บทที่ 405: ไม่ขาย ไสหัวไป
ท่าอากาศยานไป๋อวิ๋น เครื่องบินโบอิ้ง 767-330 ค่อยๆ จอดสนิท ประตูเปิดออก โจ เบิร์ต สวมสูทสีน้ำตาล ถือกระเป๋าเอกสารหนังกลับสีเดียวกัน ก้าวออกจากประตูเครื่องบิน มองลงมายังผืนแผ่นดินโบราณแห่งนี้ด้วยสีหน้ายโส เขาค่อยๆ เดินลงจากเครื่องบิน ก้าวเหยียบบนพื้นดินที่แข็งแกร่ง ตั้งใจจะเจริญรอยตามบรรพบุรุษ ใช้ระเ...
