บทที่ 490 พี่น้องอินทรีโลหิต!
ลมพายุโหมกระหน่ำ อินทรีวาโยสวรรค์พาหลัวเฉิงและพรรคพวก เร่งรีบออกจากสนามรบ หลัวเฉิงหันกลับไปมอง “ไอ้เด็กสารเลว คิดจะหนีไปไหน!” ซุนหยิงหยางแผ่ซ่านด้วยกลิ่นอายสังหาร ใบหน้ากระจ่างแค้นใจหมายจะติดตาม แต่กลับถูกขัดขวางโดยผู้อาวุโสเก้า “บังอาจนัก! เจ้าจงตายเสีย!” ผู้อาวุโสเก้าถลึงตาโกรธกร้าว เปลวเพลิงโหมก...
