ตอนที่ 56 คลื่นใหญ่ซัดเมือง

คลื่นขนาดใหญ่ของแม่น้ำชวีซัดสาดราวกับสัตว์ร้าย

ปกติแล้ว การใช้น้ำท่วมเมืองไม่ใช่เรื่องง่าย

ต้องขุดคูระบายน้ำ

ใช้เวลาและทรัพยากรจำนวนมาก

ที่สำคัญกว่านั้น ศัตรูสามารถมองเห็นได้ง่าย และสามารถป้องกันได้

แต่เตียวก๊กหวาดกลัวกับไฟป่า

เขาฉลาดแกมโกง ขุดคูเมืองเชื่อมต่อกับแม่น้ำชวีโดยตรง นี่ทำให้เฉินฉงมีโอกาสที่ดี

ทำตัวเองแท้ๆ!

เสียงคำรามดังก้องไปทั่วเมืองกวนเถา ทำให้ทหารโจรโพกผ้าเหลืองจำนวนมากหวาดกลัว

เตียวก๊ก เตียวเอี๋ยน และคนอื่นๆ ที่กำลังหลับอยู่ก็ถูกปลุกด้วยเสียงนี้

"เกิดอะไรขึ้น?"

"กองทัพหลวงบุกโจมตีเมืองหรือ?"

เตียวก๊กมีสีหน้าเคร่งขรึม และเริ่มเรียกทหารโจรโพกผ้าเหลือง

ในขณะนี้ น้ำจากแม่น้ำชวีได้ไหลเข้าคูเมืองของกวนเถาตามคูที่ขุดไว้

น้ำไหลทะลัก คลื่นซัดสาด กระแทกกำแพงเมืองอย่างรุนแรง

ราวกับมียักษ์กำลังทุบตี!

พลังทำลายล้างสูง!

กำแพงเมืองสูงของกวนเถาเริ่มสั่นสะเทือน

ทหารโจรโพกผ้าเหลืองในเมืองหวาดกลัว แต่พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเมื่อเผชิญกับคลื่นขนาดใหญ่เช่นนี้

โลติด กงซุนจ้าน ลิโป้ เตียวเลี้ยว และจูล่ง ต่างก็มองดูฉากนี้อย่างตะลึงงัน

ตกตะลึงกับพลังที่น่ากลัวของธรรมชาติ

ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นกับตา คงไม่มีใครคิดว่าแม่น้ำชวีจะระเบิดพลังที่น่ากลัวเช่นนี้ออกมา!

ตูม!

กำแพงเมืองกวนเถาที่สั่นคลอนดูเหมือนจะถึงขีดจำกัดแล้ว

พังทลายลงในทันที ถูกคลื่นยักษ์กลืนกิน

ทหารโจรโพกผ้าเหลืองหลายพันนายในเมืองถูกหินทับตายและถูกฝังอยู่ในคลื่นก่อนที่พวกเขาจะทันหนี

เมื่อไม่มีกำแพงเมือง น้ำก็ท่วมเข้ามาในเมืองโดยตรง ทำลายบ้านเรือน พัดพาผู้คนและสัตว์เลี้ยง ไหลไปตามถนนทุกสาย!

เตียวก๊กและเตียวเอี๋ยนมีดวงตาที่ว่างเปล่าและหวาดกลัว

"เป็นไปไม่ได้! แม่น้ำชวี แม้ว่าจะเป็นฤดูฝน ก็ไม่น่าจะมีพลังทำลายกำแพงเมืองได้!"

เตียวก๊กพึมพำด้วยความตกใจ

ทหารโจรโพกผ้าเหลืองที่รอดชีวิตคนหนึ่งพูดด้วยสีหน้าเศร้าโศก "น้ำท่วมทำลายกำแพงเมืองโดยตรง! จบแล้ว กวนเถาจบแล้ว พวกเราก็เช่นกัน!"

เตียวเอี๋ยนเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้และพูดอย่างร้อนรน "ท่านปรมาจารย์ นี่ต้องเป็นแผนของกองทัพหลวง พวกมันผันน้ำจากแม่น้ำชวีและท่วมกวนเถา!"

