ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 197 ไฟแท้ปฐมโกลาหล
ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 197 ไฟแท้ปฐมโกลาหล
“เจ้าอยากจะไปกับข้า ออกจากที่นี่หรือไม่” สัมผัสได้ว่าเปลวไฟลึกลับนี้ไม่มีเจตนาร้าย กู้ฉางเซิงจึงส่งเจตจำนงของตนเองออกไป
ในยามเช่นนี้ หากคิดที่จะแย่งชิงมา ก็มีโอกาสล้มเหลวถึงแปดในสิบส่วน
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยพลังอำนาจที่น่ากลัวของเปลวไฟลึกลับนี้ เขาก็ยังคงไม่มีความมั่นใจอย่างเต็มที่ เว้นแต่ตราประทับหงเหมิงจะฟื้นคืนชีพ และลงมือปราบปราม
แต่ก่อนที่จะบรรลุถึงระดับจอมสรรพสิ่ง เขาก็ยากที่จะกระตุ้นตราประทับหงเหมิง เว้นแต่จะถูกอาวุธอื่น ๆ ท้าทายเช่นเดียวกับครั้งก่อน
ดูเหมือนว่าเปลวไฟลึกลับนี้จะเข้าใจความหมายของกู้ฉางเซิง และกำลังครุ่นคิด
กู้ฉางเซิงไม่รีบร้อน รอคอยอย่างเงียบ ๆ
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า
อีกด้านหนึ่ง ปราณเย็นยะเยือกที่สุดพุ่งเข้ามาอีกครั้ง เปลวไฟสีฟ้าคราม ส่องประกาย ราวกับสามารถเผาผลาญจิตวิญญาณของผู้คนให้กลายเป็นเถ้าธุลี
เจียงชูเยวี่ยและไฟแท้จันทรา กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ไม่อาจปราบปรามได้
กู้ฉางเซิงมองไปยังทิศทางนั้น คิดว่าหากตนเองสามารถปราบเปลวไฟลึกลับนี้ได้แล้ว ก็อาจจะมีเวลาไปตามหาไฟแท้จันทราอีกสายหนึ่ง
“เจ้าอยู่ในที่แห่งนี้นานเท่าใดแล้ว หากวันนี้ข้าไม่มา เจ้าก็คงจะต้องอยู่ในที่แห่งนี้ต่อไปอีกนานเท่าใดก็ไม่อาจรู้ได้”
“เจ้าย่อมไม่ต้องการติดตามคนอื่น มิใช่หรือ” จากนั้น กู้ฉางเซิงกล่าวอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง ส่งเจตนาดีของตนเองออกไป
ในชั่วขณะถัดมา เสียงดังขึ้น!
เปลวไฟลึกลับสั่นสะเทือน ราวกับคลื่นปฐมโกลาหลกำลังพวยพุ่ง
สรรพสิ่งล้วนมีวิญญาณ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสิ่งของลึกลับเช่นนี้ ดูเหมือนว่ามันจะสร้างขึ้นจากยันต์วิเศษทั้งหมด พลังเทพที่บรรจุอยู่ภายในนั้นช่างน่ากลัวยิ่งนัก
เพียงแค่แสงสว่างที่สั่นไหว ก็ราวกับว่ามีฟ้าดินพุ่งลงมา น่ากลัวราวกับพลังร้อยล้านจวิน!
เมื่อเห็นภาพนี้ กู้ฉางเซิงก็รู้สึกว่ามีหวัง จึงกล่าวต่อ พยายามเกลี้ยกล่อม
วูบ!
สัมผัสได้ถึงเจตนาดีของกู้ฉางเซิง เปลวไฟลึกลับก็สั่นไหวอย่างเงียบ ๆ
บนพื้นผิวมีระลอกคลื่นมากมาย ราวกับว่าบรรจุกฎเกณฑ์แห่งมหามรรคเอาไว้ ลึกลับยิ่งนัก
“ดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้” เห็นภาพนี้ กู้ฉางเซิงก็รู้สึกคาดหวังเล็กน้อย
คาดเดาว่าเปลวไฟลึกลับนี้คงจะเข้าใจความหมายของเขา
สถานการณ์เช่นนี้ไม่ได้ดำเนินต่อไปนานนัก
อืม!
