บทที่ 80 สืบสานวงศ์ตระกูลชู!
อาณาจักรมังกรโลก
มณฑลกวนตง
ในฐานะมณฑลที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดทางตอนใต้ของอาณาจักรมังกร ในวินาทีแรกที่การต่อสู้เริ่มขึ้น มณฑลกวนตงก็ถูกกำหนดให้เป็นเป้าหมายโจมตีอันดับแรก!
และมหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ ซึ่งเป็นสถาบันอันดับหนึ่งที่ผลิตผู้ฝึกปฏิบัติจำนวนมากให้กับมณฑลกวนตงและประเทศ ยิ่งกลายเป็นเป้าหมายแรกในบรรดาเป้าหมายอันดับแรกทั้งหมด!
"ตูม!"
"ตูม!"
ในวินาทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น เหนือน่านฟ้าของมหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ ก็ปรากฏเส้นแสงสีแดงจ้าหลายสาย!
ขีปนาวุธนับสิบลูกพุ่งทะลุท้องฟ้า มุ่งตรงสู่มหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้!
ขณะที่เมืองประตูสวรรค์ใต้กำลังจะกลายเป็นซากปรักหักพัง นักศึกษาอัจฉริยะหลายหมื่นคนกำลังจะกลายเป็นศพ ในตอนนั้นจู่ๆ ก็มีพลังอันทรงพลังพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าจากภายในมหาวิทยาลัย!
พลังจิตอันทรงพลังถูกปลดปล่อยออกมา กลุ่มขีปนาวุธที่พุ่งเข้าหาเมืองประตูสวรรค์ใต้ก็ระเบิดในทันที กลายเป็นลูกไฟขนาดมหึมาหลายลูกกลางอากาศ คลื่นความร้อนแผ่ซ่านไปทั่ว!
"อาจารย์ใหญ่!"
"อาจารย์ใหญ่ลงมือแล้ว!"
"ปรมาจารย์ช่างแข็งแกร่งจริงๆ แม้แต่ขีปนาวุธก็ยังสามารถใช้พลังจิตบีบให้ระเบิดได้!"
"..."
นักศึกษาเมืองประตูสวรรค์ใต้ต่างตื่นเต้น แต่ในตอนนั้น ภาพที่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาก็ปรากฏขึ้น!
เหนือน่านฟ้าของมหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ จู่ๆ มิติในบริเวณนั้นก็เกิดระลอกคลื่นเป็นวงกลม!
มิติบิดเบี้ยวยุบตัว แสงถูกดูดกลืน!
ในพริบตา ประตูเชื่อมต่อขนาดมหึมาก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น!
ทหารจากอาณาจักรเหยี่ยวและอาณาจักรไก่จิ๋วในชุดรบครบครันจำนวนมากทะลักผ่านประตูเชื่อมต่อออกมาราวกับคลื่น!
"นี่มันเป็นไปได้อย่างไร!"
เจียงกวางเยี่ย อาจารย์ใหญ่มหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ เบิกตาโพลงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เมื่อเห็นประตูเชื่อมต่อปรากฏขึ้น เขาถึงกับงงงัน!
ประตูเชื่อมต่อ!
เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีมิติที่ซับซ้อนอย่างยิ่ง!
ปัจจุบันอาณาจักรมังกรมีประตูเชื่อมต่อเพียงสี่แห่งเท่านั้น และประตูเชื่อมต่อเหล่านี้ก็ไม่ได้สร้างสำเร็จด้วยตัวเองเสียด้วย!
ถูกต้อง สี่ประตูเชื่อมต่อนี้ก็คือฐานหมื่นเผ่าทั้งสี่แห่งของอาณาจักรมังกร!
แล้วตอนนี้เหนือน่านฟ้าของมหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ จะมีประตูเชื่อมต่อปรากฏขึ้นได้อย่างไร?
เป็นไปไม่ได้!
นี่มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!
แต่ความเป็นจริงไม่ได้ให้เวลาทุกคนคิด!
