บทที่ 176 แปลงร่าง มนุษย์มังกรทรงพลัง

###

"ซือเย่ สามีในอนาคตของลูกสาวเจ้าโชคไม่ดีนักเลย เพิ่งเข้าไปในแดนมายา ก็เจอศัตรูแล้ว"

มู่หลินและพรรคพวกของเขาเข้าสู่แดนมายา ด้านนอก หน้าจอยักษ์ปรากฏขึ้นในอากาศ ถ่ายทอดภาพการกระทำของนักศึกษาสำนักเต๋าแห่งหอคอยมายาสวรรค์ให้เห็นอย่างชัดเจน

นั่นทำให้เหล่าผู้มั่งคั่ง ขุนนาง และตัวแทนกองทัพที่อยู่ภายนอก สามารถติดตามความเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ชัดเจน

ระหว่างการชมการต่อสู้ ผู้ชมเหล่านั้นก็พูดคุยกัน

บางคนพูดคุยเพื่อสร้างความสัมพันธ์ แต่ส่วนใหญ่พูดถึงนักศึกษาที่ปรากฏในหน้าจอ

บางคนคาดการณ์ว่าใครจะเป็นผู้คว้าชัยชนะ บางคนก็ติดตามดูลูกหลานในครอบครัวของตน

ขณะนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งสังเกตเห็นสถานการณ์ของมู่หลินและฉู่หลิงหลัว จึงทำท่าทางเว่อร์เกินจริงแล้วอุทานด้วยน้ำเสียงกังวล พลางพูดกับมารดาของฉู่หลิงหลัว

คำพูดที่แสดงความกังวลนั้นไม่ได้ทำให้มารดาของฉู่หลิงหลัวพึงพอใจ กลับทำให้เธอรู้สึกขุ่นเคืองจนแสดงออกทางสีหน้าทันที

ความไม่พอใจนั้นมีต่อตัวมู่หลินและผู้หญิงตรงหน้า

ผู้หญิงคนนั้นชื่อเว่ยจิ้ง เป็นลูกสาวตระกูลขุนนางเช่นเดียวกับมารดาของฉู่หลิงหลัว ทั้งสองเคยมีความขัดแย้งกันมาก่อน

การเผชิญหน้าครั้งนั้นจบลงด้วยชัยชนะเล็กน้อยของมารดาของฉู่หลิงหลัว แต่ในตอนนี้ เว่ยจิ้งที่คิดว่าเจอจุดอ่อนของอีกฝ่าย จึงเดินหน้าโจมตีอีกครั้ง

ความไม่พอใจทำให้แววตาของมารดาของฉู่หลิงหลัวเย็นชา แต่เธอก็ปกปิดความรู้สึกนั้นได้อย่างรวดเร็ว ก่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “เจ้ากำลังลองเชิงข้าหรือ ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้หรอก”

"???"

"หมายความว่าอย่างไร?"

คำพูดของมารดาของฉู่หลิงหลัวทำให้เว่ยจิ้งงุนงง

ในขณะที่เธอยังไม่เข้าใจความหมาย เสียงของซือเย่ก็ดังขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบอีกครั้ง “ไม่กี่วันก่อน ข้าได้ยินข่าวลือมาว่า ลูกสาวของเจ้า เว่ยม่าน พยายามไล่ตามมู่หลิน ข้าเข้าใจดีนะ จิ้งน้องสาว เจ้าก็หวังดีต่อบุตรสาวของเจ้า อยากกำจัดคู่แข่ง แต่เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ลูกสาวของข้ากับมู่หลินเป็นแค่เพื่อนร่วมทีม ไม่ใช่คนรัก ดังนั้น ไม่ต้องกังวล”

“ปุ๊บ!”

คำพูดเชิงย้อนศรนี้ ทำให้คนรอบข้างหัวเราะออกมา

ส่วนเว่ยจิ้ง ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ

“หยุดพูดซะ! ที่ไล่ตามมู่หลินคือบุตรสาวของเจ้าต่างหาก ลูกสาวของข้าต่างหากที่ถูกใส่ร้าย!”