กู้ฉางเซิงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่อบอุ่น เปลวไฟลึกลับที่สร้างขึ้นจากยันต์วิเศษมากมาย ค่อย ๆ เคลื่อนที่เข้ามาหาเขา
ดูเหมือนว่ากำลังทดสอบปฏิกิริยาของเขาอย่างระมัดระวัง
กล่าวให้ชัดเจนก็คือ มันกำลังตกลงมายังไหล่ของเขา
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะตกลงแล้ว” กู้ฉางเซิงมีสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง น้ำเสียงสงบนิ่ง กล่าวอย่างแผ่วเบา
ไม่รู้สึกถึงกลิ่นอายที่แปลกประหลาดใด ๆ และไม่ได้รับบาดเจ็บ เปลวไฟลึกลับนี้ราวกับว่าเป็นสิ่งเดียวกับเขา เข้ากันได้อย่างลงตัว
ราวกับว่ากำลังพยักหน้า เปลวไฟลึกลับสั่นไหวอยู่บนไหล่ของเขา
มันไม่รู้สึกถึงอันตรายใด ๆ จากกู้ฉางเซิง และไม่รู้สึกถึงเจตนาร้ายใด ๆ ตรงกันข้าม กลับรู้สึกสบายใจ
“ข้าคิดว่าที่แห่งนี้น่าจะเหมาะสมกับเจ้ามากกว่า” กู้ฉางเซิงยิ้มเล็กน้อย ปลดปล่อยนิมิต ฉันพลัน ห้วงสมุทรวิญญาณปฐมโกลาหลก็แผ่กระจายออกไป
สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่เป็นมิตร เปลวไฟลึกลับก็สั่นไหวอย่างร่าเริง จากนั้นก็หายตัวไปในห้วงสมุทรวิญญาณปฐมโกลาหล อาศัยอยู่บนบัวเขียวค้ำฟ้า
ปราณปฐมโกลาหลมากมายตกลงมาจากท้องฟ้า ราวกับทะเลเมฆ
ความรู้สึกยินดีและดีใจแผ่กระจายออกมา
เสียงดังขึ้น!
เมื่อเปลวไฟลึกลับอาศัยอยู่บนนั้น ห้วงสมุทรวิญญาณก็เริ่มต้นเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
ภายในปราณปฐมโกลาหล เริ่มต้นมีกลิ่นอายที่หนักอึ้งและลึกลับปรากฏขึ้น
แต่ละสายราวกับถูกสกัดมาจากปราณปฐมโกลาหลนับหมื่นสาย หนักอึ้งราวกับร้อยล้านจวิน สามารถทำลายภูเขาทั้งลูกได้อย่างง่ายดาย
“นี่…… หรือว่าจะเป็นปราณแม่ปฐมโกลาหล” กู้ฉางเซิงประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นก็ดีใจ
ในเวลาเดียวกัน ภายในประตูสวรรค์ เมื่อเปลวไฟลึกลับตกลงไป กลิ่นอายก็พวยพุ่งขึ้นมา ส่องสว่างทุกสิ่งทุกอย่าง
โลกใบเล็กที่แปรเปลี่ยนมาจากเมล็ดพันธุ์แห่งโลก เริ่มต้นเปลี่ยนแปลง!
อย่างแรกก็คือขอบเขตเริ่มต้นขยายตัวอย่างรวดเร็ว!
หนึ่งหมื่นลี้!
สิบล้านลี้!
หนึ่งล้านลี้!
เริ่มต้นขยายตัวไปยังที่ไกลโพ้น!
จากนั้นภูเขา แม่น้ำ สุริยัน จันทรา และดวงดาวก็เริ่มต้นปรากฏขึ้น เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ราวกับผ่านไปหลายล้านปี
ปราณบริสุทธิ์ลอยขึ้น ปราณขุ่นตกลง แบ่งแยกหยินหยาง
จากเม็ดทราย หยดน้ำ เริ่มต้นแปรเปลี่ยนเป็นภูเขาและมหาสมุทร!
กู้ฉางเซิงคิดเล็กน้อย จากนั้นก็เริ่มต้นเรียกลมและฝน ฟ้าร้องและฟ้าผ่า
บนท้องฟ้า เมฆดำปกคลุม!
สุริยันและจันทราปรากฏขึ้น ดวงดาวมากมายหมุนเวียน!