ศัตรูนับไม่ถ้วนทะลักออกมาจากประตูมิติ เห็นได้ชัดว่ามหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้ที่เคยสงบสุขและเจริญรุ่งเรืองกำลังจะกลายเป็นนรกบนดิน เจียงกวางเยี่ยจึงระเบิดอารมณ์ออกมาในทันที:
"เพื่อนนักศึกษาและคณาจารย์ทุกท่าน!"
"ผมคือเจียงกวางเยี่ย อาจารย์ใหญ่มหาวิทยาลัยเมืองประตูสวรรค์ใต้!"
"เมื่อวานเราเพิ่งได้ชมการถ่ายทอดสดที่เพื่อนนักศึกษาชูหยุนเซิงสังหารเผ่าพันธุ์อื่นเพียงลำพัง เราเพิ่งสร้างและตั้งรูปปั้นของเพื่อนนักศึกษาชูหยุนเซิง! พวกคุณยังจำได้ไหม?!"
"วันนี้ ขอให้พวกเราร่วมกันสืบทอดจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่และคุณสมบัติอันแกร่งกล้าไม่ย่อท้อของเพื่อนนักศึกษาชูหยุนเซิง!"
"ผมจะยืนอยู่แนวหน้า! ผมจะบุกนำหน้าสุด! ไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว!"
"ขอเชิญทุกท่าน ร่วมสังหารศัตรูไปกับผม!"
"สู้! สู้! สู้!"
เสียงของอาจารย์ใหญ่เจียงกวางเยี่ยกึกก้องไปทั่ว ในขณะนี้กลบเสียงปืนใหญ่ทั่วฟ้า กลบเสียงโกลาหลเดือดดาล ดังสนั่นจนแก้วหูสั่นเข้าไปในหูของนักศึกษาทุกคน!
ในขณะนี้ นักศึกษาที่เคยตื่นตระหนกหวาดกลัว!
ในขณะนี้ นักศึกษาที่เคยวิตกกังวลหวั่นใจ!
ในขณะนี้ นักศึกษาที่เคยขลาดกลัวความตาย!
ดวงตาทุกคู่แดงก่ำ เลือดร้อนพลุ่งพล่านขึ้นสู่ศีรษะ!
จากการถ่ายทอดสดเมื่อคืน บรรยากาศอันองอาจกล้าหาญ ไม่ถอยแม้ความตาย อุทิศตนเพื่อชาติของชูหยุนเซิง ปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้ง สร้างแรงบันดาลใจให้ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น!
"เอาเลย วันนี้ข้าจะสู้กับพวกรุกรานนี่จนถึงที่สุด!!!"
"ถ้าไม่ตาย ก็อยู่ไปอีกหมื่นปี! บุกเข้าไป สิบแปดปีให้หลังข้าก็ยังเป็นชายชาตรีอยู่ดี!"
"สิ่งที่ชูหยุนเซิงทำได้ พวกเราก็ทำได้ เพื่อนๆ บุกเข้าไป จัดการพวกสัตว์พวกนี้ให้สิ้น!"
"เรียนรู้จากวีรบุรุษชู!"
"เรียนรู้จากวีรบุรุษชู!"
"บุกเข้าไป ฆ่าให้หมด!"
"..."
...
...
เขตที่พักหงซิงหมายเลขหนึ่ง
ในวินาทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น คนหนุ่มสาวและทหารผ่านศึกเกษียณจำนวนมากในเขตที่พักทหารแห่งนี้ ทุกคนที่ยังถืออาวุธได้ ต่างสวมชุดเกราะออกรบ อาสาสมัครเข้าสู่สนามรบ!
กำลังป้องกันของมณฑลกวนตงอ่อนแอมาก!
อ่อนแอจริงๆ!
เพื่อสนับสนุนเมืองประตูสวรรค์ใต้ กองทัพเทพสงครามสายฟ้าหนึ่งแสนนายอันเป็นกำลังชั้นยอดของมณฑลกวนตงถูกส่งไปยังสนามรบหมื่นเผ่าทั้งหมด และล้วนสละชีพอย่างองอาจ!
เช่นเดียวกัน เพื่อสนับสนุนเมืองประตูสวรรค์ใต้ เขตทหารมณฑลกวนตงยังส่งทหารสำรองในท้องถิ่นอีกหลายแสนนายไปยังสนามรบหมื่นเผ่า และทั้งหมดก็สละชีพอย่างองอาจ!