“โอเค ไม่ต้องแก้ตัวหรอก ถ้าไม่สนใจ เจ้าจะรีบร้อนทำไม?”

“เจ้า...!”

ความสามารถในการพูดโต้เถียงที่เหนือชั้นของซือเย่ ทำให้เว่ยจิ้งไม่อาจตอบโต้อย่างทันที แต่ไม่นาน เธอก็ยิ้ม

“ฮ่าฮ่า เจ้าบอกว่าลูกสาวของเจ้าเป็นแค่เพื่อนร่วมทีมของมู่หลิน แต่ลูกสาวของเจ้าคงไม่คิดแบบนั้นใช่ไหม? หลิงหลัวดูสนิทกับมู่หลินมาก แถมยังควงแขนเขาด้วยซ้ำ!”

“ลูกสาวเจ้าไล่ตามมู่หลินหนักหน่วงจริง ๆ...”

“ลูกสาวของเจ้า...”

“เธอควงแขนมู่หลิน...”

เมื่อเผชิญหน้ากับข้อเท็จจริง ซือเย่ไม่สามารถโต้แย้งได้ เว่ยจิ้งที่คิดว่าตนชนะ จึงหัวเราะอย่างมีชัย

ในตอนนั้นเอง มีเสียงอุทานดังขึ้นขัดจังหวะ

“อ๊ะ! มู่หลินมีฝีมือดีทีเดียว!”

เสียงจากหญิงสูงศักดิ์คนหนึ่งดึงดูดความสนใจของคนอื่น ทุกคนจึงหันไปมองหน้าจอ และพบว่ามู่หลินกำลังต่อสู้กับอสูรปีศาจ

พลังที่เขาแสดงออกมานั้นน่าทึ่งและเกินความคาดหมายของผู้คน

ก่อนหน้านี้ ข่าวลือเกี่ยวกับมู่หลินแพร่สะพัดไปทั่ว ทำให้คนจำนวนมากรู้จักเขา แต่สำหรับกลุ่มหญิงสูงศักดิ์ ความรู้ที่พวกเธอมีเกี่ยวกับมู่หลินยิ่งทำให้พวกเธอดูถูกเขา

ลูกบ้านจน ผู้หยิ่งผยอง กินเกาะผู้หญิง ไม่มีความรับผิดชอบ... นี่คือภาพลักษณ์ของมู่หลินในสายตาของพวกเธอ ไม่มีอะไรโดดเด่นเลย

แต่ตอนนี้ พวกเธอรู้สึกเหมือนเข้าใจผิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเขา

.....

ภายนอกเสียงโต้เถียงเกี่ยวกับตัวมู่หลินที่เขาไม่รับรู้ ขณะนี้เขาเพียงแค่สำรวจรอบตัวและเตรียมตัวเผชิญหน้ากับเหล่าอสูรปีศาจที่อยู่เบื้องหน้า

สามกลุ่มที่เข้ามาในพื้นที่พร้อมกันนั้น มีเพียงมู่หลินที่ตั้งใจจะเริ่มการโจมตี

มองดูฉากรอบข้างที่ดูราวกับเป็นวันสิ้นโลก พร้อมทั้งสัมผัสถึงพลังอันน่ากลัวของเหล่าอสูรปีศาจที่ปกคลุมไปทั่ว อสูรจิ้งจอกและเผ่าชาวเงือกเลือกที่จะถอยหนี ซ่อนตัว และสำรวจสถานการณ์

“ซ่า…”

เผ่าชาวเงือกเรียกกระแสน้ำขึ้นมา ส่วนจิ้งจอกปีศาจใช้ภาพมายา เพียงไม่นาน ทั้งสองกลุ่มก็หายไปจากสายตาของคนอื่น

แนวทางเช่นนี้เป็นวิธีเอาตัวรอดของเผ่าที่อ่อนแอเช่นพวกเขามาโดยตลอด

มีเพียงมู่หลินที่ยังคงยืนอยู่ ณ ที่เดิม

เมื่อเหล่าอสูรปีศาจที่ทำลายคฤหาสน์ได้รู้ตัว พวกมันทั้งหมดก็หันความสนใจไปที่มู่หลิน

พวกมันเป็นกลุ่มที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นซอมบี้ ผีร้าย แกะดำปีศาจ หรือทนายที่ถูกความมืดครอบงำ

แม้ว่าพวกมันจะมาจากต่างเผ่าพันธุ์ แต่ทุกตัวกลับจ้องมองมู่หลินด้วยความโลภและความชั่วร้ายในดวงตา

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

“วิญญาณ!”

