บทที่ 997 สัตว์อสูรฟังลมพิสดาร
### “เจอตัวแล้ว!” ในพื้นที่ว่างเปล่า ชายชราแห้งผอมกล่าวด้วยความตื่นเต้น “เตรียมลงมือ” ชายวัยกลางคนที่มีสายตาเย็นชาเผยรอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้า ราวกับเห็นภาพเหยื่อดิ้นรนอย่างสิ้นหวังในมือของตนเอง “โอกาสล่าศิษย์สำนักใหญ่เช่นนี้หาได้ยากยิ่ง” เมื่อคิดเช่นนี้ เขากับเพื่อนอีกสองคนก็เริ่มใช้วิชาลับร่วมกันอย...