บทที่ 25 เผ่ามารเลือดอำมหิต

บทที่ 25 เผ่ามารเลือดอำมหิต

"ปลาน้อย ในหุบเขานี้มีตำหนักวิเศษอย่างน้อยสามชิ้น เมื่อเจ้ามาแล้ว ก็ร่วมสำรวจกับพวกเราสักหน่อยไหม?"

ถังซีเยว่หันไปชี้หุบเขาที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกเลือดด้านหลัง พูดกับฟางอวี่

"ได้!"

ฟางอวี่มองหุบเขาที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกเลือดแวบหนึ่ง พยักหน้าเบาๆ

"นายท่าน" ในตอนนั้น เตี้ยนเหว่ยและไฉ่หยงก็ลงจากเครื่องบิน มาหาฟางอวี่และคำนับอย่างนอบน้อม

"เตี้ยนเหว่ย ท่านไฉ่ สองคนนี้คือเพื่อนสนิทของข้า"

ฟางอวี่ชี้ไปที่ถังซีเยว่และเสี่ยวเยี่ยน แนะนำให้เตี้ยนเหว่ยและไฉ่หยงรู้จัก

เตี้ยนเหว่ยและไฉ่หยงได้ยินว่าพวกเขาเป็นเพื่อนสนิทของนายท่าน ก็ไม่ได้ละเลย รีบคำนับให้ถังซีเยว่และเสี่ยวเยี่ยนทันที

ส่วนจ้าวหยุน ระหว่างทางเจอเผ่าต่างดาวกลุ่มหนึ่ง หลังจากกำจัดเผ่าต่างดาวเสร็จ ก็ถูกฟางอวี่นำเข้าพิภพไปดื่มน้ำวิเศษแห่งชีวิตและฝึกฝนแล้ว

"ไม่ต้องมากพิธี"

ถังซีเยว่และเสี่ยวเยี่ยนโบกมือพลางยิ้มพูด

จากที่เตี้ยนเหว่ยและไฉ่หยงเรียกฟางอวี่ พวกเขาก็รู้ว่านี่คือชนพื้นเมืองที่ฟางอวี่รับเข้าสังกัดในพิภพลับนี้

แม้เตี้ยนเหว่ยจะอยู่แค่ขั้นฝึกร่างระดับหนึ่ง ส่วนไฉ่หยงเป็นคนแก่และเป็นคนธรรมดา แต่เห็นแก่หน้าฟางอวี่ ถังซีเยว่และเสี่ยวเยี่ยนก็ไม่ได้เมินเฉยต่อพวกเขา

"เตี้ยนเหว่ยเข้าไปกับข้า ท่านไฉ่อยู่ที่นี่แล้วกัน"

ฟางอวี่มองเตี้ยนเหว่ยและไฉ่หยงพลางกล่าว

เตี้ยนเหว่ยพยักหน้า แล้วยืนหลังฟางอวี่ทันที ราวกับองครักษ์ผู้ซื่อสัตย์

"นายท่าน ท่านระวังตัวด้วย!"

ไฉ่หยงได้ยินคำสั่งของนายท่าน ก็ไม่ได้ขอตามเข้าหุบเขา เพราะเขารู้ว่าตัวเองไม่เพียงช่วยอะไรไม่ได้ ยังจะเป็นภาระให้นายท่านอีก

"พวกเราไปกันเถอะ!"

เห็นฟางอวี่จัดการเรียบร้อย ถังซีเยว่ก็พูดกับคนของตน หยิบแส้ยาวสีแดงออกมา ก้าวขายาวๆ ไปยังทางเข้าหุบเขา

ฟางอวี่และคนอื่นๆ ก็ตามหลังเธอไปทันที เตี้ยนเหว่ยชักขวานยักษ์สีดำออกมา ติดตามฟางอวี่ไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียว

ในสายตาของเตี้ยนเหว่ย ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร หากกล้าทำร้ายนายท่านของเขา เขาจะสังหารทันทีโดยไม่ลังเล

พอมาถึงทางเข้า ถังซีเยว่ก็หยุด หยิบหยกสองชิ้นที่มีประกายไฟฟ้าสีม่วงออกมา หันไปทางฟางอวี่ที่อยู่ด้านซ้ายมือแล้วอธิบาย:

"ปลาน้อย นี่คือยันต์สายฟ้าม่วงระดับสาม สามารถคุกคามผู้ฝึกขั้นกลั่นลมปราณได้ ยันต์ระดับนี้ มีเพียงปรมาจารย์เต๋าขั้นกลั่นลมปราณเท่านั้นที่ทำได้ และมีอัตราความสำเร็จไม่สูง"

"ยันต์สายฟ้าม่วงราคาชิ้นละหนึ่งแสนศิลาเทพพิภพ ในเครือข่ายสวรรค์ไม่มีขาย มีเพียงองค์กรที่มีความสัมพันธ์ดีกับปรมาจารย์เต๋าเท่านั้นที่จะซื้อผ่านช่องทางภายในได้"

ฟางอวี่เลิกคิ้ว "แพงขนาดนั้นเลยหรือ?"

เขารู้ว่าศิลาเทพพิภพหนึ่งแสนชิ้นไม่ใช่จำนวนน้อย เมื่อแลกเป็นเงินต้าเซี่ยก็คือหนึ่งหมื่นล้าน

นึกถึงเมื่อวานที่หวางเถิงทุ่มเงินต้าเซี่ยสี่หมื่นล้านใส่เขาในคราวเดียว มุมปากฟางอวี่ก็กระตุก บางทีนี่อาจเป็นที่มาของคำว่าใช้เงินถล่มคนก็ได้!

ได้ยินคำพูดของถังซีเยว่ เขาก็เข้าใจว่าทำไมถึงไม่เห็นยันต์สายฟ้าม่วงขายในเครือข่ายสวรรค์

คำพูดของถังซีเยว่ทำให้ฟางอวี่เกิดแรงบันดาลใจอยากไปบวชเป็นเต๋าเพื่อเรียนวิชาเขียนยันต์ หากเขาเขียนยันต์สายฟ้าม่วงได้ ศิลาเทพพิภพคงไหลมาเทมา

แต่พอคิดได้แบบนี้ ฟางอวี่ก็ล้มเลิกความคิดนี้ทันที เพราะเขารู้ว่ายังมีอาชีพที่รวยกว่าอาจารย์เขียนยันต์...

"จริงๆ ก็ไม่ถือว่าแพง เพราะต้นทุนการทำยันต์สายฟ้าม่วงสูงมาก อีกทั้งพลังก็ไม่อ่อน ในยามคับขันยังช่วยรักษาชีวิตได้ เมื่อเทียบกับชีวิต เงินทองล้วนเป็นของนอกกาย"

ถังซีเยว่พูดอย่างสงบ

หยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ "ถ้าข้าเดาไม่ผิด หวางเถิงที่หนีจากมือเจ้าไปได้ ต้องใช้ยันต์สายฟ้าม่วงแน่ๆ ใช่ไหม?"

ฟางอวี่พยักหน้าเบาๆ "อืม ไอ้คนนั้นใช้ไปสี่แผ่น"

ถังซีเยว่ถาม "เขาใช้ยันต์สายฟ้าม่วงถึงรอดชีวิตได้ ตอนนี้เจ้ายังคิดว่าแพงอยู่ไหม?"

"ไม่แพง!"

ฟางอวี่ตอบอย่างแน่วแน่

สำหรับคำพูดของถังซีเยว่ ฟางอวี่เห็นด้วยในใจ เมื่อเทียบกับชีวิต เงินทองล้วนเป็นของนอกกาย

เพราะสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตก็คือ คนตายไปแล้ว เงินยังใช้ไม่หมด!

"ฮึ!"

ถังซีเยว่หันไปมองหุบเขา สะบัดยันต์สายฟ้าม่วงในมือไปยังท้องฟ้าเหนือหุบเขา เปล่งเสียงต่ำ

"โครม..."

ในวินาทีต่อมา เสียงฟ้าผ่าดังขึ้นสองครั้งติดกัน ตามด้วยสายฟ้าสีม่วงขนาดเท่าชามสองสายฟาดลงใส่หมอกเลือดอย่างรุนแรง

หมอกเลือดพอสัมผัสกับสายฟ้าสีม่วงก็สลายไปในทันที

ฟางอวี่เห็นดังนั้นก็ไม่ได้ประหลาดใจ เขาได้สัมผัสพลังของยันต์สายฟ้าม่วงมาแล้วเมื่อวาน

สายฟ้าสวรรค์เป็นพลังแห่งความแข็งแกร่งและความสว่าง เป็นศัตรูของสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง

หมอกที่ปกคลุมหุบเขาคือออร่าสังหาร เมื่อเจอสายฟ้าสวรรค์อันแข็งแกร่งและสว่างไสว ย่อมต้านทานไม่ได้

ในพริบตา หมอกเลือดที่ปกคลุมหุบเขาก็สลายไปหมด ทัศนียภาพในหุบเขาปรากฏแก่สายตาทุกคน

หุบเขานี้มีพื้นที่ประมาณสิบหมู่ ไม่มีหญ้าหรือต้นไม้ บนพื้นมีกระดูกมากมาย บางส่วนเป็นกระดูกสัตว์ บางส่วนเป็นกระดูกมนุษย์ บางส่วนแม้แต่กระดูกเผ่าต่างดาว

ตรงกลางหุบเขามีแท่นบูชาที่สร้างจากหินเขียว บนแท่นบูชามีลวดลายสีเลือดแกะสลักอยู่เต็มไปหมด

ตรงกลางแท่นบูชามีเสาหินสามต้น แต่ละต้นมีหญิงสาวถูกมัดไว้

หน้าแท่นบูชามีร่างสี่สิบกว่าร่าง พวกมันสวมเสื้อคลุมสีเลือด รูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่ดวงตาเป็นสีแดง และบนหัวมีเขาแข็งสองเขา

"เผ่ามารเลือดอำมหิต!"

สายตาฟางอวี่เข้มขึ้น เขาจำได้ว่าร่างเหล่านี้คือเผ่ามารเลือดอำมหิตที่บันทึกไว้ในคู่มือเผ่าต่างดาว

ตามที่เล่าลือกัน เผ่ามารเลือดอำมหิตเป็นสาขาหนึ่งของเผ่ามาร โหดร้ายกระหายเลือด ฝึกฝนด้วยการดูดกลืนเลือด

เห็นภาพในหุบเขา ฟางอวี่ ถังซีเยว่ เสี่ยวเยี่ยน และเตี้ยนเหว่ยทั้งสี่คนยังคงสีหน้าปกติ ส่วนคนอื่นๆ ล้วนสีหน้าซีดเผือด

กลุ่มเผ่ามารเลือดอำมหิตก็เห็นฟางอวี่และคนอื่นๆ เช่นกัน ในดวงตาสีแดงเต็มไปด้วยความโล�

"แก๊ก แก๊ก แก๊ก พลังเลือดเข้มข้นดี มนุษย์ผู้ฝึกฝนกลุ่มหนึ่งมาหาความตายถึงที่"

ผู้นำมารที่ถือดาบใหญ่เลือดและสวมผ้าคลุมสีเลือดพูดอย่างน่าขนลุก

"ฆ่าพวกมัน!"

หลังจากได้ยินคำสั่งของผู้นำมาร เหล่าทหารมารด้านหลังก็พุ่งเข้าใส่ฟางอวี่และคนอื่นๆ ในดวงตาเต็มไปด้วยความโล�

ตึง ตึง ตึง!

ทหารมารสี่สิบกว่านายพุ่งเข้ามาพร้อมกัน หุบเขาสั่นสะเทือน ออร่าสังหารมหาศาลพุ่งเข้าใส่ฟางอวี่และคนอื่นๆ พลังไม่ด้อยไปกว่ากองทัพนับพันนับหมื่นทั่วไปเลย

"พวกเราก็บุก ทุกคนระวังตัวด้วย!"

ถังซีเยว่สีหน้าเคร่งขรึม ร้องบอก พูดจบก็นำหน้าพุ่งเข้าใส่กองทัพมาร

เสี่ยวเยี่ยนและอีกแปดคนก็ตามถังซีเยว่บุกเข้าไป

ฟางอวี่และเตี้ยนเหว่ยก็พุ่งเข้าไปเช่นกัน

เมื่อห่างจากทหารมารที่นำหน้าเพียงไม่กี่เมตร ฟางอวี่ก็เห็นถังซีเยว่ข้างๆ สะบัดมือขวา แส้ยาวสีแดงในมือพุ่งออกไปราวกับหอก พุ่งตรงไปที่คอทหารมารตนหนึ่ง ทำให้เกิดเสียงลมแหลมคม

"ฉึก!"

ในพริบตา แส้ก็ทะลุคอทหารมารไปแล้ว

ถังซีเยว่สะบัดมือขวา ดึงแส้แดงกลับมาในทันที ทหารมารนั้นก็ล้มลงทันที

"วิชาแส้ร้ายกาจจริง!"

ดวงตาฟางอวี่เป็นประกาย เห็นทหารมารสี่ตนพุ่งเข้าหาถังซีเยว่ เขาก็เหยียบพื้นเบาๆ พริบตาเดียวก็ปรากฏตัวตรงหน้าทหารมารทั้งสี่

แสงดาบสีเงินวาบผ่านราวกับสายฟ้า ศีรษะของทหารมารทั้งสี่ก็พุ่งขึ้นฟ้า เลือดพุ่งจากร่างไร้ศีรษะราวกับน้ำพุ

"วิชาดาบเก่งกาจจริงๆ!"

ดวงตาถังซีเยว่เป็นประกาย ฉายแววชื่นชม

จากนั้นก็สะบัดมือขวา แส้พุ่งออกจากมือราวกับงูเลื้อยออกจากถ้ำ เส้นแส้วาดเป็นเส้นโค้งคม พุ่งทะลุคอของทหารมารที่ถือดาบใหญ่กำลังจะพุ่งเข้าหาฟางอวี่

"ดาบนี้..."

ม่านตาเสี่ยวเยี่ยนหดเล็กลงทันที ในดวงตาฉายแววตกใจ เพราะจากดาบเดียวของฟางอวี่ เขารู้สึกถึงความตายอย่างรุนแรง

มองแผ่นหลังของฟางอวี่ จู่ๆ ร่างของเสี่ยวเยี่ยนก็แผ่ออร่าสู้รบมหาศาล

ความเก่งกาจของฟางอวี่ปลุกใจสู้ในตัวเขา หากไม่ใช่เพราะสถานการณ์ไม่เหมาะสม เขาอยากประลองกับฟางอวี่เดี๋ยวนี้เลย

"ฝ่ามือเพลิงแดง!"

กดความรู้สึกอยากสู้ในใจลง เสี่ยวเยี่ยนเหยียบพื้นเบาๆ พริบตาเดียวก็มาอยู่ตรงหน้าทหารมารตนหนึ่ง ฝ่ามือขวาที่เรืองแสงแดงฟาดลงบนอกทหารมารอย่างแรง

"บึ้ม!"

เสียงทุ้มดังสนั่น อกของทหารมารนั้นยุบลงไปทันที จากนั้นก็กระเด็นไปข้างหลัง ชนทหารมารอีกหลายตนที่อยู่ด้านหลังจนพวกมันกระอักเลือดกระเด็นไป

"กรึ๊ง กรึ๊ง กรึ๊ง..."

คนอื่นๆ ก็ปะทะกับทหารมารแล้ว เสียงอาวุธกระทบกันดังก้องไปทั่วหุบเขา

หลังผ่านไปไม่กี่สิบลมหายใจ ทหารมารเผ่ามารเลือดอำมหิตทั้งสี่สิบกว่าตนก็ถูกฟางอวี่และคนอื่นๆ สังหารจนหมด

ทางฝั่งฟางอวี่ไม่มีใครเสียชีวิต มีเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งบาดเจ็บเล็กน้อย

สิ่งที่น่าสนใจคือ ในบรรดาทหารมารเหล่านี้ ครึ่งหนึ่งตายด้วยน้ำมือฟางอวี่

ถังซีเยว่มองฟางอวี่ที่ยืนอยู่หน้าศพผู้นำมารขั้นรวมลมปราณระดับเก้าด้วยสีหน้าสงบ ดวงตางามฉายแววประหลาดใจ ก้าวขายาวๆ เดินไปหาเขา

(จบบทที่ 25)