บทที่ 40 พื้นฐานศิลปะการต่อสู้

นักเรียนที่กำลังจมอยู่ในความสนุกของการต่อสู้เมื่อครู่ ตอนนี้ต่างแสดงสีหน้าครุ่นคิดจากคำถามของจี้ไห่

ทำไมถึงชนะได้?

ก่อนหน้านี้พวกเขาสนใจแต่กระบวนการต่อสู้ โดยไม่ได้ลึกซึ้งถึงประเด็นนี้

จนกระทั่งคำถามของจี้ไห่ ทำให้พวกเขาได้เริ่มต้นคิดถึงคำตอบเป็นครั้งแรก

ใช่แล้ว การเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ห้าคนที่มีค่าพลังเหนือธรรมชาติสูงกว่าตนเอง ทำไมจี้ไห่ถึงสามารถชนะได้?

ในทีม ฉินชวนก็กำลังคิดอยู่เช่นกัน

เขาคิดถึงการที่ตนเองใช้ผงเหล็กเพื่อต่อสู้กับจี้ไห่ ทำให้เขาคิดว่าเหตุผลที่ทำให้เขาแพ้คือไม่เข้าใจความสามารถของจี้ไห่เพียงพอ

แต่ไม่นาน เขาก็ปฏิเสธความคิดนี้

เพราะจี้ไห่เองก็ไม่รู้ถึงความสามารถและคุณสมบัติของพวกเขาทั้งห้าคน ในการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน จี้ไห่น่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบมากกว่า

จากนั้น ภาพการทำผิดพลาดของจางหยางวั่งที่ปรากฏในหัวของฉินชวนก็แวบขึ้นมา

ความจริงแล้วไม่ใช่แค่จางหยางวั่งเท่านั้น เพราะการร่วมมือครั้งแรกและการที่ไม่ได้ใช้พลังเหนือธรรมชาติต่อสู้อย่างสม่ำเสมอ ทำให้ทุกคนในทีม รวมถึงตัวฉินชวนเอง ก็มีความผิดพลาดเล็กน้อยระหว่างการต่อสู้ที่ผ่านมา

เพียงแค่จางหยางวั่งมีปัญหามากที่สุดเท่านั้น...

ดังนั้น ประสบการณ์การต่อสู้ของจี้ไห่จึงเป็นเหตุผลที่สำคัญที่ทำให้เขาสามารถชนะได้

ในทุกช่วงเวลาของการต่อสู้ จี้ไห่แสดงให้เห็นถึงรูปแบบการต่อสู้ที่ไร้ช่องโหว่ และอาวุธที่หลากหลายที่ไม่มีใครคาดคิด สำหรับนักเรียนมัธยมปลายที่ยังไม่เคยผ่านประสบการณ์มาก่อน เป็นการต่อสู้ที่ถูกกดดันแบบสิ้นเชิง

นอกจากนั้น...

ภาพการที่จี้ไห่โจมตีต่อเนื่องและทำให้พลังเหนือธรรมชาติของฉินชวนหมดลง แวบขึ้นมาในหัวของเขา สีหน้าของฉินชวนก็ค่อย ๆ กลายเป็นจริงจังขึ้น

ก่อนที่จะเริ่มการต่อสู้กับตนเอง จี้ไห่ได้กำจัดเพื่อนร่วมทีมไปแล้วสามคน การใช้พลังย่อมต้องมากกว่าตนเอง

แต่ถึงอย่างนั้น จี้ไห่ยังสามารถทำให้พลังเหนือธรรมชาติของฉินชวนหมดได้

สิ่งนี้ไม่เข้ากับภาพที่ฉินชวนเคยมีเกี่ยวกับค่าพลังเหนือธรรมชาติ 370 เลย แต่จี้ไห่ไม่มีเหตุผลที่จะโกหกในเรื่องนี้ และถึงแม้ว่าเขาจะโกหก ค่าพลังที่แท้จริงก็ไม่น่าจะเกินไปมาก

เยว่หลีที่มีค่าพลังเหนือธรรมชาติ 410 ก็เป็นอันดับหนึ่งในรายชื่อพลังเหนือธรรมชาติของเขต 3675 แล้ว และรายชื่อในเขตอื่น ๆ ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

ดังนั้น...พลังเหนือธรรมชาติของจี้ไห่ต้องมีบางอย่างที่พิเศษ!

