บทที่ 41: แบตเทิลรอยัล (1)

"มันฟังดูเว่อร์ไปหน่อยไหม? หมายความว่ายังไงที่ว่าท้าชิงบัลลังก์?" ไทร์ถามด้วยน้ำเสียงเงียบๆ เพราะหญิงสาวที่เขาพูดด้วยกำลังกระซิบ

หญิงสาวหยุดชั่วขณะ มองตาเขาก่อนจะพูดต่อ

“ฉันชื่อซิลเลีย ยินดีที่ได้รู้จัก” เธอกล่าวเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมยื่นมือออกมา

“อืม... ฉันชื่อไทร์” ไทร์กล่าวพร้อมจับมือเธอเบาๆ “แต่เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลย”

ซิลเลียมองไปข้างหน้า “ทีมล่านักล่าที่แข็งแกร่งที่สุด 5 ทีมในดรานซ์อยู่ที่นี่ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยๆ และเหตุผลที่มันเกิดขึ้นไม่ใช่แค่เพราะฮันโซเลือกนายให้เป็นสมาชิกทีมคนต่อไป แต่ยังเพราะนายเอาชนะบิลเวฟในเวลาอันสั้นที่อยู่ที่นี่”

ไทร์ตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เลือกฉันเป็นสมาชิกทีมคนต่อไป?” เขายังติดใจเรื่องนี้อยู่

'เยี่ยมเลย ฉันจะได้ล่าสัตว์ที่แข็งแกร่งกว่าและเลเวลอัพเร็วขึ้นด้วย'

ซิลเลียกล่าวต่อ “แน่นอน ข่าวของเจ้าโจรลื่นไหลถูกจับได้ แพร่กระจายไปทั่วเมืองอย่างรวดเร็ว เพราะว่าเขามีค่าหัว 500 ทองถ้าจับเป็นได้”

“หา!?” คิ้วของไทร์ยกขึ้นขณะที่ขากรรไกรแทบหล่น 'บ้าเอ๊ย! ถ้าฉันรู้เรื่องนี้ฉันคงรวยไปแล้ว!' เขานึกเสียใจ

“น่าเสียดายที่นายฆ่าเขา... แต่ถึงอย่างนั้น พวกเราก็พยายามจะหยุดเขามาหลายปีแล้ว” ซิลเลียกล่าว ทำให้ไทร์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

เขานึกถึงรายละเอียดที่ดูไม่สมเหตุสมผล

ไทร์ขมวดคิ้ว คิดถึงตอนที่เขาเพิ่งเข้ามาในดรานซ์ครั้งแรก

‘ตั้งแต่ตอนนั้น ฮันโซเห็นว่าฉันกำลังสับสนจากบิลไวฟ์นั่น และพยายามดึงฉันออกจากการโต้เถียงกับเขา แม้จะสบตากับคนที่สวมชุดคลุม แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร แต่ฮันโซคงพอจะมีเบาะแสบ้าง...’ ความคิดนี้ทำให้เขาสับสนเล็กน้อย แต่ก็ยังมีโอกาสที่ฮันโซจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของคนๆ นั้น

“เอาล่ะ ทีมนักล่าที่แข็งแกร่งที่สุด 5 ทีมไม่ค่อยพบกันบ่อยเหมือนที่ฉันบอก เมื่อเกิดขึ้น มันจะกลายเป็นสงคราม” ซิลเลียกล่าวด้วยสายตาจ้องมองไปข้างหน้า

สมาชิกทีมหลายคนเริ่มเดินไปยังขอบสนาม

หัวหน้าทีมและสมาชิกที่แข็งแกร่งกว่ายังคงอยู่ เผชิญหน้ากันด้วยสีหน้าจริงจัง

“ฮันโซ มาดูกันว่าคุณยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่ไหม มันผ่านมา 2 ปีแล้ว” ชายหนุ่มในชุดหนังขาวที่คล้ายมิสกี้กล่าว

“แจ ช่วงนี้ไม่ใช่แค่คุณกับเขา ฉันจะให้คุณเห็นว่าฉันเติบโตมามากแค่ไหน” ชายร่างใหญ่ที่ค่อนข้างอ้วนแต่กล้ามเนื้อมากก้าวออกมา พร้อมกับบิดข้อนิ้ว

“ใช่แล้ว ครังค์ มาประลองแรงค์กันอีกครั้ง” หญิงสาวคนหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าทีมก้าวออกมา เธอสวมชุดคลุมสีเขียวสดใสยาวที่ดูเป็นผู้วิเศษ

“จ้าวแห่งดินสอ หรือก็คือฉันเอง บอกว่าพวกเราควรจะมาสนุกกันหน่อย! ใช่ไหม มิสเตอเรล?” มีชายอีกคนเดินเข้ามา ผมสั้นและตัดเรียบ เขามีรูปร่างปานกลาง กล้ามเนื้อพอประมาณ และมีรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้า

ทั้งห้าคนรวมตัวกันตรงกลาง โดยมีสมาชิกทีมอีกคนข้างๆ

ข้างๆ ฮันโซคือยูริน เด็กสาวตัวเล็ก และโจนัสกลับมายังข้างไทร์กับซิลเลีย

เกิดความเงียบขึ้นระหว่างทีมต่างๆ ความทะนงตัวปะทะกัน

แต่ในความเป็นจริง พวกเขาทุกคนกำลังรอสิ่งหนึ่ง

ใครคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่จะกล่าวออกมา?

หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที ฮันโซถอนหายใจยาว

“เฮ้ แคมี!” เขาตะโกนขึ้นฟ้า มือเท้าเอว

เสียงจากลำโพงดังขึ้นด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย “ค-ค่ะ ฮันโซ!”

“หยุดการสอบเป็นเวลา 10 นาที”

“ค่ะ ท่าน!”

“แปลกใจที่คุณยอมรับ” แจ ชายหนุ่มผมโมฮอว์กพูดด้วยท่าทีเยาะเย้ย

“ฉันมีเหตุผลของฉัน” ฮันโซตอบ “เริ่มได้” เขาพูดก่อนที่หัวหน้าทีมและเพื่อนร่วมทีมทุกคนจะกระโดดถอยหลังไปพร้อมกัน สร้างระยะห่างกว่า 20 ฟุต

ทั้งหมด ยกเว้นฮันโซและยูรินที่ยังอยู่ตรงกลาง

ไทร์ขมวดคิ้ว ‘พวกเขากลัวทีม อัลทิเมทัม ขนาดนั้นเลยเหรอ? ทีมนี้แข็งแกร่งขนาดไหนกัน?’

เด็กสาวตัวเล็กจากด้านหลังแตะไหล่ไทร์

“เฮ้ นายอาจจะสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น ขอโทษนะ นักล่าเราชอบแข่งขันกันนิดหน่อย” เธอกล่าวด้วยเสียงแหลมๆ อ่อนโยน

ไทร์หันมามองเธอพร้อมหัวเราะเบาๆ “ฮะๆ โอเคฮะ”

“ฉันชื่อเออร์วิล คริสตัล ยินดีที่ได้รู้จัก หวังว่าเราจะได้เป็นเพื่อนร่วมทีมที่ดีในภายภาคหน้า” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มจริงใจ

“เหมือนกัน...” ไทร์ตอบอย่างประหลาดใจเล็กน้อยที่เขาได้รับเชิญเข้าทีมนี้ตั้งแต่ต้น

ในขณะนี้ การต่อสู้ระหว่างสมาชิกทีมทั้งหมดที่เข้าร่วมศึกแบตเทิลรอยัล อยู่ในสภาวะชะงักงัน จนกระทั่งแจพุ่งตัวเข้าโจมตีฮันโซ

ทันทีที่เขาเริ่มโจมตี สมาชิกทีมคนอื่นๆ ก็เริ่มโจมตีใส่กันด้วย เปลี่ยนลานสอบให้กลายเป็นสนามรบในชั่วพริบตา

ฮันโซก้าวหลบหมัดของแจได้อย่างสง่างาม เคลื่อนไหวไปทั่วสนามราวกับกำลังเต้นรำ

มิสกี้เผชิญหน้ากับคนหนึ่งจากทีมของครังค์ คนจากทีมครังค์มีพลังในการทำให้ดาบลอยรอบตัวเขาได้

ขณะที่มิสกี้ใช้มือปล่อยคลื่นเสียงจากตัวโน้ตดนตรีที่รุนแรงพอจะสร้างความเสียหายให้กับนักสู้ออร่าแรงค์เอ็กซ์เพิร์ตได้

ส่วนครังค์ ชายร่างใหญ่ต่อสู้กับมิสเตอเรล ที่เป็นสาวนักเวทผู้มีพลังใช้เวทมนตร์หลากหลาย

ครังค์ใช้พลังแปลงจมูกเป็นงวงช้างเพื่อเหวี่ยงใส่คู่ต่อสู้

ในขณะที่มิสเตอเรลใช้ไม้กายสิทธิ์โบกสะบัด ปล่อยเถาวัลย์หลายเส้นขึ้นมาจากพื้นดินเพื่อโจมตีครังค์

สุดท้าย เพนซิลเข้าปะทะกับยูริน ซึ่งใช้อาวุธถุงมือที่สามารถปล่อยการโจมตีด้วยออร่าหลากหลายธาตุ เช่น น้ำ ไฟ ลม และดิน

เพนซิลมีพลังควบคุมดินสอยักษ์ที่สร้างขึ้นจากความว่างเปล่า มันสามารถใช้เป็นอาวุธขนาดใหญ่ได้ รวมถึงสร้างอาวุธที่ยิงเป็นโปรเจกไทล์ได้ โดยการเขียนในอากาศและส่งเส้นรอยขีดไปยังคู่ต่อสู้

ก่อนที่ไทร์จะทันตั้งตัว การต่อสู้เกิดขึ้นรอบตัวเขา และเขาไม่อาจละสายตาจากความตื่นเต้นและความมหัศจรรย์ของการต่อสู้นี้ได้

การได้เห็นพลังและความสามารถที่แปลกใหม่มากมายทำให้ความเป็นเด็กในตัวไทร์กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

แต่เหนือสิ่งอื่นใด มันทำให้เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับการต่อสู้มากขึ้น

เหล่านักสู้ที่เต็มไปด้วยทักษะ ทั้งการโจมตี หลบหลีก ปัดป้อง และการเคลื่อนไหวในสนามรบ การได้เห็นทั้งหมดนี้ด้วยตาของตัวเองราวกับสมบัติที่ล้ำค่าแห่งข้อมูลที่เปิดเผยตรงหน้าเขา!