บทที่ 37 : จักรพรรดินีแห่งประเทศมังกรและค่าหัว 3 หมื่นล้าน!
บทที่ 37 : จักรพรรดินีแห่งประเทศมังกรและค่าหัว 3 หมื่นล้าน!
เซียวซิงหยูเปิดคลังระบบขึ้นมา
นอกจาก [ยาเม็ดเลือดมังกร] ที่ได้มาจากรางวัลภารกิจก่อนหน้านี้แล้ว ก็ยังมี [ยาเม็ดวิญญาณมังกร] เพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งเม็ด
ยาเม็ดทั้งสองนี้ ล้วนเป็นไพ่สำคัญในมือของเซียวซิงหยู
เเละหลังจากใช้ไป 1,250 คูปอง ยอดเงินคงเหลือคูปองในบัญชีของเซียวซิงหยูจึงเหลือเพียง 50 คูปอง
….
"สินค้าที่ขายในร้านค้าระบบ ล้วนเป็นของล้ำค่าที่หาซื้อไม่ได้จากที่ไหนทั้งนั้น"
"ฉันต้องสะสมคูปองให้ได้มากกว่านี้ ถึงจะแลกไพ่ตายมาได้อีก"
วิธีการได้รับคูปอง มีทั้งจากการทำภารกิจให้สำเร็จหรือการปลดล็อคความสำเร็จต่างๆ
"พ่อลูกตระกูลหวัง ฉันจะไม่มีทางปล่อยให้พวกแกมีชีวิตรอดไปถึงเดือนหน้าแน่"
แววตาของเซียวซิงหยูในตอนนี้เย็นชาและน่ากลัวกว่าสัตว์ร้ายกระหายเลือดเสียอีก
หลังจากนั้น แผนการอันแยบยลก็เริ่มก่อตัวขึ้นในหัวของเขา
…….
ในเวลาเดียวกันที่ตระกูลหวัง
ภายในห้องหนังสือ หวังตงเซิงกำลังจิบชาพลางอ่านหนังสือ
เเต่ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นอย่างเร่งรีบก็ได้รบกวนสมาธิของเขา
"เข้ามา"
"พ่อครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
หวังตงเซิงวางถ้วยชาลง ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน
"โวยวายอะไร ไม่มีท่าทีของผู้ดีเอาเสียเลย!"
หวังเยี่ยนรีบยื่นโทรศัพท์ให้หวังตงเซิงด้วยท่าทางตื่นตระหนก
"พ่อครับ นี่คือรายงานข่าวล่าสุด"
"เซียวซิงหยูออกจากโรงพยาบาลแล้ว พรุ่งนี้จะกลับไปที่วิทยาลัยชิงหลง!"
หวังตงเซิงมองสีหน้าของหวังเยี่ยนแล้วถอนหายใจ
เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความผิดหวัง
"เจ้าเด็กนี่ ทำไมถึงตื่นตกใจอะไรได้ง่ายขนาดนั้น"
"พ่อครับ ครั้งที่แล้วเราจัดการเซียวซิงหยูไม่สำเร็จ เเบบนี้มันต้องกลับมาแก้แค้นเราแน่ๆ”
“อย่าลืมสิ ว่ามันมีกิลด์นภาหนุนหลังอยู่นะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังตงเซิงก็แค่นเสียงในลำคอ
"แก้แค้น?”
“อุบัติเหตุเกิดขึ้นที่ภูเขาหยินหนาน…เเล้วเเบบนั้นมันเกี่ยวอะไรกับเรา?”
"แต่ว่า..."
"ต่อให้เซียวซิงหยูจะสงสัยเรา เเล้วมันมีหลักฐานใหมล่ะ?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังเยี่ยนก็เริ่มตั้งสติได้
"พ่อครับ แล้วเราควรทำยังไงต่อดี?"
"คนโบราณว่าไว้ ทำไปแล้วก็อย่าให้เสียเปล่า ครั้งเดียวไม่ตาย ก็ต้องทำซ้ำ!"
หวังตงเซิงเปิดลิ้นชักแล้วยื่นขวดยาให้หวังเยี่ยนขวดหนึ่ง
"นี่มัน...ยาคลั่ง"
หวังเยี่ยนรับขวดยามาด้วยมือที่สั่นเทา
เมื่ออสูรรับใช้กินยาคลั่งเข้าไป มันจะเกิดอาการคลุ้มคลั่งจนพลังเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า และทักษะทุกชนิดจะสร้างความเสียหายคริติคอล
"สุดสัปดาห์นี้ก็จะถึงการแข่งขันจัดอันดับนักเรียนใหม่แล้ว"
"ถึงแม้ว่ารายชื่อผู้เข้าแข่งขันจะถูกกำหนดโดยการจับฉลากก็เถอะ, แต่อย่าลืมสิว่าพ่อเป็นถึงรองอธิการบดี"
"พ่อมีวิธีเป็นร้อยที่จะจัดให้เจ้าเจอกับเซียวซิงหยูในการแข่งขันได้"
เเต่อย่างไรก็ตาม, หวังเยี่ยนยังคงแสดงท่าทีหวาดกลัวเช่นเคย
"พ่อครับ ครั้งที่แล้วผมแพ้เซียวซิงหยูอย่างยับเยิน…ครั้งนี้ผมก็คงสู้เซียวซิงหยูไม่ได้หรอก"
โดนงูกัดครั้งเดียว เจ็บแล้วย่อมจำไปอีกนาน
ทุกครั้งที่นึกถึงการประลองครั้งนั้น หวังเยี่ยนก็อดขนลุกไม่ได้
พลังของเซียวซิงหยูเหนือกว่าเขามากมายมหาศาล
"ไอ้โง่ ถ้ามียาคลั่งในมือ ยังจะกลัวสู้เซียวซิงหยูไม่ได้อีกเหรอ?"
