บทที่ 498 เครื่องมือเล็กและเครื่องจักรใหญ่  

หลังจากงานเก็บดอกถั่วเสร็จสิ้น กลุ่มที่ 27 ซึ่งประกอบไปด้วยหนิงเต๋อเซินและเพื่อนอีกห้าคนคว้าชัยชนะอย่างภาคภูมิใจ พวกเขาเดินกลับมาที่ห้องโถงห้องปฏิบัติการด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความตื่นเต้นและความภูมิใจ

หลัวอี้หางเป็นผู้นำการปรบมือแสดงความยินดี พร้อมขอชมเครื่องมือที่พวกเขาประดิษฐ์ขึ้น

เครื่องมือดังกล่าวมีลักษณะคล้ายส้อมสองแฉกปลายแยกออกเป็นรูปตัว "Y" และสามารถสวมไว้ที่ปลายนิ้วได้ หลัวอี้หางทดสอบใช้งานพร้อมกล่าวชมว่า “มันมีประโยชน์มาก ช่วยให้เก็บดอกถั่วเหลืองได้ง่ายและรวดเร็ว”

เขายังแนะนำเพิ่มเติมว่า อาจนำไปพัฒนาให้ใช้กับการแต่งกิ่งพืช เช่น ต้นพริก หรือพิจารณายื่นขอสิทธิบัตรได้

หนิงเต๋อเซินซึ่งตื่นเต้นอยู่แล้ว ขอถามหลัวอี้หางเกี่ยวกับโอกาสฝึกงานที่บริษัท หลัวอี้หางตอบตกลงทันที และจัดการเอกสารสมัครฝึกงานให้เสร็จสิ้นภายในวันเดียว

---

หลังจากนั้นไม่นาน นักศึกษาและอาจารย์ที่ยังอยู่ในทุ่งก็ต้องประหลาดใจเมื่อรถบรรทุกขนาดใหญ่สองคันขน "หงฮู่ T300K" หรือรถไถไร้คนขับรุ่นที่สามมาถึง

รถไถเหล่านี้ถูกควบคุมด้วยรีโมต ทำให้สามารถลงจากรถบรรทุกและขับเข้าไปในทุ่งได้เอง ท่ามกลางเสียงฮือฮาของนักศึกษาและอาจารย์

หลิวฟางหมิน วิศวกรจากห้องปฏิบัติการเครื่องจักรกลเกษตรอัจฉริยะ แนะนำว่า “นี่คือรถไถไร้คนขับรุ่น ‘หงฮู่ T300K’ ซึ่งขับเคลื่อนด้วยพลังงานไฟฟ้า มีน้ำหนัก 16 ตัน และกำลังสูงสุด 400 แรงม้า สามารถทำงานต่อเนื่องได้ 24 ชั่วโมง พร้อมความแม่นยำระดับเซนติเมตร และยังสามารถเก็บข้อมูลดิน พืชผล และกระบวนการเกษตรกรรมทั้งหมดในขณะทำงานได้”

คำอธิบายนี้สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน โดยเฉพาะนักศึกษาด้านการเกษตรที่ไม่เคยเห็นเทคโนโลยีขั้นสูงขนาดนี้มาก่อน

---

เมื่อการแสดงสาธิตเริ่มต้น ทีมงานของชิงอินเกษตรช่วยกันเก็บดอกถั่วส่วนที่เหลือออกจากทุ่ง พร้อมกับติดตั้งอุปกรณ์เสริมบนรถไถ และส่งโดรนออกไปเก็บข้อมูล

หลังจากตั้งค่าระบบเสร็จสิ้น รถไถทั้งสองคันก็เริ่มทำงานโดยอัตโนมัติ แบ่งพื้นที่ทุ่งถั่วออกเป็นโซนสำหรับการไถตื้นและไถลึก เพื่อเตรียมปลูกพืชชนิดใหม่

รถไถเคลื่อนที่ไปอย่างเป็นระเบียบ ทิ้งความประทับใจแก่ผู้ชมที่ได้เห็นเทคโนโลยีขั้นสูงนี้ในสถานการณ์จริง

####จบบท