บทที่ 144: เลือกเชื่อในจางหลินก็พอ
【ขอแสดงความยินดีที่ฟาร์มหลียวนมีผู้ติดตามบนโซเชียลมีเดียครบ 10 ล้านคน และได้รับม้วนกระดาษสร้างศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพเพื่อการเกษตรแบบพิเศษ!】
จางหลินไม่คาดคิดเลยว่าในเวลานี้ ฟาร์มหลียวนจะมียอดผู้ติดตามทะลุ 10 ล้านคน และทำให้เขาได้รับรางวัลจากความสำเร็จครั้งนี้
นอกจากนี้ เขายังพบคุณลักษณะหนึ่งที่น่าสนใจ รางวัลจากเป้าหมายด้านโซเชียลมีเดียมักเป็นม้วนกระดาษสำหรับสร้างโครงการพิเศษ เช่น เขาวงกตป่าไผ่ลดความฉลาด สวนวัฒนธรรมไม้ไผ่ หรือแคมป์พักแรม และครั้งนี้เป็นม้วนกระดาษสำหรับศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพเพื่อการเกษตร
เขาเปิดตลาดสิ่งปลูกสร้างและตรวจสอบข้อมูล:
【ม้วนกระดาษสร้างศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพเพื่อการเกษตรแบบพิเศษ: คุณภาพระดับ 2】
【นี่คือโครงการน้ำแร่พิเศษที่มีแร่ธาตุหลากชนิดที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย การแช่น้ำแร่นี้ช่วยบำรุงสุขภาพ (+2) บรรเทาความเครียด (+1) ผ่อนคลายจิตใจ (+1) และลดความวิตกกังวล (+1) แต่เนื่องจากน้ำแร่เย็น อาจส่งผลเสียต่อข้อต่อร่างกาย ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญด้านการเกษตรจึงได้คิดค้นการปรับอุณหภูมิและเติมสมุนไพรพิเศษเพื่อเพิ่มผลลัพธ์】
【ข้อจำกัด:
1. ต้องใช้ศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพพร้อมสมุนไพรพิเศษ
2. สมุนไพรพิเศษสามารถซื้อได้เมื่อสร้างศูนย์เสร็จ
3. ต้องใช้น้ำแร่ที่มีคุณสมบัติตรงตามเงื่อนไข】
【ข้อกำหนดในการสร้าง:
1. พื้นที่ 1,000 ไร่
2. ค่าใช้จ่าย 100 ล้านหยวน】
เมื่อเห็นข้อมูลนี้ จางหลินถึงกับประหลาดใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับม้วนกระดาษสิ่งปลูกสร้างที่มีคุณภาพระดับ 2 ก่อนหน้านี้เขาเคยได้รับไอเท็มคุณภาพระดับ 2 เช่น เครื่องไถคุณภาพสูง หรือผลิตภัณฑ์แปรรูปอย่างดอกสายน้ำผึ้ง
และเมื่อเขาได้ดูข้อมูลเพิ่มเติม ก็พบว่านี่คือการแปลงน้ำแร่ให้เหมือนออนเซ็น (น้ำพุร้อน) ที่ดัดแปลงเพื่อความปลอดภัยและผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น
“คุณจาง โครงการที่คุณพูดถึงคืออะไรเหรอ?” หลิวเสี้ยนถามขึ้นทันที
จางหลินอธิบายตรงไปตรงมา “ท่านหลิว ผมกำลังคิดจะทำโครงการศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพบนพื้นที่ 1,000 ไร่ โดยนำน้ำแร่เข้ามาให้ผู้คนได้แช่ตัว”
