บทที่ 182 ลมหายใจแห่งสายฟ้าที่ทำลายล้างทุกสิ่ง
“เปรี๊ยะ!” พลังที่เกินขีดจำกัดนี้ ทำให้มู่หลินรู้สึกเหมือนกับตนเองสามารถทำลายทุกสิ่งได้ และเขาก็สามารถทำได้จริงหลายอย่าง เช่นในตอนนี้ “ตุ้ม!” พร้อมกับที่มือของมู่หลินกำแน่น อากาศก็ถูกบีบจนแตก ต่อจากนั้น เขากำหมัดแน่นและฟาดหมัดที่เต็มไปด้วยพลังมหาศาล เหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ กระแทกใส่แขนอันใหญ่โตของอส...