ตอนที่ 330 มาเพื่อไป๋จื่ออัน! (ฟรี)
ตอนที่ 330 มาเพื่อไป๋จื่ออัน!
“เอ่อ... ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ”
จื่อเยียนเหยียนยิ้มอย่างเขินอายเมื่อได้ยินไป๋จื่ออันพูดแบบนั้น
ถ้าหากเธอต่อสู้กับไป๋จื่ออัน มันก็อาจจะส่งผลต่อการต่อสู้จัดอันดับประจำปีของไป๋จื่ออัน
แต่จื่อเยียนเหยียนอยากจะท้าทายไป๋จื่ออัน เพราะเธอติดการต่อสู้ เธอไม่ได้คิดที่จะเล่นงานไป๋จื่ออัน
พอได้ยินไป๋จื่ออันพูด เธอถึงจะคิดถึงเรื่องนี้ มันทำให้จื่อเยียนเหยียนรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
“เรื่องการต่อสู้ระหว่างเธอกับฉัน พอรอให้การต่อสู้จัดอันดับประจำปีจบลงก่อน ค่อยมาคุยกัน!”
“ก่อนหน้านั้น ฉันจะไม่สู้กับเธอ!”
“แต่เธอสามารถเตรียมสนามประลองเอาไว้ล่วงหน้าได้เลย!”
ไป๋จื่ออันบอกการตัดสินใจของเขา
ในเมื่อรู้เรื่องการต่อสู้จัดอันดับประจำปีแล้ว ไป๋จื่ออันจะไม่มีทางต่อสู้กับจื่อเยียนเหยียนล่วงหน้า
แต่หลังจากที่การต่อสู้จัดอันดับประจำปีจบลง ไป๋จื่ออันก็ไม่สนใจ
ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋จื่ออันยังคิดว่าจื่อเยียนเหยียนสามารถเตรียมสนามประลองเอาไว้ได้เลย!
พอรอให้การต่อสู้จัดอันดับประจำปีจบลง เขาจะสามารถต่อสู้กับจื่อเยียนเหยียนได้ทุกเมื่อ
เพราะนักศึกษาใหม่ของมหาวิทยาภูตเร้นลับไม่ใช่คู่มือของเขา
นี่เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
จากผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีนี้ ระดับที่สูงที่สุดในบรรดานักศึกษาใหม่ดูเหมือนจะเป็นระดับเพชรขั้นต้น
ต่อให้อีกฝ่ายเป็นอัจฉริยะ มีพลังต่อสู้ข้ามระดับ พลังต่อสู้ที่แท้จริงอย่างมากที่สุดก็เป็นเพียงแค่ระดับอเมทิสต์ขั้นต้น
ถ้าเทียบกับพลังต่อสู้ที่แท้จริงของไป๋จื่ออันแล้ว มันยังคงมีความแตกต่างกันอยู่บ้าง
ดังนั้นไป๋จื่ออันจะต้องกังวลอะไร?
ยิ่งไปกว่านั้น นักศึกษาใหม่ระดับเพชรขั้นต้นคนนั้นอาจจะไม่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาภูตเร้นลับก็ได้
พูดได้เลยว่าไป๋จื่ออันมั่นใจว่าตัวเองจะได้เป็นที่หนึ่งในบรรดานักศึกษาใหม่
ดังนั้นการต่อสู้จัดอันดับประจำปีครั้งแรกจะไม่มีผลกระทบอะไรต่อไป๋จื่ออัน
บางทีหลังจากที่การต่อสู้จัดอันดับประจำปีจบลง ไป๋จื่ออันก็อาจจะสามารถต่อสู้กับจื่อเยียนเหยียนได้ทันที
ดังนั้นการที่ให้เธอเตรียมสนามประลองเอาไว้ล่วงหน้าจึงไม่ใช่เรื่องเสียหาย
นี่คือความมั่นใจของไป๋จื่ออัน
จื่อเยียนเหยียนพยักหน้า เธอไม่ได้พูดอะไรมาก
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอยังแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะไปเตรียมตัว
“ว่าแต่เรื่องที่มหาวิทยาภูตเร้นลับรับปากฉันไว้เมื่อไหร่จะทำตามล่ะ?”