"แต่ยาคลั่งมันเป็นยาต้องห้ามนะครับ ถ้าเกิดว่า..."
"คนที่จะทำเรื่องใหญ่ ต้องไม่ยึดติดกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เยี่ยนเอ๋อร์ นี่เป็นโอกาสทองที่จะทำให้หมาป่าวายุนรกพิการนะ!"
พ่อลูกสบตากันอีกครั้ง, ทันใดนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของทั้งคู่
"พ่อครับ ผมเข้าใจแล้ว!"
"ที่เซียวซิงหยูได้รับความสำคัญจากท่านอธิการบดีซู ก็เพราะมันมีหมาป่าวายุนรก"
"ถ้าผมทำให้หมาป่าวายุนรกพิการได้ เซียวซิงหยูก็จะกลายเป็นคนไร้ค่า เเละท่านอธิการบดีซูก็จะไม่ลำเอียงเข้าข้างมันอีกต่อไป!"
"เด็กดี งั้นมากินชากับพ่อสิ” หวังตงเซิงกล่าวขณะยกถ้วยชาขึ้นมาอีกครั้ง
ทั้งสองจิบชาอย่างมีความสุข โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าหายนะกำลังจะมาเยือน
……
วันรุ่งขึ้น
"พี่ครับ เหมิงเหมิง ผมไปเรียนก่อนนะครับ"
"เดินทางปลอดภัยนะเซียวหยู เดี๋ยวเย็นนี้พี่จะเอาข้าวมาให้ที่วิทยาลัย"
"พี่ชาย นี่นมกาแฟที่เหมิงเหมิงชงให้ เอาไว้ดื่มระหว่างทางนะ!"
เซียวซิงหยูคาบปาท่องโก๋ไว้ในปาก ขณะที่มือหนึ่งถือแก้วนมกาแฟอุ่นๆ
หลังจากบอกลาเซียวรั่วเสวี่ยและเย่ซือเหมิงเเล้ว เขาก็รีบรุดหน้าไปยังวิทยาลัยชิงหลง
ระหว่างทาง เซียวซิงหยูฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
ในฐานะปรมาจารย์อสูรระดับหนึ่งดาวที่แอบทำสัญญากับอสูรรับใช้ระดับจักรพรรดิเเละมีสายเลือดระดับเทพเจ้า
โอกาสแบบนี้ใครเจอก็ต้องยิ้มแก้มปริเป็นธรรมดา
เเต่ขณะที่เดินผ่านตรอกเล็กๆ เซียวซิงหยูก็หยุดชะงัก
เพราะตอนนี้ เสาไฟฟ้าต้นหนึ่งได้ดึงดูดความสนใจของเขา
บนเสาไฟฟ้ามีใบประกาศจับทั่วประเทศติดอยู่
ภาพวาดบนใบประกาศจับเป็นอสูรร่างครึ่งคนครึ่งจิ้งจอก
หางจิ้งจอกสีม่วงเก้าหาง ใบหูแบบจิ้งจอก และใบหน้าที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว…
ทันใดนั้น เซียวซิงหยูราวกับถูกฟ้าผ่า
นอกจากนี้ ด้านล่างของภาพวาดยังมีข้อความเขียนไว้ว่า
ผู้ต้องหา: อสูรระดับจักรพรรดิ จิ้งจอกเก้าหาง-เดลลู
ค่าหัว: 30,000 ล้าน
สถานที่รับรางวัล: พระราชวังมังกรในเมืองหลวง
นี่เป็นใบประกาศจับที่ออกโดยจักรพรรดินีเเห่งประเทศมังกรด้วยตัวเอง
หลังจากที่ตกตะลึงไปชั่วขณะ ดวงตาของเซียวซิงหยูก็เริ่มแดงก่ำ
….