กู้ฉางเซิงสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ มรรคแห่งการสรรค์สร้างโลกในเวลานี้ได้รับการพัฒนาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
ในเวลาเดียวกัน ภายในเปลวไฟลึกลับนั้น ข้อมูลมากมายไหลเข้าไปในห้วงสมุทรแห่งปัญญาของกู้ฉางเซิง ทำให้เขาตกตะลึง จากนั้นก็เงียบสงัดลง
“ที่แท้แล้วการทำลายล้างของที่แห่งนี้ เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติ เปลวไฟลึกลับนี้ เป็นไฟแท้ปฐมโกลาหลที่ปรากฏเพียงในตำราโบราณ แต่มันยังไม่สมบูรณ์ เป็นเพียงแค่ต้นอ่อน……”
กู้ฉางเซิงถอนหายใจเบา ๆ สีหน้าดูซับซ้อนเล็กน้อย
“เผ่างูสวรรค์ มรดกตกทอดมาจากเทพผู้ยิ่งใหญ่ในยุคโบราณ”
“ร่างกายเป็นมนุษย์ มีหางเป็นงู มีมรรคแห่งการสรรค์สร้างติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด”
“เจ้าแห่งเผ่างูสวรรค์ในอดีต ใช้ไฟแท้จันทราและไฟแท้สุริยัน พยายามหลอมรวมเป็นไฟแท้ปฐมโกลาหล เพื่อที่จะก้าวไปยังขั้นสุดท้าย……”
“บนเสาโทษสัมฤทธิ์เก้าต้นนั้น ตรึงผู้ทรยศเผ่างูสวรรค์เอาไว้ พวกเขาคือผู้ที่ขัดขวางเรื่องราวทั้งหมด”
“แต่น่าเสียดาย ในวินาทีสุดท้าย ตอนที่การหลอมรวมเกือบจะสำเร็จ ก็พบเจอกับภัยพิบัติ ทุกอย่างกลายเป็นเถ้าธุลี”
“ไฟแท้ปฐมโกลาหลนี้ เป็นเพียงแค่เจตจำนงสุริยันและเจตจำนงจันทราที่หลอมรวมกัน”
“พระสูตรชีวิตเกรียงไกร”
“นี่คือมรรคแห่งการสวรรค์สร้างเกรียงไกร สรรค์สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง หากบำเพ็ญเพียรจนถึงขั้นสูงสุด ก็สามารถปั้นมนุษย์จากดินได้……”
“คล้ายคลึงกับเจ้าแม่ในตำนาน”
กู้ฉางเซิงกล่าวพึมพำ ในหัวของเขาปรากฏมรดกตกทอดสูงสุดของเผ่างูสวรรค์
ก่อนที่จะตาย เจ้าแห่งเผ่างูสวรรค์ได้ทิ้งมันเอาไว้ในไฟแท้ปฐมโกลาหลนี้ ไม่อยากให้มรดกตกทอดสูงสุดนี้สูญหายไปในประวัติศาสตร์
“มรรคแห่งการสรรค์สร้างเกรียงไกร ลึกลับยิ่งนัก เมื่อโลกภายในประตูสวรรค์ของข้าสมบูรณ์ ข้าก็สามารถใช้มันสรรค์สร้างสรรพชีวิตได้”
“ดินหนึ่งกำมือ ทรายหนึ่งกำมือ ก็สามารถแปรเปลี่ยนเป็นสุริยัน จันทรา และดวงดาว เพียงแค่ลมหายใจเดียว ก็สามารถสรรค์สร้างสรรพชีวิตในยุคบรรพกาล มังกรแท้ หงส์แท้ และกิเลน……”
กู้ฉางเซิงคิดถึงหลายสิ่งหลายอย่าง
ใช้ร่างกายเป็นเมล็ดพันธุ์หรือ?
เช่นนั้นเขาก็จะใช้ร่างกายเป็นเมล็ดพันธุ์ ใช้โลกใบนั้นเป็นรากฐาน ใช้ไฟแท้ปฐมโกลาหลจุดไฟเทวะ สร้างฐานเทพ!
เมื่อโลกใบนั้นเติบโต เขาก็จะเติบโตไปด้วย ท้ายที่สุด โลกที่สมบูรณ์แบบนั้นสามารถเทียบเคียงได้กับดินแดนเซียน
กฎเกณฑ์ที่ถือกำเนิดขึ้น ก็ไม่ด้อยไปกว่ากฎเกณฑ์ของดินแดนเซียน
เมื่อถึงเวลานั้น จิตสำนึกของเขา ก็คือมรรคาสวรรค์!
คิดก็ทำให้ดวงดาวแตกสลาย คิดก็ทำให้สุริยันและจันทราดับสูญ!