"น่ารังเกียจ!" เตียวก๊กกัดฟัน

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เฉินฉงก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาทันที

เขารู้สึกว่าน้ำท่วมครั้งนี้เป็นฝีมือของเฉินฉง!

"ฆ่า!"

"ปราบโจรโพกผ้าเหลือง!"

เสียงตะโกนฆ่าดังขึ้น

โลติดนำทหารเข้าเมืองกวนเถาที่ไม่มีการป้องกัน

ทหารโจรโพกผ้าเหลืองที่ตื่นตระหนกไม่สามารถต้านทานได้เลย ถอยร่นอย่างต่อเนื่อง

เตียวเอี๋ยนขมวดคิ้วและพูดอย่างเคร่งขรึม "ท่านปรมาจารย์ พวกเราอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว รีบหนีไปเถอะ!"

เตียวก๊กพยักหน้า และหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว กลับไปที่ศาลากลางกวนเถาโดยตรง

จัดระเบียบทหารโจรโพกผ้าเหลือง ต้องการต่อสู้ครั้งสุดท้าย

เฉินฉงยืนอยู่บนที่สูง ดวงตาเย็นชา

"เฟิงเซียน เหวินหยวน จูล่ง อย่าไล่ล่าโจรโพกผ้าเหลืองที่หนีไป ให้ไปหาที่ๆ มีโจรโพกผ้าเหลืองรวมตัวกันอยู่เป็นจำนวนมาก!"

"เตียวก๊กและผู้นำคนอื่นๆ น่าจะอยู่ที่นั่น!"

"พวกเขาคือเป้าหมายหลัก ตราบใดที่ฆ่าพวกเขาได้ สงครามก็จะจบลง!"

ลิโป้ เตียวเลี้ยว และจูล่ง ต่างก็เข้าใจความหมายของเฉินฉงและตอบรับ

นำทหารม้าเพลิงสายฟ้าวิ่งไปตามถนนอย่างรวดเร็ว

ไม่นาน ทหารม้าก็กลับมา

"นายท่าน! ข้าตรวจสอบแล้ว ตอนนี้เตียวก๊กหลบอยู่ในศาลากลางกวนเถา"

"เขามีองครักษ์ห้าพันนาย"

"ทหารเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนอย่างดีโดยเตียวก๊ก พวกเขากล้าหาญมาก เชื่อในเตียวก๊ก และมีจิตวิญญาณนักสู้สูง!"

"แม่ทัพเฟิงเซียนฝากข้อความมาว่า ในเมืองมีถนนและตรอกซอกซอยมากมาย ไม่เหมาะกับทหารม้า ขอให้นายท่านนำทหารราบมาสนับสนุน!"

เฉินฉงพยักหน้า ดวงตาของเขาหรี่ลง

สำหรับการต่อสู้ตามท้องถนน ทหารม้ามีพื้นที่จำกัดในการแสดงฝีมือ

ภูมิประเทศแบบนี้เหมาะกับทหารราบมากกว่า!

นักรบโจรโพกผ้าเหลืองได้รับการฝึกฝนอย่างดีโดยเตียวก๊ก และถือเป็นทหารราบที่แข็งแกร่งที่สุดในกองทัพโจรโพกผ้าเหลือง

ใช้พวกมันเป็นหินลับมีด

ลองดูว่าค่ายกลเกล็ดปลาระดับสองจะทำให้ทหารราบสองพันนายของเขาแข็งแกร่งแค่ไหน!

"หยวนฝู! เรียกทหารราบทั้งหมด และไปกับข้า"

"ถึงเวลาที่เจ้าจะแสดงฝีมือแล้ว!"

จิวฉองพยักหน้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกระหายเลือด

"ยินดีรับใช้นายท่าน!"

เขาติดตามเฉินฉงพร้อมกับทหารราบสองพันนาย

มุ่งหน้าไปยังศาลากลางกวนเถา!