ฉินชวนรู้สึกว่าเขาจับจุดสำคัญได้แล้ว

ในขณะที่ฉินชวนกำลังคิด ตงชุนที่ฟื้นตัวขึ้นมาก็พูดขึ้น

"ผมคิดว่าที่ครูจี้สามารถชนะได้ เป็นเพราะประสบการณ์การต่อสู้ที่มากมายและมีการใช้อาวุธที่หลากหลาย ทำให้ป้องกันได้ยาก"

วิธีการโจมตีของเถาวัลย์ของตงชุนมีหลายรูปแบบ แต่จี้ไห่ก็สามารถรับมือได้อย่างง่ายดาย ประสบการณ์การต่อสู้ของจี้ไห่จึงเป็นสิ่งที่ตงชุนรู้สึกได้อย่างลึกซึ้ง

นักเรียนคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วย

ในเวลาไม่กี่นาทีที่ผ่านมาของการต่อสู้ จี้ไห่ได้ใช้มากกว่าสิบชนิดของอาวุธต่าง ๆ และฝีมือของเขาก็ให้ความรู้สึกว่าไม่มีที่ติ

จี้ไห่พยักหน้าเบา ๆ ยอมรับความคิดเห็นนั้น "มีอย่างอื่นอีกไหม?"

สนามเงียบลงไปชั่วขณะ เมื่อไม่มีใครพูดขึ้น ฉินชวนจึงเปิดปากพูด "ผมคิดว่า...พลังงานของครูจี้ดูเหมือนจะหมดช้ากว่า หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือ พลังเหนือธรรมชาติของครูดูเหมือนจะมีมากกว่าเราครับ"

จู้อวี่เว่ยที่กลับมายังแถวของห้อง 1 มองไปที่ฉินชวนด้วยความประหลาดใจ

เธอเองก็เพิ่งคิดได้ถึงประเด็นนี้ แต่ไม่คิดว่าฉินชวนจะพูดขึ้นมาก่อน

"ความคิดของเธอไม่ผิดเลย"

จี้ไห่พยักหน้าอย่างสงบ จากนั้นคำพูดของเขาก็ทำให้เกิดการสนทนาในหมู่นักเรียนอย่างคึกคัก

"สองประเด็นที่เพิ่งพูดถึงนี้ เป็นสิ่งที่พวกเธอต้องเรียนรู้ในคาบการฝึกปฏิบัติพลังเหนือธรรมชาติครั้งต่อไป"

ฉินชวนเผยสีหน้าสนใจทันที

ความสามารถในการทำให้พลังเหนือธรรมชาติมีมากขึ้นเหมือนจี้ไห่ คนอื่นก็เรียนรู้ได้ด้วยหรือ?

"ก่อนอื่น คือการพัฒนาประสบการณ์การต่อสู้"

เสียงของจี้ไห่ดังก้องขึ้น ทำให้ทุกคนในสนามเงียบสงบลง และตั้งใจฟังอย่างจริงจัง

"ในชั้นฝึกปฏิบัติพลังเหนือธรรมชาติ การฝึกต่อสู้จริงเป็นแกนหลัก ทุกชั้นเรียนจะมีครึ่งหนึ่งของเวลาใช้ในการฝึกต่อสู้จริง ฉันจะแบ่งกลุ่มพวกเธอตามระดับความสามารถและให้ฝึกซ้อมต่อสู้กัน"

"ทุกชั้นเรียน ฉันจะเลือกนักเรียนบางคนมาต่อสู้กับฉัน เช่นเดียวกับวันนี้"

"นอกจากนี้ก็อาจจะมีการจัดการฝึกต่อสู้ในรูปแบบอื่น ๆ ซึ่งจะกำหนดตามสถานการณ์"

"ส่วนอีกครึ่งหนึ่งของเวลาในทุกชั้นเรียน..."

"ในชั้นเรียนก่อนหน้า โจวจื่อซิวน่าจะบอกพวกเธอแล้วว่า พลังเหนือธรรมชาติเมื่อถูกเปลี่ยนเป็นวัตถุนั้นสามารถใช้งานได้เต็มที่ แต่ในกรณีอื่น ๆ พลังที่แท้จริงที่เราสามารถใช้ได้มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้น" จี้ไห่หยุดพูดสักครู่ "แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขายังไม่ได้บอก"

"นั่นคือ ส่วนน้อยที่ว่า จริง ๆ แล้วสามารถพัฒนาให้เพิ่มขึ้นได้"

"นี่คืออีกหนึ่งเนื้อหาสำคัญของชั้นเรียนฝึกปฏิบัติพลังเหนือธรรมชาติ นั่นคือการพัฒนาพลังเหนือธรรมชาติให้ดียิ่งขึ้น"

พัฒนาพลังเหนือธรรมชาติอย่างนั้นหรือ?

นักเรียนต่างคนต่างมองกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

อยากเรียน!

