บทที่ 297 ของขวัญสำหรับเด็กๆ
บทที่ 297 ของขวัญสำหรับเด็กๆ เด็กหญิงตัวน้อยแก้มแดงระเรื่อ เมื่อเงยหน้ามองคน ดูเหมือนลูกสุนัขน่ารัก เซี่ยชิงหยาอดไม่ได้ที่จะแกล้งเธอตามนิสัยชอบความสนุก การแกล้งเด็กๆ เป็นเรื่องที่เธอถนัดที่สุด "โอ้โห แม่ลืมเอ้อร์หยาไปได้ยังไงนะ" เซี่ยชิงหยาแกล้งทำตกใจตบหัวตัวเอง แล้วทำหน้าสำนึกผิดมองเอ้อร์หยา ดวงตา...