บนขุนเขาและภายในโถงตำหนัก เหล่าชายชรามากมายต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป จากนั้นก็เงียบสงัดลง
ชายชราผู้หนึ่งที่สวมชุดเก่าสีดำ กำลังรดน้ำพุเทพให้กับต้นไม้เทพโบราณ แสดงรอยยิ้มที่ขมขื่น กล่าวว่า “วิถีแรก กรรมอันใหญ่หลวงเช่นนี้……”
“ฉางเซิง พวกเรารู้ว่าเจ้ามีความทะเยอทะยาน แต่ตอนนี้พวกเรามาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอื่นเถิด เช่น วิชาอัสนี วิชามรรคอัคคี……”
“สำหรับวิชาสมบัติของเผ่าหมื่นบรรพกาล พวกเราก็ยังคงศึกษามามากมายแล้ว แม้ว่าวิชาสมบัติหงส์แท้ เจ้าเพิ่งจะแสดงให้พวกเราดูเมื่อไม่กี่วันก่อน แต่หากเจ้าตั้งใจศึกษา ก็ยังคงมีความเข้าใจ……”
“พวกเราสามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน……”
สีหน้าที่เคยเฉยเมยของเหล่าชายชรา หายไปในทันที
ทุกคนต่างก็จริงจัง ไม่อยากพูดคุยเกี่ยวกับวิถีแรก
พวกเขามีอายุยืนยาว รู้เรื่องราวมากมาย
เช่น วิถีแรก ตั้งแต่โบราณกาล มีอัจฉริยะฟ้าประทานและยอดฝีมือมากมายที่เคยขัดเกลาวิชานี้
แต่ทุกคนต่างก็ล้มเหลว พบเจอกับการต่อต้านที่น่ากลัว
พวกเขาปิดด่านบำเพ็ญเพียรอยู่ในสุสานเป็นเวลานาน ช่วงเวลานี้จึงออกมาสูดอากาศ
และพอดีกับที่กู้ฉางเซิงอยู่ที่ตระกูล จึงได้พูดคุยเกี่ยวกับมรรค
ความเข้าใจและความคิดเห็นของกู้ฉางเซิงเกี่ยวกับมรรค บางครั้งทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจ
แต่ตอนนี้ ทุกคนกลับเงียบสงัด
บรรพชนสามสิบเจ็ดผู้หนึ่งที่ถือกระบี่ยาวขึ้นสนิม เคยสังหารจนเขตหวงห้ามนอกเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าเต็มไปด้วยโลหิต แสดงรอยยิ้ม เผยฟันที่เหลืองและแห้งกรัง กล่าวว่า “ฉางเซิง เจ้ารู้จักราชาสุญตาหรือไม่?”
กู้ฉางเซิงตกตะลึงเล็กน้อย คิดถึงชื่อนี้ในใจ แต่กลับไม่มีความทรงจำใด ๆ
จากนั้นจึงกล่าวว่า “ขอให้ท่านบรรพชนอธิบาย”
ในเวลานั้น เหล่าชายชราที่อยู่ด้านข้างก็แสดงสีหน้าที่ซับซ้อน กล่าวว่า “ราชาสุญตา เขาคือบุคคลในตำนานแห่งเผ่าเทพมหาสุญตา เมื่อหลายสิบยุคสมัยก่อน”
“พวกเรามองดูเขาเติบโตขึ้นมา”
“ในยุคสมัยนั้น ความโดดเด่นของเขาเทียบเคียงได้กับเจ้า เป็นถึงบุตรเทพแห่งเผ่าเทพมหาสุญตา”
“เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาแห่งฟ้าดิน ใช้ปราณวิญญาณของดินแดนดาราแห่งหนึ่ง”
“วันที่เขาถือกำเนิด มีกายาสุญตา แบกภาพมรรคาแห่งการสรรค์สร้าง แสงสว่างส่องไปทั่วทุกสารทิศ……”
“สิบแปดปีต่อมา เดินทางไปทั่ว ดวงดาวมากมายมืดมิด ยี่สิบเก้าปี บรรลุถึงระดับสูงสุด ปราบปรามคนรุ่นเดียวกันในดินแดนมรรคาสามพันดินแดน เป็นที่หนึ่งในใต้หล้า”
“สามร้อยปีต่อมา พิสูจน์มรรคสำเร็จ ได้รับตราประทับมรรคาสวรรค์ ได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาสุญตา ปกป้องยุคสมัย!”
“แปดร้อยปีต่อมา แตกดับ!”
