บทที่ 60 เก้าทลายฟ้าฆ่ามาร
ลู่เฉินรู้สึกว่าพลังที่เขาครอบครองนั้นเริ่มเกินกว่าที่เขาจะควบคุมได้ แม้ในใจจะกังวล แต่เมื่อยังมีโอกาสพัฒนา เขาก็หวังว่ามันคงไม่ทำให้ตัวเองถึงตาย เขายกมือขึ้นและวางลง ยกขึ้นอีกครั้งก็ยังวางลง ความลังเลสับสนปกคลุมจิตใจ เสียง "หึ่ง ๆ" ของดาบเหยียนหมิงที่คาดไว้ข้างเอวสั่นเบา ๆ ราวกับเร่งเร้าให้เขาตัดส...
