บทที่ 147 ของขวัญที่คาดไม่ถึง
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เวย์น” ไคน์สเตอร์ผู้เฒ่าดรูอิดดูมีสุขภาพดีขึ้นมาก ใบหน้าที่เคยซูบผอมกลับดูอิ่มเอิบขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การใช้ชีวิตในป่าใหญ่ดูเหมือนจะส่งผลดีต่อ เหล่าดรูอิด เมื่อได้พบเวย์น เขาก็แสดงความยินดีด้วยการเชิญเวย์นและ เกรอลท์ ให้นั่งที่ตอไม้และนำเหล้าโอ๊กรสเลิศที่เขาหมักเองมาเลี้ยง แม้ก...