“หา?” หลิวเสี้ยนได้ยินดังนั้นก็ตกใจเล็กน้อย และพูดด้วยความสงสัยว่า “คุณจาง เท่าที่ผมรู้ น้ำแร่มักจะเย็นเกินไปสำหรับการแช่ และอาจก่อให้เกิดปัญหาต่อร่างกาย”
จางหลินหัวเราะพร้อมอธิบาย “โครงการนี้ไม่ได้ให้นักท่องเที่ยวแช่น้ำแร่เย็นๆตรงๆหรอกครับ เราจะปรับอุณหภูมิน้ำแร่ให้เหมาะสม และใช้สมุนไพรพิเศษช่วยเสริมประสิทธิภาพ”
“อ๋อ อย่างนั้นก็เหมือนออนเซ็นน่ะสิ?” หลิวเสี้ยนพูดขึ้น แต่เขาก็ยังคงสงสัย “การใช้น้ำแร่น่าจะยุ่งยากกว่าการใช้น้ำปกติ แล้วก็ใช้อุปกรณ์ทำความร้อนแทน นี่อาจง่ายกว่าด้วยซ้ำ”
“ท่านหลิวพูดถึงออนเซ็นทั่วไป แต่โครงการนี้ต่างออกไปครับ น้ำแร่ของเรามีคุณสมบัติพิเศษ และเมื่อใช้งานร่วมกับสมุนไพร มันจะช่วยบำรุงสุขภาพได้ทันที” จางหลินตอบด้วยความมั่นใจ
หลิวเสี้ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คุณจาง แต่โครงการนี้ใช้งบประมาณสูงถึง 100 ล้านหยวน และถ้าไม่สำเร็จ มันอาจจะส่งผลกระทบต่อฟาร์มหลียวนได้”
จางหลินหัวเราะเบาๆ “ท่านหลิวไม่ต้องห่วง ผมมีแผนที่จะทำให้โครงการนี้เป็นไปได้ และสำเร็จด้วยดีครับ”
หลังจากกลับถึงสำนักงาน หลิวเสี้ยนก็เริ่มคิดหนัก เขาตัดสินใจโทรศัพท์ไปปรึกษาศาสตราจารย์หยวน ผู้เชี่ยวชาญด้านการท่องเที่ยว
“ศาสตราจารย์หยวน ผมอยากปรึกษาเรื่องโครงการน้ำแร่ที่คุณจางจะสร้าง เขาพูดถึงการใช้น้ำแร่ปรับอุณหภูมิและสมุนไพรเพื่อช่วยบำรุงสุขภาพ คุณคิดว่าโครงการแบบนี้มีโอกาสสำเร็จไหม?” หลิวเสี้ยนถาม
ศาสตราจารย์หยวนตอบอย่างตรงไปตรงมา “โครงการนี้ฟังดูน่าสนใจ แต่ถ้าจะให้ชัดเจน คงต้องดูว่าเขามีแหล่งน้ำแร่ที่เหมาะสมไหม และสมุนไพรที่ใช้นั้นมีคุณสมบัติพิเศษจริงหรือเปล่า ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาพูด ผมว่ามันอาจสร้างตลาดใหม่ได้เลย”
หลิวเสี้ยนฟังแล้วจึงตัดสินใจสนับสนุนจางหลินอย่างเต็มที่ เขาเสนอแผนให้โครงการนี้ใช้เงินกู้จากกองทุนของอำเภอ เพื่อช่วยลดภาระค่าใช้จ่าย
ในเวลาเดียวกัน จางหลินก็สั่งให้หลิวเต๋อไปสำรวจแหล่งน้ำแร่รอบๆฟาร์ม
ขณะนั้น หลังจากที่จ้าวหานทราบข่าวเกี่ยวกับโครงการน้ำแร่ของฟาร์มหลียวน เขาจึงเดินทางมายังฟาร์มและเสนอความช่วยเหลือในการประสานงานกับกรมทรัพยากรธรณีของอำเภอ
“คุณจาง โครงการของคุณน่าสนใจมาก ผมจะช่วยติดต่อกรมทรัพยากรธรณีให้มาสำรวจแหล่งน้ำแร่เพื่อความรวดเร็ว” จ้าวหานกล่าว
จางหลินยิ้มตอบ “ขอบคุณมากครับ ความช่วยเหลือนี้จะทำให้โครงการของเรารุดหน้าได้เร็วขึ้น”
ด้วยความช่วยเหลือจากทุกฝ่าย โครงการศูนย์น้ำแร่บำรุงสุขภาพเริ่มต้นอย่างมีความหวัง
(จบบท)