แม้ในศึกเมืองประตูสวรรค์ใต้ สุดท้ายมนุษยชาติจะชนะ!
แต่เป็นชัยชนะที่แลกมาด้วยความสูญเสีย!
เป็นชัยชนะที่แลกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด!
พูดว่าเป็นการตายพร้อมกันก็ไม่เกินไป!
ยกเว้นชูหยุนเซิง พี่น้องอีกหลายแสนคนล้วนสละชีพ!
นี่ทำให้กำลังป้องกันของมณฑลกวนตงในปัจจุบันอ่อนแอมาก จึงไม่แปลกที่ตอนนี้อาณาจักรเหยี่ยวจะมุ่งโจมตีมณฑลกวนตงเป็นหลัก!
"พ่อ พ่ออยู่บ้านเถอะ คราวนี้ให้ผมออกรบเอง!"
ชูเจี๋ยปิน พี่ชายของชูหยุนเซิง รีบดึงตัวชูจงไว้ ไม่ให้สวมชุดเกราะออกรบ!
"พ่อแก่แล้ว เจ้ายังหนุ่ม ต้องให้พ่อออกรบ เจ้าอยู่บ้านนี่แหละ" ชูจงพูดอย่างแน่วแน่
"พ่อ ก็เพราะพ่อแก่แล้วไงล่ะ ข้างนอกขีปนาวุธเต็มท้องฟ้า พ่อออกไปก็เท่ากับหาความตายนะ" ชูเจี๋ยปินพูดอย่างร้อนใจ
ในตอนนั้น ชูจงผู้สวมชุดเกราะที่มีผมขมับขาวจู่ๆ ก็หันกลับมา
เขาใช้ดวงตาที่ขุ่นมัวมองลูกชายคนโต จู่ๆ ก็ยื่นมือที่เต็มไปด้วยหนังด้านมาตบบ่าชูเจี๋ยปิน: "ถ้าเจ้าไป แล้วแม่ของเจ้า น้องสาวของเจ้าจะทำอย่างไร?"
"นี่..."
ร่างของชูเจี๋ยปินสั่นเทา ม่านตาหดเกร็งอย่างรุนแรง!
"หยุนเซิงยิ่งใหญ่มาก เขารักษาเมืองประตูสวรรค์ใต้ไว้ได้ เขาสังหารศัตรูทั้งหมดที่กล้ารุกรานอาณาจักรมังกรของเรา!"
"เขาไม่ได้ทำให้พ่อขายหน้า ไม่ได้ทำให้พวกเจ้าขายหน้า ไม่ได้ทำให้ประเทศขายหน้า!"
"แต่เจี๋ยปินเอ๋ย...น้องชายของเจ้าเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่วินาทีต่อไปจะต้องเสียชีวิต!"
"แม้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่...ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมาถึงโลกอย่างปลอดภัย"
"ตระกูลชูของเราตอนนี้เหลือเจ้าเป็นทายาทคนเดียว ต้องสืบทอดวงศ์ตระกูลต่อไปสิ?"
"ดังนั้นแนวหน้านี้ให้พ่อไปก็พอ เจ้าอยู่บ้าน ดูแลแม่และน้องสาวของเจ้าให้ดี"
"พ่อแก่แล้ว กระดูกเก่าๆ ชีวิตนี้อุทิศให้ประเทศ ก็ไม่มีอะไรน่าเสียดาย"
"พ่อ..."
ร่างของชูเจี๋ยปินสั่นสะเทือน!
น้ำตาไหลลงมาตามใบหน้าของชูเจี๋ยปินโดยไม่รู้ตัว เปียกชุ่มทั้งใบหน้า
"พอเถอะ ไม่ต้องห่วง แม้แต่เครื่องบดเนื้อในสนามรบหมื่นเผ่าพ่อยังรอดมาได้ การรุกรานครั้งนี้แค่เรื่องเล็กน้อย พ่อจะอยู่ไม่รอดได้หรือ?"