ไป๋จื่ออันถามถึงเรื่องอื่น
“นายหมายถึงสัตว์วิญญาณกระจกในมิติลับกระจกเงางั้นเหรอ? มิติลับนั้นถูกควบคุมโดยอาจารย์โจว ถ้าหากนายอยากจะเข้าไปข้างใน นายต้องขอให้อาจารย์โจวช่วย”
“หลังจากที่นายลงทะเบียนเสร็จแล้ว ฉันจะพานายไปหาอาจารย์โจว ให้นายติดต่อกับสัตว์วิญญาณกระจก”
“แน่นอนว่าจากข้อตกลง ต่อให้นายล้มเหลว ทางโรงเรียนก็จะมอบสัตว์วิญญาณธาตุไฟที่มีคุณสมบัติระดับราชันย์ให้กับนาย”
จื่อเยียนเหยียนพยักหน้า เธอพูดกับไป๋จื่ออัน
เรื่องนี้จื่อเยียนเหยียนไม่ได้ลืม ทางมหาวิทยาภูตเร้นลับก็ไม่ได้ลืม พวกเขายังเตรียมการเอาไว้แล้ว
ตราบใดที่ไป๋จื่ออันจัดการเรื่องตรงหน้าเสร็จสิ้น เขาก็สามารถเริ่มต้นได้ทุกเมื่อ
“ดีมาก”
ไป๋จื่ออันพยักหน้าเล็กน้อย เขาก็เบาใจ
ยังไงซะเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับสัตว์วิญญาณมิติที่เขาใฝ่ฝัน
ไป๋จื่ออันให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก
ส่วนเรื่องที่จื่อเยียนเหยียนพูดถึงนั้น ไป๋จื่ออันไม่ได้คิดถึงเรื่องที่เขาจะล้มเหลว
เพราะเขามั่นใจว่าตัวเองจะต้องประสบความสำเร็จ
เมื่อคิดได้แบบนั้น ไป๋จื่ออันก็ติดตามจื่อเยียนเหยียนไปยังห้องลงทะเบียนนักศึกษาใหม่
หลังจากที่ผ่านขั้นตอนต่างๆ มากมาย ในที่สุดการลงทะเบียนก็เสร็จสิ้น
แบบนี้ไป๋จื่ออันก็ถือว่าเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาภูตเร้นลับแล้ว
แต่หลังจากที่ลงทะเบียนเสร็จ จื่อเยียนเหยียนไม่ได้พาไป๋จื่ออันไปที่ห้องทำงานของอธิการบดี แต่กลับพาไป๋จื่ออันไปที่เขตวิลล่า
“วิลล่าหมายเลข 2 ถนน 1 นี่คือหอพักของนาย!”
“เลข ‘1’ ข้างหน้านั้นหมายถึงระดับชั้นปี ส่วนเลข ‘2’ ข้างหลังหมายถึงหมายเลขหอพัก แสดงว่าหอพักของนายคือวิลล่าหมายเลข 2”
“หอพักหมายเลข 2 มีพื้นที่กว้างขวาง สามารถจุสัตว์วิญญาณของนายได้!”
“แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่การจัดเตรียมชั่วคราว!”
“ถ้าหากหลังจากที่การต่อสู้จัดอันดับประจำปีจบลง นายพ่ายแพ้ให้กับคนอื่น นายก็ต้องไปอยู่หอพักปกติ!”
จื่อเยียนเหยียนยิ้ม
เธอบอกไปแล้วว่าผู้แข็งแกร่งมีสิทธิพิเศษ
การกิน การใช้ชีวิต การเดินทาง พวกเขามีสิทธิพิเศษทั้งหมด
หอพักที่เป็นวิลล่าก็เป็นหนึ่งในสิทธิพิเศษของผู้แข็งแกร่ง
ยิ่งไปกว่านั้น สภาพแวดล้อมของหอพักห้าหลังบนถนนเส้นเดียวกันก็แตกต่างกัน
สภาพแวดล้อมของวิลล่าหมายเลข 1 ดีที่สุด ส่วนสภาพแวดล้อมของวิลล่าหมายเลข 5 แย่ที่สุด
แน่นอนว่าความแตกต่างนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งที่สัมพันธ์กัน
ถ้าเทียบกับหอพักรวมของนักศึกษาธรรมดาๆ แล้ว นี่ถือว่าดีมากแล้ว
ส่วนไป๋จื่ออันนั้น สาเหตุที่เขาสามารถอยู่ในวิลล่าได้ เป็นเพราะผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยของเขา
ในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เขาได้อันดับสองในการจำลองการต่อสู้จริง ดังนั้นเขาจึงสามารถอยู่ในเขตวิลล่าได้
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่การจัดเตรียมชั่วคราว
พอรอให้ผลลัพธ์ของการต่อสู้จัดอันดับประจำปีออกมาในอีกสามวันข้างหน้า เจ้าของหอพักในเขตวิลล่าก็อาจจะเปลี่ยนแปลง
แน่นอนว่าไป๋จื่ออันไม่ได้สนใจเรื่องนี้
เพราะไม่ว่าผลลัพธ์ของการต่อสู้จัดอันดับประจำปีจะเป็นยังไง เขาก็ยังคงสามารถอยู่ในนั้นได้
แต่ไป๋จื่ออันก็มีข้อสงสัย
เขาได้อันดับสองในการจำลองการต่อสู้จริงในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย ถือว่าเป็นอันดับต้นๆ แต่เขากลับได้วิลล่าหมายเลข 2 ไม่ใช่วิลล่าหมายเลข 1
หรือว่า...
