บทที่ 977 เงินตราแห่งบุปผาสายฟ้า
###
“ท่านเล่ยซื่อ ข้ารู้ว่าช่วงหลายร้อยปีนี้มีเรื่องที่ไม่อาจคาดเดาได้มากมาย ข้าอาจไม่สามารถก้าวขึ้นถึงขั้นผู้บำเพ็ญเพียรระดับทารกวิญญาณได้ และท่านอาจพบสมบัติยืดอายุอย่างอื่นอีก การพูดถึงเรื่องนี้ตอนนี้อาจจะเร็วเกินไป”
ลู่เซวียนกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“แต่ข้าขอสัญญาว่า หากข้าบรรลุขั้นผู้บำเพ็ญเพียรระดับทารกวิญญาณ และมีความสามารถปกป้องเผ่าอสูรสายฟ้าเห่าหุ้ยได้ ข้าจะปกป้องพวกมันอย่างสุดกำลัง”
“คำสัญญานั้นเพียงพอแล้ว”
อสูรสายฟ้าเขาเขียวถอนหายใจเบา ๆ ก่อนปลดปล่อยสายฟ้าสีเงินขาวออกมาจากปาก ดั่งก้อนเมฆ
“ในเผ่าอสูรสายฟ้าเห่าหุ้ย บางครั้งจะปรากฏสิ่งมีชีวิตที่มีสายเลือดของข้า บางตัวมีศักยภาพเติบโตถึงระดับเจ็ดได้ มันจะไม่เป็นภาระของเจ้าแน่นอน”
“ฮ่า ๆ ไม่แน่ สักวันหนึ่งข้าอาจต้องพึ่งพาพวกมันช่วยก็เป็นได้”
ลู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ
จากนั้นเขาพาเล่ยหลงโฮ่วเข้าไปในถ้ำที่เคยอยู่ เพื่อเคารพศพพ่อแม่ของมัน หลังจากนั้น เขาก็ตามหลังอสูรสายฟ้าเห่าหุ้ยพันธุ์พิเศษ เข้าไปในดินแดนลับและรวบรวมหยาดน้ำสายฟ้าสีเขียวมรกตจำนวนมาก
เมื่อกลับถึงถ้ำ ลู่เซวียนก็กลับไปดำเนินชีวิตแบบนักปลูกพืชวิญญาณอีกครั้ง
เขาเพาะปลูกพืชวิญญาณ เลี้ยงสัตว์วิญญาณ และในยามว่างก็ฝึกฝนวิชาลับ ปรุงยาและสร้างยันต์ รวมถึงหมักสุราวิญญาณ ชีวิตเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความสุข
สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไป คือการที่มีศิษย์สำนักกระบี่ถ้ำเซียนมาเยี่ยมเยียนมากขึ้น บางคนมาจากดินแดนห่างไกลด้วย
แต่ละคนล้วนเป็นเป้าหมายที่อาจนำพาเมล็ดพืชวิญญาณชั้นสูงมาให้ ลู่เซวียนจึงให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น พร้อมเลี้ยงสุราวิญญาณและผลไม้ล้ำค่า เพื่อให้พวกเขาพึงพอใจที่สุด
เขาได้สร้างมิตรภาพกับผู้บำเพ็ญเพียรระดับสร้างแก่นทองคำหลายคนจากเหตุการณ์นี้
ในวันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังตรวจสอบพืชวิญญาณอยู่ในถ้ำ มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากภายนอก
“ลู่เซวียน ข้ามาเยี่ยมเจ้า ข้าคือจางจิ่วจง ต้องการชิมสุราของเจ้า”
ลู่เซวียนใช้พลังจิตตรวจสอบ พบว่าผู้พูดคือจางจิ่วจงจากหอการค้าทะเล ผู้ซึ่งเขาสนิทสนม
“จางจิ่วจง ยินดีต้อนรับ ไม่ได้เจอกันหลายปี สุราวิญญาณที่นี่ยังคงพร้อมสำหรับท่านเสมอ”
หลังจากพูดคุยอย่างสนุกสนาน จางจิ่วจงได้กล่าวถึงจุดประสงค์ที่แท้จริง
“ลู่เซวียน ข้าได้ยินจากมู่เต้าเหรินแห่งหอเก็บดาวว่า เจ้ากำลังมองหาเมล็ดดอกบัวสายฟ้าให้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้”
“ใช่ ถ้ำของข้ามีสัตว์วิญญาณสายฟ้าตัวหนึ่งที่ชอบเมล็ดดอกบัวสายฟ้ามาก ข้าจึงอยากปลูกไว้ให้มาก แต่ติดปัญหาในการหาเมล็ดพันธุ์ จึงต้องพึ่งหอการค้า”
“เมล็ดพวกนี้เพียงพอหรือยัง?”
จางจิ่วจงยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนสะบัดมือเบา ๆ เม็ดเล็กสีเงินขาวจำนวนหกสิบสองเม็ดก็ปรากฏขึ้นระหว่างเขาและลู่เซวียน
“หกสิบสองเมล็ดดอกบัวสายฟ้า!”