“เนื้อสดใหม่ หิวเหลือเกิน…”

มองดูเหล่าอสูรปีศาจเหล่านั้น แววตาของมู่หลินก็เป็นประกาย นั่นคือแต้มคะแนนสำหรับเขา

โดยไม่เรียกร่างกระดาษออกมา มู่หลินที่ตั้งใจจะทดสอบพลังของตนเองก็ก้าวออกไปยังกลุ่มอสูรปีศาจตรงหน้า

“ตูม!”

เพียงก้าวแรก เสียงหัวใจของเขาดังก้องราวสายฟ้า รูปร่างของมู่หลินก็เริ่มเปลี่ยนไป

【หัวใจสายฟ้า】

เขามีเขายื่นออกมาจากหน้าผาก เกล็ดสีดำปรากฏขึ้นราวกับชุดเกราะปกป้องร่างกายทั้งหมด

นอกจากนั้น รูปร่างของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป เขากลายเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งมังกร ความสูงทะลุถึง 2.3 เมตร พร้อมกับหางยาว 1.8 เมตรที่แกว่งไปมาเบา ๆ

พลังพิเศษบางอย่างแผ่ซ่านออกมาจากตัวมู่หลินหลังจากเปลี่ยนร่าง มันเป็นพลังที่ทำให้อากาศรอบ ๆ หนักอึ้งจนเหล่าอสูรปีศาจรู้สึกอึดอัดและหายใจไม่ออก

การเปลี่ยนร่างอันน่าตะลึงนี้ ทำให้พวกอสูรปีศาจหยุดฝีเท้า พวกมันสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของมู่หลินและหวาดกลัวจนไม่กล้าเคลื่อนไหว

แต่ในขณะที่พวกมันถูกความกลัวครอบงำ มู่หลินกลับเต็มไปด้วยพลังอันมหาศาลที่ทำให้เขาอยากทำลายทุกสิ่ง

เขาไม่ยับยั้งความรู้สึกนั้น

เมื่อกำหมัดแน่นและย่างเท้าลงพื้น มู่หลินพุ่งตัวออกไปเร็วราวสายฟ้า

ไม่สิ ไม่ใช่เพียงเหมือนสายฟ้า—เมื่อเขากำหมัดขึ้นจริง ๆ สายฟ้าก็ปรากฏและปะทุจากปลายนิ้วของเขา

“ตูม!”

“แย่แล้ว!”

เหล่าอสูรปีศาจที่เห็นมู่หลินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าต่างก็รู้สึกไม่ดี

พวกมันรีบมองหามู่หลินด้วยความกระวนกระวาย

แต่ก็สายเกินไป

ก่อนที่พวกมันจะทันได้ตอบสนอง มู่หลินได้ข้ามระยะทางหลายสิบเมตร มายืนอยู่ตรงหน้าซอมบี้เกราะทองแดง

“ซี๊ด!”

การปรากฏตัวกะทันหันของมู่หลินทำให้ซอมบี้เกราะทองแดงยื่นมือออกไปหมายจะคว้าตัวเขา

แต่ด้วยพลังสายฟ้าที่กระตุ้นร่างกาย มู่หลินเคลื่อนไหวเร็วกว่า และแข็งแกร่งกว่ามัน

ด้วยความสูง 2.3 เมตร มู่หลินสามารถโจมตีซอมบี้เกราะทองแดงจากด้านบน

เขาไม่ได้แค่คิด แต่ลงมือทำ กำหมัดแน่น รวบรวมพลัง และต่อยหนักหน่วงราวกับระเบิดลงไปที่ศีรษะของซอมบี้

“ตูม!”