บทที่148

ทันทีที่เพิ่งใช้ภาษาพาร์เซลสั่งให้พญางูหยุดโจมตีได้สำเร็จ ปีเตอร์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

เมื่อครู่เกือบไปแล้ว พญางูเกือบจะกัดหัวของอิซาเบลล่าเข้าให้!

ปีเตอร์มองอิซาเบลล่าที่ถูกพญางูพันร่างไว้ด้วยความตกใจ ทั้งน้ำตาน้ำมูกไหลไม่หยุดจนเริ่มรู้สึกผิด เขาคิดว่าเธอคงจะมีปมกับเหตุการณ์นี้แล้ว!

"ฉันยอมแล้ว! ฮือ... น่ากลัวเกินไป! ฉันไม่แข่งแล้ว!" อิซาเบลล่ายอมแพ้อย่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เพื่อนๆ ต้องช่วยประคองเธอออกไป

ผู้ตัดสินมองปีเตอร์ที่ชนะโดยเล่นงานคู่แข่งจนถอนตัวออกมาอย่างไม่รู้จะพูดยังไง สุดท้ายก็ประกาศชัยชนะให้ปีเตอร์ในรอบนี้

จนตอนนี้ เหลือเพียงแค่สองรอบสุดท้ายของการแข่งขัน

"ปีเตอร์ ทำแบบนี้นายไม่มีทางหาแฟนได้แน่! น่าสงสารจริงๆ นายทำแบบนี้กับผู้หญิงได้ยังไงนะ!" ลอว์เรนพูดพร้อมแสดงความเห็นใจต่อสาวๆ จากโรงเรียนอิลเวอร์มอร์นีที่มาดูการแข่งขัน

"นายควรไปสนใจการแข่งขันของตัวเองจะดีกว่านะ! รอบ 10 คนสุดท้ายในรุ่นผู้ใหญ่นี่สุดโหดทุกคน ระวังให้ดีล่ะ อย่าเผลอแพ้ก็แล้วกัน!" ปีเตอร์โต้กลับไปทันที

เขาไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้ซะหน่อย แต่บาเรียของอิซาเบลล่ามันแข็งแรงเกินไปจริงๆ! ถ้าไม่ใช้วิธีพิเศษ เขาก็ไม่มีทางทะลุบาเรียของเธอได้เลย!

แต่เขาก็ชื่นชมฝีมือการร่ายเวทป้องกันของเธออยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ได้ใช้การอ่านใจจนรู้จุดอ่อนของเธอ ปีเตอร์คงไม่ต่างจากผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ที่ทำลายบาเรียของเธอไม่สำเร็จ

"นายเหลือแค่รอบสุดท้ายแล้วนะ เตรียมตัวให้ดีล่ะ!"

"ฉันลองสืบดูมาแล้วนะ เปาโล สมิธ คนนี้ เขาเพิ่งเรียนจบปีนี้เอง! แต่ยังไม่ถึงสองเดือนก็จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว เลยเฉียดอายุเข้ามาในรุ่นเยาวชนพอดี!

แถมฉันยังดูการแข่งขันของเขามาทุกรอบด้วย ฝีมือแข็งแกร่งสุดๆ เก่งกว่าคู่แข่งที่นายเคยเจออีกนะ!" ลอว์เรนเตือนปีเตอร์

"ขอบใจนะ ลอว์เรน ฉันจะระวัง!" ปีเตอร์รู้ดีถึงความน่ากลัวของเปาโล สมิธ เขาตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจัง

ไม่นานนัก ปีเตอร์ก็เข้าสู่รอบสุดท้ายของการแข่งขัน

แค่ชนะรอบนี้ได้ เขาก็จะคว้าแชมป์รุ่นเยาวชนของการแข่งขันดวลเวทมนตร์ครั้งนี้ไปทันที! แน่นอนว่าคู่ต่อสู้ของเขาก็ต้องคิดเหมือนกัน และแข็งแกร่งไม่ต่างกัน!

