ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 11 การเตรียมตัวก่อนมุ่งหน้าสู่มิติต่างโลก
ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 11 การเตรียมตัวก่อนมุ่งหน้าสู่มิติต่างโลก
[คุณได้รับแหวนเนโครแมนเซอร์ระดับทองสัมฤทธิ์ *1... เปิดใช้งานการเพิ่มพลังร้อยเท่า คุณได้รับแหวนอัศวินไร้หัวระดับเงินขาว *1]
[ทักษะ ‘ปผรมาจารย์หลอมสร้าง’ ‘การหลอมรวม’ ของคุณได้รับค่าประสบการณ์ 30 แต้ม]
——
“ต้องพักก่อนสักหน่อย”
ซูเฉินเก็บสิ่งของมากมายที่หลอมสร้างขึ้นมา ซึ่งมีระดับคุณภาพอย่างต่ำที่สุดคือระดับเงินขาว รวมถึงเครื่องมือหลอมสร้างทั้งหมด เข้าไปในแหวนมิติ
เขายืดเส้นยืดสายเล็กน้อย
ตั้งแต่ก่อนหน้านี้จนถึงตอนนี้ การหลอมสร้างสิ่งของของเขาก็ยังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง เพราะผลของแผงข้อมูล
ความเหนื่อยล้า เขาไม่ได้รู้สึก
แต่ทางสายตาและจิตใจ ก็ยังรู้สึกอ่อนล้าอยู่บ้าง
“ตอนนี้ถ้าสามารถเพิ่มระดับทักษะ [การหลอมสร้างพลังเวท] ได้ก็คงจะดี เสียดายที่ไม่มียาฟื้นฟู...”
“แต่นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ รออาจารย์หยวนเอ๋อร์กลับมา ค่อยให้ท่านช่วยขายสิ่งของพวกนี้ก็ได้”
ซูเฉินเอนหลังพิงเก้าอี้หวายในบ้านต้นไม้อย่างสบายใจ
ครั้งนี้เขาหลอมสร้างเชื้อสายได้มากถึง 30 ชิ้น ทั้งหมดมีระดับคุณภาพอย่างต่ำคือระดับเงินขาว
ในนั้นมีเชื้อสายระดับทองคำคุณภาพเยี่ยมถึง 5 ชิ้น หากนำออกไปขายข้างนอก รับรองว่าจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
ราคาก็คงจะสูงมาก
แน่นอน ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณจูหยวนเอ๋อร์ที่มอบวัสดุเหล่านั้นให้
“การมีอาจารย์นี่มันดีจริง ๆ”
ซูเฉินถอนหายใจด้วยความรู้สึกเดิม ๆ เงยหน้าขึ้นมอง
แล้วก็เห็นจูหยวนเอ๋อร์ยืนอยู่ที่หน้าประตู
เขารีบกระแอมไอสองครั้ง ลุกขึ้นจากเก้าอี้หวาย ทักทายอย่างเป็นธรรมชาติ “อาจารย์หยวนเอ๋อร์ ท่านกลับมาแล้ว”
จูหยวนเอ๋อร์ครางรับเบา ๆ แล้วถามว่า “รู้สึกยังไงบ้างกับการหลอมสร้างครั้งแรก”
“ก็ไม่เลวครับ”
ซูเฉินยิ้ม เห็นสายตาของจูหยวนเอ๋อร์เหลือบมองไปด้านหลังที่ว่างเปล่าของเขา
“การหลอมสร้างไม่ได้ประสบความสำเร็จเสมอไป แค่วัสดุเล็กน้อยเท่านั้น ไม่เป็นไรหรอก”
“ไม่ต้องกลัวเปลือง ฉันคิดว่า... ครั้งนี้ควรจะซื้อมาเพิ่มอีกหนึ่งล้านชิ้น”
ซูเฉินชะงักไปครู่หนึ่ง สีหน้าดูแปลก ๆ “เอ่อ... อาจารย์หยวนเอ๋อร์ ท่านเหมือนจะเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง...”