ไป๋จื่ออันเหมือนกับจะคิดอะไรบางอย่างออก เขามองไปที่ประตูวิลล่าหมายเลข 1
“ดูเหมือนว่านายจะเดาถูกแล้วนะ!”
“ใช่แล้ว คนที่ได้ที่หนึ่งในปีนี้ หลินชิงถัง เธอก็เลือกมหาวิทยาภูตเร้นลับเหมือนกัน!”
“วิลล่าหมายเลข 1 นั่นคือหอพักของเธอ!”
“แต่เธอยังไม่มาโรงเรียน!”
“ลูกหลานของหลินเจี้ยนเฉินมาที่มหาวิทยาภูตเร้นลับ คงจะทำให้คนของมหาวิทยาลัยจักรพรรดิโกรธมากแน่ๆ”
“นี่มันน่าประหลาดใจจริงๆ ฉันมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งอีกคนหนึ่งแล้ว!”
เมื่อเห็นสายตาของไป๋จื่ออัน จื่อเยียนเหยียนก็เดาความคิดของไป๋จื่ออันได้ เธอยิ้มออกมา
ใช่แล้ว หลินชิงถังที่ทำลายสถิติของไป๋จื่ออัน ได้ที่หนึ่งในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เธอก็เลือกมหาวิทยาภูตเร้นลับเช่นกัน
เรื่องนี้อยู่นอกเหนือความคาดหมายของทุกคน
ถึงแม้ว่าหลินเจี้ยนเฉินจะเกิดในมิติลับก็จริง แต่เขาก็ยังคงเข้าร่วมการสอบเข้ามหาวิทยาลัยและเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยจักรพรรดิ
หลังจากนั้นเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นผู้มีพลังระดับตำนาน
พูดได้เลยว่าหลินเจี้ยนเฉินเป็นผู้มีพลังที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งในมหาวิทยาลัยจักรพรรดิ
ด้วยเหตุนี้เอง ลูกหลานของตระกูลหลินส่วนใหญ่จึงเลือกมหาวิทยาลัยจักรพรรดิ
จากความคิดของพวกเขา หลินชิงถัง ลูกหลานของเทพแห่งดาบก็น่าจะเลือกมหาวิทยาลัยจักรพรรดิเช่นกัน
แต่ไม่คิดเลยว่าหลินชิงถังจะเลือกมหาวิทยาภูตเร้นลับ
เรื่องนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง
แต่ตอนที่จื่อเยียนเหยียนพูดถึงเรื่องนี้ เธอกลับดูตื่นเต้นมาก
เพราะแบบนี้เธอก็มีคนที่คู่ควรให้ท้าทาย เธอจะไม่มีความสุขได้ยังไง?
“หลินชิงถัง เธอก็มาที่มหาวิทยาภูตเร้นลับงั้นเหรอ? น่าสนใจจริงๆ”
ไป๋จื่ออันครุ่นคิด เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้
คำพูดของจื่อเยียนเหยียนทำให้ไป๋จื่ออันได้รับรู้ข้อมูลมากมาย
ในฐานะที่เป็นที่หนึ่งในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย อยู่เหนือไป๋จื่ออัน
ไป๋จื่ออันจดจำชื่อของหลินชิงถังเอาไว้
แต่ไป๋จื่ออันก็ยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้น
จากคำอธิบายของจื่อเยียนเหยียน มหาวิทยาลัยจักรพรรดิเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับตระกูลหลิน
ทำไมหลินชิงถังถึงเลือกมหาวิทยาภูตเร้นลับล่ะ?