คิดก็ทำให้สรรพชีวิตดับสูญ คิดก็ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างถือกำเนิด!
จากนั้น กู้ฉางเซิงก้าวเดิน ออกจากที่แห่งนี้ มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตก เตรียมพร้อมที่จะปราบไฟแท้อีกสายหนึ่ง
ไม่ว่าอย่างไร ไฟแท้สุริยันก็ยังคงเป็นไฟแท้ที่น่ากลัวยิ่งนัก เจตจำนงสุริยันที่แท้จริง เพียงแค่เล็กน้อยก็สามารถเผาผลาญจักรวาลได้!
แม้ว่าเพราะการหลอมรวมกับไฟแท้ปฐมโกลาหล ทำให้มันสูญเสียแก่นแท้ไปไม่น้อย แต่มันก็ยังคงล้ำค่าอย่างยิ่ง หาได้ยากยิ่งนัก
ตู้ม!
กู้ฉางเซิงเดินทางไม่นานนัก ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่ร้อนแรงราวกับสุริยันพุ่งเข้ามาหา นั่นคือดวงอาทิตย์ที่ลอยอยู่ในความมืดมิด!
มันถูกปลุกให้ตื่นขึ้น แสดงพลังอำนาจที่น่ากลัว ส่องสว่างโดยรอบ!
แสงเทพมากมายไหลเวียนอยู่โดยรอบ ทำให้ความว่างเปล่าหลอมละลายและแตกสลาย
แตกต่างจากไฟแท้ปฐมโกลาหลที่สงบนิ่ง ไฟแท้สุริยันนี้ดุร้ายและโหดเหี้ยม มีพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่ง
อุณหภูมิที่สูงเช่นนี้ สามารถเผาผลาญอริยะบุคคลให้กลายเป็นเถ้าธุลีได้อย่างง่ายดาย
“สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ดีนัก ไม่แปลกใจเลยที่เจียงชูเยวี่ยจะต้องต่อสู้กับมันนานเช่นนี้” กู้ฉางเซิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ยันต์วิเศษปรากฏขึ้นโดยรอบ ปราณปฐมโกลาหลปกคลุม ราวกับสายธารดวงดาว เตรียมพร้อมที่จะลงมือ
ฉัวะ!
แสงไฟสีทองเจิดจรัส พุ่งเข้ามาหา ความว่างเปล่าแตกสลาย กลายเป็นความมืดมิด!
ไฟแท้สุริยันเบื้องหน้าก็มิใช่สิ่งของธรรมดาสามัญ ผ่านไปนานหลายปีเช่นนี้ มันก็มีวิญญาณแล้ว ถูกกลไกสวรรค์ของที่แห่งนี้กัดกร่อน ปราณอาฆาตพุ่งทะยาน ยากที่จะจินตนาการได้ว่านี่คือสิ่งของที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่
มันลงมือกับกู้ฉางเซิงโดยตรง!
“นี่คือกฎเกณฑ์แห่งสุริยัน เหนือกว่าวิธีการของระดับสะพานเคราะห์”
“แม้ว่าอริยะบุคคลบางคนจะสามารถยุ่งเกี่ยวกับสายธารแห่งกาลเวลาได้ แต่การควบคุมกฎเกณฑ์ของพวกเขาก็ยังคงห่างไกลจากระดับนี้ มิใช่พลังอำนาจที่สามารถต่อกรได้” กู้ฉางเซิงกล่าวพึมพำ ไม่ได้ประมาท ปราณปฐมโกลาหลปกคลุม ราวกับฟ้าดินโบราณ กดทับลงไป!
เสียงดังขึ้น!
ปราณปฐมโกลาหลเบื้องหน้าถูกสลาย แม้กระทั่งยังคงมีรอยไหม้สีดำ ไม่อาจต้านทานแสงไฟที่แปรเปลี่ยนมาจากกฎเกณฑ์แห่งสุริยันได้!
ความแตกต่างระหว่างทั้งสองนั้นมากเกินไป
หากเป็นสิ่งของอื่น คงจะถูกเผาผลาญกลายเป็นเถ้าธุลี มีเพียงปราณปฐมโกลาหลเท่านั้นที่สามารถต้านทานได้!
เว้นแต่จะเป็นกฎเกณฑ์ปฐมโกลาหล จึงจะสามารถทำลายกฎเกณฑ์แห่งสุริยันนี้ได้!