บทที่ 115 ลูกไม้ของตาแก่
กลับมาจากริมลำธาร แม่ของเหลียง หลี่จือและคนอื่นๆ เห็นเหลียงจื่อเฉียงหน้าบึ้งตึง นึกว่าเขาหาหอยไม่ได้ กลับมือเปล่าเลยไม่มีกำลังใจ แต่พอมองในถัง ก็เห็นว่าไม่ใช่นี่ หอยนี่มีพอผัดได้เต็มชาม! ถามเขา เขาก็ไม่พูด เห็นแต่เขานั่งยองๆ อยู่หน้าประตู ล้างหน้าไม่หยุด... ล้างหน้าเสร็จ เหลียงจื่อเฉียงก็ไปหามีด เอา...