“จากข่าวลือที่แพร่สะพัดออกมา เธอมาที่นี่ก็เพื่อตัวนาย”
จื่อเยียนเหยียนมองไป๋จื่ออันด้วยรอยยิ้ม เธอพูดอย่างช้าๆ
เรื่องนี้ทำให้ไป๋จื่ออันยิ่งรู้สึกงงมากขึ้น
มาเพื่อเขา? ทำไมกันล่ะ?
รู้มั้ยว่าหลินชิงถังได้ที่หนึ่งในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เธอไม่มีเหตุผลที่จะมาแข่งกับเขาที่ได้ที่สอง
ถ้าหากจะมีใครไม่ยอมรับ มันควรจะเป็นไป๋จื่ออันที่ได้ที่สอง
บทของหลินชิงถังมันสลับด้านกันรึไง? ทำไมถึงรู้สึกเหมือนกับว่าเธอได้ที่สอง?
ไป๋จื่ออันยิ่งรู้สึกงงมากขึ้น
“ฉันไม่รู้ บางทีนายอาจจะต้องไปถามอธิการบดี เขาอาจจะรู้สาเหตุ”
จื่อเยียนเหยียนโบกมือ เธอบอกว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ยังไงซะเธอก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้ เธอจึงไม่รู้สาเหตุ
“เอาล่ะ รีบจัดการให้เรียบร้อย เดี๋ยวฉันพานายไปหาอธิการบดี!”
จื่อเยียนเหยียนเร่งไป๋จื่ออัน
เธอแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะหาคนสู้ด้วย
“เข้าใจแล้ว”
ไป๋จื่ออันพยักหน้า เขาไม่ได้พูดอะไรมากมาย เขาเตรียมที่จะไปจัดการ
แต่ไป๋จื่ออันไม่ได้เข้าไปในวิลล่าหมายเลข 2 เขากลับเดินตรงไปที่ประตูวิลล่าหมายเลข 1 เดินเข้าไปข้างใน
“ไป๋จื่ออัน นายเข้าผิดหลังแล้ว!”
จื่อเยียนเหยียนเตือนไป๋จื่ออันด้วยความหวังดี
“ไม่ผิดหรอก อีกสามวันวิลล่าหลังนี้ก็จะเป็นของฉัน”
“ย้ายเข้าไปก่อน จะได้ไม่ต้องย้ายอีกทีในอีกสามวันข้างหน้า”
ไป๋จื่ออันพูดอย่างใจเย็น เหมือนกับว่าการที่เขาจะได้ที่หนึ่งในการต่อสู้จัดอันดับประจำปีเป็นเรื่องปกติ
เพื่อที่จะไม่ต้องย้ายของอีกครั้ง การที่ย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1 โดยตรงเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด
จื่อเยียนเหยียนมองไป๋จื่ออันอย่างจนใจ
เธอไม่คิดเลยว่าไป๋จื่ออันจะบ้าบิ่นขนาดนี้
แต่เขาก็เป็นคู่ต่อสู้ของเธอ เขามีความมั่นใจแบบนี้ก็ไม่แปลก
ดังนั้นจื่อเยียนเหยียนจึงไม่ได้พูดอะไรมาก
จากนั้นไป๋จื่ออันก็ไม่ได้สนใจจื่อเยียนเหยียน เขาเริ่มจัดการวิลล่าหมายเลข 1
ไม่นานไป๋จื่ออันก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย
“กู่ไป๋ รออยู่ที่นี่ ถ้าหากมีคนมา ก็บอกสิ่งที่ฉันเพิ่งจะพูดไป”
“ถ้าหากพวกเขาคิดจะหาเรื่อง ก็ให้พวกเขารอจนกว่าฉันจะกลับมา!”
ไป๋จื่ออันพูดกับเฉียวกู่ไป๋ เขากำชับบางอย่าง
เขาเพิ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1 ถ้าหากหลินชิงถังมา เธอก็อาจจะหาเรื่อง
ดังนั้นการที่กำชับเอาไว้ล่วงหน้าจึงเป็นเรื่องที่จำเป็น
หลังจากที่เรื่องนี้จบลง ไป๋จื่ออันก็เดินออกจากวิลล่า ไปหาจื่อเยียนเหยียน
ในเมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องไปพบกับอธิการบดี ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้
“ในเมื่อเป็นแบบนั้น งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ!”
จื่อเยียนเหยียนพยักหน้า เธอแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว เธออยากจะทำเรื่องนี้ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด
ไป๋จื่ออันติดตามจื่อเยียนเหยียน เดินทางไปยังห้องทำงานของอธิการบดีมหาวิทยาภูตเร้นลับอย่างช้าๆ
