บทที่ 982 ดอกตู้อั่ว และป่าซากศพ
หลังจากเก็บดินชาอิ้นสีแดงอ่อนกองใหญ่ไว้แล้ว ลู่เซวียนก็หันไปมองเมล็ดพันธุ์วิญญาณสองเมล็ดที่อยู่ตรงหน้า เมล็ดหนึ่งมีสีขาวคล้ำ รูปทรงรียาว ราวกับถูกประกอบขึ้นจากแขนเล็กๆ นับไม่ถ้วน แผ่กลิ่นอายที่เย็นชวนสะพรึง เห็นเพียงครั้งเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นพืชวิญญาณสายมาร ลู่เซวียนนำเมล็ดนั้นไปใส่ในดินโคลนใต้...