“ข้างในนี้มีวัสดุระดับตำนานสามสิบชิ้น น้อยไปหน่อย เอาไปก่อนแล้วกัน”
จูหยวนเอ๋อร์ไม่พูดพร่ำทำเพลง หยิบแหวนมิติอีกวงส่งมาให้เขา
“เอาไว้หลอมสร้างสิ่งของที่ดีกว่าในอนาคต”
ซูเฉินถึงกับพูดไม่ออก
——
เห็นได้ชัดว่าการกระทำย่อมมีน้ำหนักมากกว่าคำพูด
ซูเฉินไม่ต้องอธิบายอะไรมากมาย นำสิ่งของที่หลอมสร้างสำเร็จทั้งหมดออกมาวางเรียงราย ให้จูหยวนเอ๋อร์ดู
ดวงตาคู่สวยของหญิงสาวเป็นประกายเล็กน้อย เธอก้มลงสำรวจสิ่งของเหล่านั้นอย่างเงียบ ๆ
[เชื้อสายพ่อมดก็อบลิน] [สนับเข่าสายฟ้า] [เกราะนักรบแห่งความโลภ] [เชื้อสายอสรพิษมังกร] [ยารุ่งอรุณ]...
เธอตรวจสอบสิ่งของทีละชิ้นอย่างอดทน
จนกระทั่งมาถึงอุปกรณ์สำหรับจอมเวทชิ้นสุดท้าย [เสียงกระซิบแห่งนักมายากล] จึงหยุดลง
ไม่มีชิ้นไหนที่มีระดับต่ำกว่าเงินขาว
ประสิทธิภาพการหลอมสร้างระดับนี้...
จูหยวนเอ๋อร์กล่าวชมเชยอย่างจริงจัง
“ยอดเยี่ยมมาก”
เธอพูด
สามารถหลอมสร้างสิ่งของระดับทองคำได้ตั้งแต่ระดับ 1
นี่คือ... ศิษย์ผู้ครอบครอง [อาชีพเอกลักษณ์] ที่เธอรับมางั้นเหรอ?
น่าทึ่งจริง ๆ
“เก่งกว่าผู้ครอบครอง [อาชีพเอกลักษณ์] ที่ฉันเคยเห็นมาก่อนหน้านี้เสียอีก”
เมื่อเห็นอาจารย์สาวรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งของที่เขาหลอมสร้างขึ้นมา ซูเฉินก็รู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้น เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยิ้ม “ตอนนี้ผมหลอมสร้างจนรู้สึกเหนื่อยล้าทางจิตใจ อยากออกไปข้างนอกบ้าง...”
“อาจารย์หยวนเอ๋อร์ ไม่ทราบว่าตอนนี้ท่านสามารถส่งผมไปยังมิติต่างโลกที่เหมาะสม เพื่อเพิ่มระดับได้ไหมครับ”
ในฐานะผู้ครอบครองอาชีพที่มีทักษะเหมาะกับการเป็นอาชีพสนับสนุน และได้พิสูจน์ศักยภาพของตัวเองด้วยการกระทำที่ผ่านมา
การที่ซูเฉินขอออกไปเพิ่มระดับกำจัดสัตว์ประหลาด ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
จูหยวนเอ๋อร์ไม่ได้คัดค้าน เพียงแต่พูดว่า “ฉันรู้แล้ว” จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน ใช้มือเล็ก ๆ กวาดไปในอากาศ
ภาพมิติมากมายปรากฏขึ้นต่อหน้าซูเฉิน
“ทั้งหมดนี้คือโลกที่มีระดับสัตว์ประหลาดสูงสุดอยู่ที่ 10-20 ช่องมิติค่อนข้างเสถียร... เธอคลิกดูได้เลย จะมีคำอธิบายเบื้องหลัง”
จูหยวนเอ๋อร์พูด ใบหน้าที่ไร้ที่ติก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ “เรื่องที่สำนักงานใหญ่สหพันธ์ จัดการเรียบร้อยแล้ว”
“พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปที่นั่น”
“สำนักงานใหญ่สหพันธ์...” เมื่อได้ยินดังนั้น ซูเฉินก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
นั่นคือสถานที่ที่ผู้ครอบครองอาชีพหน้าใหม่ที่ยังไม่ได้ปลุกพลัง หรือผู้ที่ปลุกพลังแล้วต่างใฝ่ฝันถึง