เมื่อทั้งปีเตอร์และเปาโลขึ้นเวที เสียงเชียร์จากฝั่งผู้ชมก็ระเบิดขึ้นทันที

เหล่าพ่อมดแม่มดชาวอเมริกันส่วนมากต่างเชียร์เปาโล ก็แน่ละ คนก็มีความรู้สึกเรื่องชาติกันทั้งนั้น

แต่ก็มีแม่มดที่เป็นแฟนคลับหน้าตาของปีเตอร์และผู้ชมต่างชาติเลือกจะสนับสนุนปีเตอร์ เสียงเชียร์ทั้งสองฝั่งดังแข่งกันให้กำลังใจผู้เล่นที่ตนชื่นชอบกันสนุกสนาน!

เปาโล สมิธ คือหนึ่งในนักเรียนที่เก่งที่สุดของโรงเรียนเวทมนตร์อิลเวอร์มอร์นี เขายังได้แสดงเป็นตัวเอกในภาพยนตร์พ่อมดภาคแรกอีกด้วย ทำให้เขาเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในแวดวงเวทมนตร์ของอเมริกา

หลังจากเรียนจบ เขาได้เข้าร่วมรัฐสภาเวทมนตร์ของอเมริกาและกลายเป็นผู้ช่วยประธานรัฐสภาเวทมนตร์ เป็นคนที่มีอนาคตไกลเลยทีเดียว!

ขณะเดียวกัน ปีเตอร์ ซึ่งเป็นตัวแทนจากโลกเวทมนตร์ของอังกฤษ และเป็นผู้เข้าแข่งขันที่อายุน้อยที่สุด พร้อมกับใบหน้าที่หล่อเหลาจนเรียกได้ว่าหล่อเหลือร้าย ก็สามารถดึงดูดแฟนคลับหน้าใหม่ได้ทันที

ในปัจจุบัน ที่ร้านค้าบนเกาะยังมีภาพเวทมนตร์ของปีเตอร์จำหน่ายในราคาเทียบเท่าซีกเกิ้ลหนึ่งเลยทีเดียว! เรียกได้ว่าราคาแพงมาก แต่ก็ยังมีแฟนๆ ซื้ออย่างคึกคัก

ภาพของปีเตอร์มักจะขายหมดอย่างรวดเร็ว ทำเอาพ่อค้าแม่ค้าตัวเล็กๆ ดีใจกันใหญ่ พวกเขาก็เลยคอยคัดลอกภาพออกมาขายให้กับแฟนๆ ของปีเตอร์เรื่อยๆ

ลอว์เรนเคยเหน็บว่า ภาพพวกนี้อาจถูกซื้อไปโดยพวกป้าท่าทางแข็งแรงหรือไม่ก็ลุงโรคจิตไปทำอะไรไม่ดีแน่ๆ!

ปีเตอร์ตอบกลับว่าเขาก็แค่อิจฉาเลยพูดให้ดูไม่ดีเท่านั้นเอง

ในสนามแข่งขัน ปีเตอร์และเปาโลยืนเผชิญหน้ากัน นี่คือการดวลครั้งสุดท้ายของพวกเขาทั้งสอง!

แม้จะยังมีผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ที่ต้องลงสนาม แต่ความจริงก็คือ การชิงแชมป์นั้นดูเหมือนจะชัดเจนแล้ว เพราะจนถึงตอนนี้มีเพียงปีเตอร์และเปาโลเท่านั้นที่ยังไม่แพ้ใคร ส่วนผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ล้วนแต่แพ้ไปอย่างน้อยหนึ่งครั้งแล้ว

ดังนั้นการดวลครั้งนี้จึงเป็นศึกที่ผู้ชมรอคอย เพราะแชมป์รุ่นเยาวชนของการแข่งขันครั้งนี้จะต้องมาจากสองคนนี้แน่นอน!

เปาโลซึ่งเป็นคนอเมริกันดูเปิดเผย ไม่เหมือนกับปีเตอร์ที่ค่อนข้างเก็บตัว เขายังยิ้มแย้มโบกมือให้กับผู้ชมรอบๆ ด้วยความมั่นใจ ราวกับเป็นดาราหน้ากล้องตัวจริง

ปีเตอร์มองดูเปาโลที่มั่นใจเหลือเกิน โบกมือทักทายผู้ชมไปทั่ว พร้อมกับรอยยิ้มขาวสดใส ทำให้เขานึกถึงศาสตราจารย์ล็อคฮาร์ตในอนาคต ที่อาจจะเป็นแบบนี้เป๊ะเลย!