สิบนาทีต่อมา
ณ โรงงานร้างแห่งหนึ่ง
ภายในโรงงานร้าง เซียวซิงหยูเปิดตราอสูรแล้วเรียกจิ้งจอกเก้าหางออกมา
เดลลูปรากฏตัวข้างๆเซียวซิงหยู เธอสวมชุดกระโปรงยาวสีแดง หางทั้งเก้าและหูจิ้งจอกถูกซ่อนเอาไว้ ทำให้ตอนนี้เธอดูไม่ต่างจากมนุษย์ทั่วๆไปเลย
"มาสเตอร์ เรียกข้าออกมา มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"
เดลลูหาวด้วยท่าทางเกียจคร้าน แต่เธอก็ยังคงมีความเซ็กซี่และสง่างาม
นี่คือลักษณะเฉพาะของอสูรเผ่าพันธุ์มนุษย์สัตว์…เดลลูสามารถปรากฏตัวในร่างมนุษย์ได้ และจะแสดงร่างจริงของจิ้งจอกเก้าหางก็ต่อเมื่ออยู่ในโหมดต่อสู้
เเละเมื่อเดลลูอยู่ในร่างมนุษย์ เธอดูเหมือนสาวสวยสุดเซ็กซี่ราวกับราชินี
"หืม…เจ้าทำหน้าจริงจังแบบนั้นทำไม?"
เดลลูสังเกตเห็นความผิดปกติของเซียวซิงหยู
เเละทันใดนั้น, เซียวซิงหยูก็หยิบใบประกาศจับออกมาจากด้านหลัง
"แม่จิ้งจอก เจ้าหลอกข้า!"
เดลลูชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมา
"ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังเรื่องนี้เสียหน่อย แค่มาสเตอร์ไม่ได้ถามข้าต่างหาก"
"เจ้าเป็นผู้ต้องหาที่จักรพรรดินีเเห่งประเทศมังกรประกาศจับ, เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เจ้าไม่คิดจะบอกข้าเลยรึไง"
"แล้วถ้าข้าบอกล่ะ? เจ้าจะเสียใจที่ทำพันธสัญญาโลหิตกับข้ารึ?”
“ถ้าเสียใจก็ขายข้าเเล้วไปรับเงินรางวัล 3 หมื่นล้านเลยสิ!”
คนกับอสูรเถียงกันไปมา จนเหมือนคู่รักที่กำลังทะเลาะกัน
เเละหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เซียวซิงหยูก็ตั้งสติได้
"ลูลู่ เจ้าเป็นอสูรรับใช้ของข้า ข้าเป็นนายของเจ้า ข้าไม่ต้องการให้เจ้าปิดบังอะไรข้า"
เดลลูก็เริ่มสงบลงเช่นกัน น้ำเสียงของเธอจึงอ่อนโยนลงเล็กน้อย
"ข้าเข้าใจความรู้สึกของมาสเตอร์ในตอนนี้ ที่คิดว่าข้าปิดบังและหลอกลวง"
"งั้นเรามาพูดเรื่องนี้ให้ชัดเจนกันไปเลยดีกว่า"
"ใช่ ข้าคือผู้ต้องหาที่จักรพรรดินีเเห่งประเทศมังกรของพวกเจ้าสั่งให้ตามจับ"
"ถ้าเจ้านายรังเกียจที่ข้าเป็นตัวปัญหา..."
เซียวซิงหยูแทรกขึ้นมา "ข้าไม่ได้บอกว่าเจ้าเป็นตัวปัญหา"
"ลูลู่ เจ้าเป็นอสูรรับใช้ของข้า ต่อให้เงินรางวัล 3 หมื่นล้าน"
"หรือแม้แต่ 3 แสนล้าน ข้าก็ไม่แลก!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ความอบอุ่นก็แผ่ซ่านไปทั่วหัวใจของเดลลู เเละทันใดนั้นเสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น
[ติ๊ง~]
[ค่าความภักดี +10]
…..
เดลลูมองเซียวซิงหยูด้วยความคาดหวังเเล้วถามว่า
"เเล้วถ้าเงินรางวัล 3 ล้านล้านล่ะ?"
"ต่อให้ 3 ล้านล้าน ข้าก็…”
“ถ้า 3 ล้านล้าน?…ข้าต้องรับซิ!”
หลังจากคำนี้ รอยยิ้มของเดลลูหายวับไปในทันที
[ติ๊ง~]
[ค่าความภักดี -10]
หลังจากล้อเล่นกันเสร็จ เซียวซิงหยูก็สั่งเดลลูว่า
"ลูลู่ ตอนนี้สถานะของเจ้าค่อนข้างละเอียดอ่อน พยายามอยู่ในตราอสูรของข้าไว้ อย่าออกมาข้างนอกโดยไม่จำเป็น"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เดลลูก็พยักหน้าอย่างว่าง่าย
"ว่าแต่ ทำไมจักรพรรดินีเเห่งประเทศมังกรถึงประกาศจับเจ้า?"
เซียวซิงหยูถามคำถามสำคัญ…เเต่เดลลูกลับดูลังเลที่จะตอบ
"แม่จิ้งจอกนี่ มีเรื่องปิดบังฉันไว้เยอะจริงๆ!"
…………………..