เป็นสถานที่ที่รวบรวมผู้ครอบครองอาชีพที่แข็งแกร่งและมีศักยภาพมากที่สุดของสหพันธ์
สมัยที่เขายังเรียนอยู่ ก็ได้ยินเพื่อนร่วมชั้นพูดถึงบ่อย ๆ
หลังจากที่เขาปลุกพลังได้รับอาชีพเอกลักษณ์ [ปรมาจารย์หลอมสร้าง] และถูกจูหยวนเอ๋อร์กับมู่เหมียนพามายังสาขาสหพันธ์มณฑลเป่ยเสวียน เขาก็รู้ว่าตัวเองจะต้องไปที่นั่น แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้
“ฉันยังมีธุระต้องจัดการอีกเล็กน้อย หลังจากที่เธอเลือกได้แล้ว ฉันจะให้คนพาเธอไป”
จูหยวนเอ๋อร์พูดจบ ก็สะบัดคทาเวทไม้โอ๊กเบา ๆ แสงของค่ายกลเคลื่อนย้ายก็ปรากฏขึ้นใต้เท้าของเธอ
และในขณะที่เธอกำลังหายตัวไปจากตรงนั้น
ร่างระหงก็ปรากฏขึ้นในห้องด้านข้าง
“ยินดีที่ได้พบ ท่านซูเฉินผู้ยิ่งใหญ่”
เสียงหวานใสดังขึ้น
ซูเฉินมองไปยังต้นเสียง
ผู้มาใหม่เป็นสาวใช้รูปร่างสูงโปร่ง ผมยาวสีฟ้าราวกับน้ำแข็ง ผิวพรรณละเอียดอ่อนราวกับหยก
เมื่อเห็นสายตาของซูเฉิน เธอก็เงยหน้าขึ้นสบตาด้วยดวงตาสีทอง ก้มศีรษะเล็กน้อย พูดอย่างสุภาพ “ดิฉันคือคริสซิเลีย วีรชนมังกรศักดิ์สิทธิ์ ภายใต้บัญชาของท่านหยวนเอ๋อร์”
“เรื่องที่ท่านจะเดินทางไปยังโลกอื่นในครั้งนี้ โปรดมอบหมายให้ดิฉันจัดการ”
“สิ่งของที่เกี่ยวข้องกับงานสนับสนุน ดิฉันจะเตรียมให้ท่าน หากขาดเหลือสิ่งใด โปรดแจ้งดิฉันได้เลย”
วีรชนมังกรศักดิ์สิทธิ์?
ซูเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นึกถึงอาชีพ [ลอร์ดแห่งเอลฟ์] ของอาจารย์ เขาก็เข้าใจที่มาของเธอในทันที
ผู้ครอบครองอาชีพที่มีคำว่า [ลอร์ด] อยู่ในชื่ออาชีพ ส่วนใหญ่จะต้องพึ่งพาสิ่งก่อสร้างเพื่อรับสมัครทหารจำนวนมาก เพื่อกำจัดสัตว์ประหลาดและเพิ่มพลังให้กับตัวเอง
และในบรรดาทหารเหล่านั้น ก็มีโอกาสเพียงเล็กน้อยที่จะมี [หน่วยวีรชน] เกิดขึ้น
สิ่งมีชีวิตเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นทักษะ หรือแผงข้อมูล ล้วนแข็งแกร่งมาก พลังต่อสู้เทียบเท่ากับ [อาชีพหายาก] เลยทีเดียว
ด้วยระดับพลังของอาจารย์จูหยวนเอ๋อร์ การที่เธอมีวีรชนเช่นนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ไม่ต้องประหลาดใจอะไร
คิดดังนั้น ซูเฉินจึงพูดขึ้น “เช่นนั้นก็รบกวนด้วย อันที่จริง ผมขาดแคลนยาฟื้นฟูอยู่บ้าง”
“แค่ยาฟื้นฟูอย่างเดียวหรือคะ?”
คริสซิเลียถามอย่างใจเย็น ท่าทางของเธอเหมือนกับจูหยวนเอ๋อร์ไม่มีผิด
“แค่ยาฟื้นฟูก็พอแล้ว”
ซูเฉินพยักหน้า
ในบรรดาหนังสือทักษะและอุปกรณ์ที่จูหยวนเอ๋อร์มอบให้ ตอนนี้เขาก็สามารถเรียนรู้และใช้อุปกรณ์บางส่วนได้แล้ว
ช่วงแรกก็แค่นี้ก็พอ
ถ้าต่อไปมีอะไรที่ดีกว่า ก็ใช้หินทักษะล้างทักษะ และเปลี่ยนอุปกรณ์ใหม่ก็เท่านั้น!
ในฐานะ [ปรมาจารย์หลอมสร้าง] ที่มีอาจารย์ใจกว้าง
ซูเฉินคิดว่าเขามีความมั่นใจที่จะทำแบบนั้น