“เผ่าเทพมหาสุญตาทั้งเผ่าต่างโศกเศร้า สร้างโลงศพเซียนสัมฤทธิ์ ส่งไปยังทะเลปฐมโกลาหล”
เหล่าชายชรา เล่าเรื่องราวชีวิตของบุคคลในตำนานให้กู้ฉางเซิงฟังอย่างง่าย ๆ
กู้ฉางเซิงฟัง สีหน้าครุ่นคิด
ในยุคสมัยนั้น ความโดดเด่นของราชาสุญตานั้นหาผู้ใดเทียบเคียงได้ เขาทลายสถิติมากมาย เป็นตำนานแห่งยุคสมัย ไร้ผู้ต่อต้าน
แต่การที่พวกเขาเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้เขาฟัง มีจุดประสงค์อันใด?
เป็นการเตือนเขาไม่ให้ทะเยอทะยานเกินไป แม้แต่ยอดฝีมือไร้เทียมทาน ก็ยังคงต้องพบเจอกับความตายบนเส้นทางแห่งการบำเพ็ญเพียร กลายเป็นกระดูกหรือ?
กู้ฉางเซิงกำลังจะเอ่ยปาก
บรรพชนสามสิบเจ็ดราวกับว่ารู้ว่าเขาต้องการถามสิ่งใด จึงเผยฟันเหลือง กล่าวว่า “พวกเรามั่นใจในจิตใจของเจ้า”
“การที่พวกเราเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้เจ้าฟัง แท้จริงแล้วต้องการบอกเรื่องอื่น”
“สามร้อยปีหลังจากที่ราชาสุญตาตาย ทะเลปฐมโกลาหลเกิดความวุ่นวาย ปราณสีดำพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ปกคลุมดินแดนมรรคาเก้าร้อยดินแดน โลงศพเซียนสัมฤทธิ์ตกลงมาจากจักรวาล ตกลงไปยังดินแดนบรรพชนของเผ่าเทพมหาสุญตา”
“ราชาสุญตาเดินออกมา ฟื้นคืนชีพ โจมตีเผ่าเทพมหาสุญตา!”
“สุดท้าย มีบุคคลอมตะของเผ่าเทพมหาสุญตาฟื้นคืนชีพ จึงสามารถปราบปรามเขาได้”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ สีหน้าของพวกเขาก็ดูซับซ้อน
มองดูทายาทที่ตนเองรักต้องพบเจอกับความตาย จากนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลง โจมตีเผ่าพันธุ์ของตนเอง สุดท้ายก็ถูกปราบปราม
พวกเขาเข้าใจความรู้สึกของบุคคลอมตะแห่งเผ่าเทพมหาสุญตาผู้นั้น
จึงไม่อยากให้กู้ฉางเซิงต้องพบเจอกับอันตราย
วิถีแรก ความลับที่ซ่อนอยู่ลึกซึ้งและยิ่งใหญ่มาก แม้แต่ตระกูลอมตะกู้ก็ยังคงไม่กล้าแตะต้อง
ในเวลานี้ กู้ฉางเซิงก็เข้าใจ กล่าวเบา ๆ ว่า “สิ่งที่ท่านบรรพชนต้องการบอกข้า แท้จริงแล้วก็คือราชาสุญตาผู้นั้นก็กำลังขัดเกลาวิถีแรกเช่นกัน มิใช่หรือ?”
“การตายและการฟื้นคืนชีพของเขา แท้จริงแล้วเกี่ยวข้องกับวิถีแรก?”
อัจฉริยะฟ้าประทานทุกคนล้วนมีจิตใจที่ต้องการเป็นผู้ไร้เทียมทาน มั่นใจว่าตนเองสามารถปราบปรามคนรุ่นเดียวกันได้ ปกครองทุกสิ่งทุกอย่าง
ราชาสุญตายังคงเป็นเช่นนี้ แล้วเขาเล่า?