ลู่เซวียนถึงกับอึ้งเล็กน้อย ดอกบัวสายฟ้าแม้จะเป็นเพียงระดับสี่ แต่การรวบรวมเมล็ดจำนวนมากขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย หากเขาต้องรวบรวมด้วยตนเอง คงไม่อาจสำเร็จได้ในเวลาอันสั้น
มีเพียงหอการค้าทะเล ซึ่งมีเครือข่ายกว้างขวางและการบริหารจัดการที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น จึงสามารถจัดหาเมล็ดพืชเหล่านี้ได้ในเวลาอันสั้น
“เมล็ดดอกบัวสายฟ้าเหล่านี้ราคาเท่าไร?” ลู่เซวียนถามด้วยความสงสัย
“แค่เมล็ดระดับสี่ไม่ต้องกังวลหรอก ลู่เซวียน เจ้านำไปใช้ได้เลย” จางจิ่วจงตอบพร้อมรอยยิ้ม
“ไม่ได้ เมล็ดระดับสี่เหล่านี้เมื่อรวมกันแล้วมีมูลค่ามหาศาล ข้าไม่อาจรับของมีค่าจากหอการค้าโดยไม่ตอบแทนได้” ลู่เซวียนกล่าวหนักแน่น
“เจ้าพูดแบบนี้เกินไปแล้ว” จางจิ่วจงขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนจะไม่พอใจ
“นี่เป็นการตัดสินใจร่วมกันของผู้บริหารระดับสูงในหอการค้า ถือเป็นการแสดงความขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเจ้าตลอดหลายปีที่ผ่านมา เจ้ารับไปเถิด”
เมื่อไม่อาจปฏิเสธ ลู่เซวียนจึงรับเมล็ดเหล่านั้นไปอย่างเกรงใจ แต่เขาก็รู้ดีว่า เหตุผลที่เขาได้รับสิทธิพิเศษนี้ มาจากฐานะศิษย์ของสำนักกระบี่ถ้ำเซียน
“นอกจากนี้ สมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าฝากให้หอการค้าช่วยตามหาก็มีผลลัพธ์แล้ว” จางจิ่วจงยิ้มพร้อมหยิบเหรียญแปลกประหลาดออกมาจากมือ
เหรียญนั้นมีรูปร่างกลม ขอบนอกโค้งมน ขอบในสี่เหลี่ยม สีน้ำตาลเข้มราวกับกระดาษเก่า แต่หากมองใกล้ ๆ จะพบว่าในเหรียญนั้นมีแสงจาง ๆ นับไม่ถ้วนกระพริบอยู่
เมื่อพลังจิตของลู่เซวียนสัมผัสเหรียญนี้ คลื่นกระแสพลังอธิษฐานมหาศาลก็หลั่งไหลเข้าสู่จิตของเขา
เขาเห็นภาพของผู้ศรัทธานับไม่ถ้วนที่คุกเข่าอยู่หน้าโต๊ะบูชา พร้อมตั้งจิตอธิษฐานอย่างศรัทธา เปลวเพลิงแห่งคำอธิษฐานไหลหล่อเลี้ยงเหรียญนั้นจนกลายเป็นเหรียญศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง
“นี่คือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่เรียกว่าเงินกลิ่นหอมสมปรารถนา ระดับหก มันเกิดจากพลังคำอธิษฐานที่รวบรวมโดยพระสงฆ์ผู้บรรลุธรรม ใช้สำหรับหล่อหลอมพลังร่างทอง เสริมสร้างบุญกุศล หรือสร้างสมบัติศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ ได้”
“เดิมทีมันถูกเก็บไว้ในคลังสมบัติของหอการค้า แต่เมื่อทราบว่าเจ้ากำลังมองหาสิ่งนี้ หอการค้าก็ตัดสินใจมอบให้เจ้า”
ลู่เซวียนอึ้งไปครู่หนึ่ง “ท่านพูดจริงหรือ?”
“ใช่ เหรียญศักดิ์สิทธิ์นี้มอบให้เจ้าโดยไม่มีค่าใช้จ่าย”
ลู่เซวียนส่ายหัว “นี่มันล้ำค่าเกินไป”
“แน่นอนว่ามันไม่ได้ให้ฟรี มีเงื่อนไขบางอย่าง” จางจิ่วจงรีบอธิบาย
“เงื่อนไขอะไร?” ลู่เซวียนถามด้วยความสนใจ
“ความเชี่ยวชาญด้านพืชวิญญาณของเจ้าเป็นที่ยอมรับ หอการค้าตั้งใจมอบหมายให้เจ้าช่วยปลูกเมล็ดระดับหกหายากที่เพิ่งได้มาในเร็ว ๆ นี้ เพื่อป้องกันความล้มเหลว”
“ส่วนเหรียญนี้ ถือเป็นค่าตอบแทนล่วงหน้า”
ลู่เซวียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนพยักหน้า “ได้ ข้ารับข้อเสนอ”