"พลังเหนือธรรมชาติได้เข้ามาในโลกนี้เกินสิบวันแล้ว" จี้ไห่กวาดสายตามองพวกนักเรียน "พวกเธอล้วนเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ แต่พวกเธอรู้สึกถึงการพัฒนาคุณสมบัติทางกายภาพของพวกเธอหรือไม่?"

เมื่อได้ยินคำถามนี้ ทุกคนต่างอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหน้าพร้อมกัน

ใช่แล้ว พลังเหนือธรรมชาติทำให้พวกเขามีพลังพิเศษ แต่พลังนี้ไม่ได้ทำให้ร่างกายของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น พวกเขายังคงมีสภาพร่างกายที่เปราะบางเช่นเดิม เหมือนนักเวทย์ที่ไม่มีเกราะ

"ถ้าเปรียบพลังเหนือธรรมชาติเหมือนกับน้ำ เช่นนั้นร่างกายของเราก็เหมือนกับกาน้ำ" จี้ไห่พูดขึ้นอย่างช้า ๆ "พลังเหนือธรรมชาติใช้ร่างกายของเราเป็นภาชนะ"

"กาน้ำนี้มีสองปัจจัยสำคัญ หนึ่งคือปริมาณความจุ และอีกหนึ่งคือประสิทธิภาพในการรินออก"

"ปริมาณความจุ คือค่าพลังเหนือธรรมชาติของเรา ส่วนประสิทธิภาพในการรินออกนั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับสภาพร่างกายของเรา"

"ค่าพลังเหนือธรรมชาติเท่ากัน หากสภาพร่างกายดีกว่า ก็สามารถใช้พลังได้มากกว่า"

เมื่อได้ยินคำเปรียบเทียบที่เข้าใจง่ายนี้ นักเรียนในที่นั้นต่างก็แสดงสีหน้าครุ่นคิดขึ้นมา

สภาพร่างกาย... นี่ก็เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการใช้พลังเหนือธรรมชาติด้วยหรือ?

"ครูจี้ครับ ดังนั้นการพัฒนาพลังเหนือธรรมชาติหมายถึงการฝึกฝนร่างกายใช่ไหมครับ?" นักเรียนชายจากแถวของห้อง 3 ถามด้วยความสงสัย "เหมือนกับการฝึกทหารใช่ไหมครับ?"

"ไม่ การฝึกแบบนั้นมีประสิทธิภาพต่ำเกินไป" จี้ไห่ส่ายหน้าเบา ๆ "สภาพร่างกายของมนุษย์มีขีดจำกัด ถึงแม้จะมีสภาพร่างกายในระดับแชมป์โอลิมปิก ก็ยังไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาพลังเหนือธรรมชาติ ไม่ต้องพูดถึงว่าหลายคนฝึกฝนตลอดชีวิตก็ยังไม่สามารถไปถึงสภาพร่างกายแบบนั้นได้"

"การที่จะทะลวงขีดจำกัดของร่างกายและพัฒนาพลังเหนือธรรมชาติได้ ต้องอาศัยพลังเหนือธรรมชาติเอง"

"ในช่วงสิบกว่าวันที่ผ่านมา หน่วยปฏิบัติการพิเศษได้ทำสิ่งที่น่าสนใจอย่างหนึ่ง"

"พวกเขาได้รวบรวมทายาทศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ และทายาทสายเต๋าทั้งหมด รวมเอาความรู้จากหลายสำนักเข้าด้วยกัน และใช้พลังคำนวณจากเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ สร้างวิธีฝึกฝนเพื่อใช้พลังเหนือธรรมชาติในการเพิ่มพูนสภาพร่างกาย และทะลวงขีดจำกัดของมนุษย์"

เมื่อเห็นสีหน้าของนักเรียนที่ค่อย ๆ ตื่นเต้นขึ้น จี้ไห่พูดต่อด้วยเสียงหนักแน่น "ในตอนนี้ งานชิ้นนี้ได้ประสบความสำเร็จขั้นต้นแล้ว"

"ต่อไป ฉันจะสอนพวกเธอวิชาฝึกฝนที่เพิ่งถูกสร้างขึ้นมาใหม่ ‘พื้นฐานศิลปะการต่อสู้’"

"ที่เรียกว่าพื้นฐานนั้น เพราะหน่วยปฏิบัติการพิเศษหวังว่าในอนาคตจะมีวิธีฝึกฝนที่ดียิ่งขึ้นมาแทนที่ มันเป็นความหวังที่สวยงาม"

เมื่อพูดจบ จี้ไห่กางขาทั้งสองข้างออก มือทั้งสองข้างกำหมัด วางอยู่ที่หน้าอกและหลังเอว เข้าท่าทางเริ่มต้นที่ดูไม่คุ้นเคย

"ตอนนี้ ทำตามฉัน"

.

(จบตอน)