เหล่าชายชราพยักหน้า สีหน้าจริงจังอย่างยิ่ง
พวกเขาก็กังวลเช่นกัน วิถีแรก นั่นคือเขตแดนต้องห้าม แม้แต่เซียนแท้ก็ยังคงไม่กล้าแตะต้อง
“ข้าเข้าใจแล้ว” กู้ฉางเซิงพยักหน้า แต่ในใจเขายังคงไม่ยอมแพ้
สนามรบอัจฉริยะฟ้าประทานโบราณ และอนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์ แท้จริงแล้วเกี่ยวข้องกับวังเซียนบรรพกาล
รางวัลที่มอบให้เขา ก็คือวิถีแรก ชี้แนะทิศทางการขัดเกลา
ยิ่งไปกว่านั้น จากประสบการณ์ที่เขาได้รับ วิถีแรกมีอยู่จริง สามารถปราบปรามวิชาเวทและพลังอิทธิฤทธิ์ทั้งหมดได้
เพียงแต่เส้นทางนี้เป็นเช่นไร ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน เหตุและผลนี้ ก็ขึ้นอยู่กับว่ากล้าแบกรับหรือไม่ ตั้งแต่โบราณกาล ไม่มีผู้ใดกล้าสร้างพลังอิทธิฤทธิ์ และตั้งชื่อว่าวิถีแรก
จากนั้น เมื่อเหล่าชายชราไม่อยากพูดถึงวิชานี้ กู้ฉางเซิงก็ไม่ได้ถามต่อ พูดคุยเกี่ยวกับมรรคด้านอื่นกับพวกเขา
ช่วงเวลานี้ เขาได้รับประโยชน์มากมาย บรรพชนแต่ละคนล้วนเป็นตัวตนที่ยากจะจินตนาการ บรรลุถึงระดับที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้
กู้ฉางเซิงจึงได้แต่เรียนรู้จากพวกเขา
ใช้วิชาคุนเผิง แปรเปลี่ยนเป็นมังกรแท้ หงส์แท้
ใช้เคล็ดหยุดสงคราม ควบคุมวิชาสังหารเซียน
ใช้วิชาพลังอิทธิฤทธิ์วาจาสิทธิ์ ควบคุมวิชาสมบัติอื่น ๆ
เขากำลังลองผิดลองถูก
หลังจากกลับไปยังโถงตำหนัก
“เส้นทางวิถีแรก เริ่มต้นจากการหลอมรวม จากนั้นจึงก้าวข้าม……”
กู้ฉางเซิงเริ่มต้นหลอมรวมพลังอิทธิฤทธิ์ แสงเทพปรากฏขึ้น ทีละเส้น ทีละสาย แสงสีรุ้งไหลเวียน หลอมรวมพลังอิทธิฤทธิ์ที่มีคุณสมบัติแตกต่างกัน
อืม!
ภายในเนตรเซียน อักขระยันต์โบราณมากมายปรากฏขึ้น ราวกับว่าสามารถมองเห็นความลับทั้งหมดของโลกได้
ยันต์เทพและลวดลายสำเนียงมรรค ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน
การหลอมรวมพลังอิทธิฤทธิ์ แท้จริงแล้วก็คือการใช้วิญญาณก่อกำเนิดวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของกฎเกณฑ์
พลังวิญญาณก่อกำเนิดถูกหลอมสร้างอย่างต่อเนื่อง
ในช่วงเวลานี้ เขาใช้วิญญาณก่อกำเนิด แปรเปลี่ยนเป็นพลังสุริยันและจันทรา จันทราเป็นคุนเผิง สุริยันเป็นหงส์แท้
สีดำและสีขาวสลับกัน สีทองและสีแดงรวมกัน แปรเปลี่ยนเป็นภาพไท่เก๊กหยินหยางที่เขาคุ้นเคยในอดีต มีจุดสีทองและสีแดงประดับประดาอยู่ภายใน
กระบี่ที่เจิดจรัสที่แปรเปลี่ยนมาจากเคล็ดหยุดสงคราม ยืนหยัดอยู่ภายใน แสงสว่างส่องไปทั่วทุกสารทิศ!
แผนภาพกระบี่มรรคหยินหยาง!
ภายในห้วงสมุทรแห่งปัญญา ต้นโพธิ์ที่แปรเปลี่ยนมาจากวิชากระจกโพธิ์สั่นไหว แสงสว่างปกคลุม ร่างทองคำขนาดเล็กที่ดูราวกับแก้วเจ็ดสีกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่เบื้องล่าง บริสุทธิ์และไร้ราคี ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก ราวกับเทพโบราณ
อืม!
กู้ฉางเซิงสร้างภาพนี้ขึ้นมา เพื่อหล่อหลอมวิญญาณก่อกำเนิด
ไม่นานนัก
เสียงดังตู้ม!
ราวกับสายน้ำที่ไหลไปตามธรรมชาติ
ระดับตบะวิญญาณก่อกำเนิดของกู้ฉางเซิง จากระดับเทพสวรรค์ระยะต้น ก้าวกระโดดไปยังระดับเทพสวรรค์ระยะกลาง
เขาอาศัยพลังแห่งการขยายตัวของวิญญาณก่อกำเนิด กินสมุนไพรเทพและผลไม้วิญญาณมากมาย แปรเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณก่อกำเนิดที่บริสุทธิ์ ราวกับแสงเทพเจิดจรัส แสงสีรุ้งปกคลุม ตกลงไปยังเนื้อหนังมังสา
กลิ่นอายของวิญญาณก่อกำเนิดกำลังเปลี่ยนแปลงและแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง