บทที่ 148 เจ้าหนุ่มคนนี้ ไปเมืองเผิงก็คงไม่สงบ...
หลังวางเอกสาร กู่หมิงมองหลิวหย่งเจิ้งด้วยสีหน้าสงบนิ่ง "ท่านหลิว การที่ผมได้ลงไปฝึกฝนตนเองก็ถือเป็นเรื่องดีนะครับ" หลิวหย่งเจิ้งมองเขา ยังคงขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เขาไม่ได้พูดคำพวก "ทองคำจะส่องแสงไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน" หรืออะไรทำนองนั้น ครั้งนี้ เขารู้สึกถึงอันตรายล่วงหน้า แต่เพร...