"ปีเตอร์ ยอร์ก ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือเปาโล สมิธ ฉันคิดว่านายคงรู้จักฉันอยู่แล้วสินะ! แทบไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของฉันนี่!" เปาโลเดินเข้ามาจับมือปีเตอร์ด้วยท่าทีอวดดี

"ขอโทษที คุณสมิธ ก่อนที่คุณจะแนะนำตัว ฉันแค่รู้ว่าคุณเป็นคู่แข่งของฉันคนหนึ่งเท่านั้น และฉันมั่นใจว่าผู้ชนะจะต้องเป็นฉัน!" ปีเตอร์ตอบกลับอย่างมั่นใจเช่นกัน

"โอ้ ความมั่นใจสูงดีนี่! อย่าบอกนะว่าที่อังกฤษไม่เคยได้ยินชื่อฉัน? ฉันเล่นภาพยนตร์เวทมนตร์เรื่องแรกของโลกตอนอายุ 13 และฉายไปทั่วโลกเลย!" เปาโลพูดด้วยน้ำเสียงตะลึงราวกับปีเตอร์ไม่รู้จักเขาคือความผิดมหันต์

ปีเตอร์ถึงกับพูดไม่ออก เขาไม่เคยเจอใครหลงตัวเองได้ขนาดนี้ นิสัยแบบนี้ช่างเหมือนศาสตราจารย์ล็อคฮาร์ตจริงๆ!

ทั้งสองยังพูดคุยกันได้ไม่นานนัก กรรมการก็ประกาศเริ่มการแข่งขันทันที

เปาโล สมิธ ซึ่งดูราวกับนกยูงแสนหยิ่งยโส ตอนแข่งจริงกลับเปลี่ยนเป็นคนที่จริงจังขึ้นมาทันที เขาระวังตัวและใช้คาถาโจมตีไปมาทดลองหาช่องว่างในการจู่โจม

ปีเตอร์เองก็ไม่ประมาทเช่นกัน โดยเฉพาะในการดวลตัดสินครั้งนี้ เขาจดจ่อกับการรับมือคู่แข่งและตอบโต้กลับไปทันทีเมื่อกันคาถาของเปาโลได้

การดวลดำเนินไปอย่างสูสี ทั้งสองฝ่ายสาดคาถาเข้าใส่กันอย่างไม่หยุด

เปาโลโจมตีอย่างงดงามและทรงพลัง เขาเสกไฟขึ้นมาแล้วใช้เวทแปลงไฟให้กลายเป็นนกไฟขนาดยักษ์ที่โฉบใส่ปีเตอร์!

ปีเตอร์ซึ่งใช้การอ่านใจมาตั้งแต่เริ่มก็ได้ยินความคิดของอีกฝ่ายก่อน จึงเสกน้ำพุพุ่งขึ้นมาเป็นวังวน แล้วใช้คาถาทอร์นาโดหมุนมันให้กลายเป็นพายุหมุนน้ำต้านการโจมตีของนกไฟจนเปลวไฟดับไปในที่สุด

จากนั้นปีเตอร์เริ่มตอบโต้ เขาแช่น้ำพุที่เหลือให้กลายเป็นน้ำแข็ง และใช้คาถายิงออกไปในลักษณะกระสุนเพื่อน้ำแข็งที่คมกริบพุ่งใส่เปาโลด้วยความรวดเร็ว!

แต่เปาโล สมิธ สมแล้วที่เป็นนักเรียนที่เก่งที่สุดคนหนึ่งของอิลเวอร์มอร์นี เขาเปลี่ยนน้ำแข็งแหลมเหล่านั้นให้กลายเป็นผีเสื้อสวยงาม บล็อกการโจมตีของปีเตอร์ได้อย่างไร้ที่ติ