ใบหน้าเต็มไปด้วยริ้วรอยของชูจงบีบเค้นรอยยิ้มสดใส: "เจ้าอยู่บ้านรอพ่อกลับมาอย่างมีชัยก็พอ!"
พูดจบ ชูจงไม่พูดอะไรอีก ร่างชราหันหลังจากไป มุ่งหน้าสู่สนามรบอย่างองอาจ!
...
...
สนามรบหมื่นเผ่า
เมืองประตูสวรรค์ใต้
"หินขอบเขต สร้างประตูเชื่อมต่อ?"
ชูหยุนเซิงชะงัก หันไปมองผู้นำเผ่ามดรูโพรงข้างๆ
ผู้นำเผ่ามดรูโพรงดูเหมือนจะรู้ความคิดในใจของชูหยุนเซิง พูดอย่างมีนัยลึกซึ้ง: "ข้ามีนามว่าชูหลิ่ง เป็นหัวหน้าเผ่าของเผ่ามดรูโพรงกลุ่มนี้"
"การสร้างประตูเชื่อมต่อต้องการสิ่งสำคัญสองอย่าง หนึ่งคือหินขอบเขต อีกอย่างคือพิกัดมิติ"
"ตามที่ข้ารู้ ตอนนี้โลกของมนุษย์พวกเจ้ายังไม่มีหินขอบเขต"
"ประตูเชื่อมต่อที่พวกเจ้ามนุษย์โลกสร้าง ล้วนใช้วัสดุมิติที่แพงมากจำนวนมากมาก่อสร้าง"
"ใช้ทั้งกำลังคน ทรัพยากร และเงินทองมหาศาล อีกทั้งยังต้องใช้เวลามาก"
"แต่ถ้ามีหินขอบเขตก็ต่างออกไป มีหินขอบเขตจะช่วยประหยัดค่าก่อสร้างได้อย่างน้อยครึ่งหนึ่ง!"
หัวใจของชูหยุนเซิงเต้นรัว: "งั้นหินขอบเขตนี้ก็เป็นวัสดุที่หายากและล้ำค่ามากสินะ?"
"แน่นอน" ชูหลิ่งใช้ดวงตาสีดำเป็นประกายมองชูหยุนเซิง: "หินขอบเขตเป็นหนึ่งในแร่ที่ล้ำค่าที่สุดในสนามรบหมื่นเผ่า"
"แม้แต่สนามรบหมื่นเผ่าซึ่งเป็นมิติระดับสูงเช่นนี้ ก็ยังผลิตได้ไม่มาก"
"พวกเจ้ามนุษย์โลกช่างโชคดีจริงๆ แค่สร้างเมืองฐานทัพขึ้นมา ข้างใต้ก็มีทั้งหินวิญญาณและหินขอบเขตฝังอยู่"
ชูหยุนเซิงแทบหายใจไม่ออก: "ถ้าข้าให้หินขอบเขตนี้แก่ท่าน ท่านช่วยสร้างประตูเชื่อมต่อไปยังโลกให้ข้าได้ไหม?"
"แน่นอน พวกเราเผ่ามดรูโพรงสร้างประตูเชื่อมต่อมามากมาย วิชาชำนาญมากแล้ว"
หัวใจของชูหยุนเซิงแทบจะกระโดดออกมาที่ลำคอ ดีใจจนเกือบบ้า: "งั้นท่านช่วยสร้างให้ข้าเดี๋ยวนี้เลย ต้องใช้เวลานานแค่ไหน?"
"ครึ่งปีก็สร้างเสร็จ"
"หา??? ครึ่ง...ครึ่งปี?" ใบหน้าของชูหยุนเซิงแข็งค้าง
"ครึ่งปีนับว่าเร็วมากแล้ว ถ้าเป็นเผ่าอื่นต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปี หรือแม้แต่หลายปี พวกมนุษย์โลกของเจ้าไม่ใช้เวลาสิบปีหรอกหรือถึงสร้างเสร็จ?" ชูหลิ่งสงสัย
น้ำเย็นราดรดตัวชูหยุนเซิง ทำให้เขาหนาวเหน็บถึงขั้วหัวใจ!
(จบบท)
