บทที่ 304: นักข่าวสนามรบ, หนูน้อยชู่หลัว! แบกไหผ่านกาลเวลา
เมื่อเดินเข้ามาใกล้ ชายหนุ่มก็มองเห็นใบหน้าของผู้มาเยือนอย่างชัดเจน ชายผู้นั้นสวมชุดคลุมยาวสีเทาอมฟ้า คิ้วดกหนาดั่งดาบ ดวงตาดูราวกับดวงดาวที่ส่องสว่าง เส้นผมสีดำขลับปลิวไสว ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกประหนึ่งหุบเหวไร้ก้น ในแววตานั้นเหมือนมีประกายของสายฟ้าและเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังเต้นระริก ที่ใต้เท้าขอ...
