บทที่62

แต่เรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขามากนัก ปีเตอร์จึงปล่อยให้เฟลด์บินไปตามทางของมันก่อน แล้ววิ่งตรงเข้าสู่ปราสาทฮอกวอตส์อย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เขามาถึงด้านนอกห้องโถงใหญ่ เขาก็เห็นพีฟส์อยู่ที่ชั้นสอง ถือกล่องชอล์กและกำลังเล่นโยนของใส่กันกับสองพี่น้องฝาแฝดวีสลีย์

พีฟส์มีใบหน้ากว้าง ปากใหญ่ ดวงตากลมโตดำขลับ แต่งกายด้วยเสื้อผ้าแปลกประหลาดต่างจากผีตนอื่น ๆ ที่จับต้องสิ่งของไม่ได้ พีฟส์ปรากฏตัวอยู่ในฮอกวอตส์ตั้งแต่ก่อตั้งโรงเรียน เป็นวิญญาณวุ่นวายที่เกิดจากพลังแห่งความซุกซนของเหล่านักเรียนต่าง ๆ พีฟส์จึงสามารถจับต้องและขยับสิ่งของได้

พีฟส์ชอบแกล้งนักเรียนมาก นอกจากดัมเบิลดอร์ที่เขายอมเคารพบ้างแล้ว ก็มีเพียงผีเลือดแห่งบ้านสลิธีริน บารอนเลือด ที่สามารถควบคุมพีฟส์ได้

"ไอ้เด็กบ้านวีสลีย์ รับไปซะ!" พีฟส์ใช้ท่าหว่านดอกไม้ หว่านหัวชอล์กใส่ฝาแฝดอย่างเต็มที่ ทำเอาทั้งสองพี่น้องร้องโอดโอยด้วยความเจ็บใจ เห็นดังนั้น พีฟส์ที่ลอยอยู่กลางอากาศก็เต้นรำด้วยความสนุกสนาน

จอร์จและเฟร็ดก็เก็บหัวชอล์กที่หล่นบนพื้น ขว้างใส่พีฟส์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ แต่พีฟส์ก็หลบได้หมด และยิ่งยั่วยุพวกเขาด้วยการทำท่าทางเย้ยหยันต่างๆ

ปีเตอร์มองเหตุการณ์นี้ด้วยความเบื่อหน่ายเล็กน้อย ก่อนจะถามขึ้นว่า "จอร์จ เฟร็ด นายไปทำอะไรให้พีฟส์โกรธกัน ถึงโดนเขาแกล้งแบบนี้?"

ฝาแฝดเห็นปีเตอร์ก็ทักทายด้วยความดีใจ ใบหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยคราบชอล์ก พวกเขาตอบอย่างจนใจว่า "เราไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เล่นกับพีฟส์เท่านั้น เขาสัญญาว่าถ้าเราขว้างโดนเขา ตอนที่แอบออกไปเที่ยวตอนกลางคืน เขาจะช่วยเบี่ยงเบนความสนใจให้เรา แต่พีฟส์เจ้าเล่ห์เกินไป เขาหลบเข้าไปในกำแพงได้ ทำให้เราจัดการอะไรไม่ได้เลย!"

พีฟส์ที่ลอยอยู่ในอากาศตาเป็นประกายร้ายกาจ หันไปพูดกับปีเตอร์อย่างสนุกสนานว่า "ไอ้เด็กสลิธีริน นายอยากเล่นกับฉันด้วยไหม?"

ปีเตอร์ไม่คิดจะยุ่งกับพีฟส์ เพราะพีฟส์เป็นวิญญาณที่ไม่มีใครเอาชนะได้ เขาคือวิญญาณซุกซนที่เกิดจากความรู้สึกกดดันและความสนุกของนักเรียนในโรงเรียน เป็นผู้แกล้งอันน่าปวดหัวที่สุด เคยมีเจ้าหน้าที่หลายรุ่นพยายามขับไล่พีฟส์ออกจากปราสาท แต่ก็ล้มเหลวทุกครั้ง

เหตุการณ์ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือในปี 1876 เจ้าหน้าที่แลนโครส คาร์เปวางกับดักไว้โดยใช้สิ่งของที่พีฟส์ชอบเป็นเหยื่อล่อ พร้อมกับร่ายเวทมนตร์และวางกับดักหลายชั้น แต่พีฟส์ก็หนีออกมาได้ง่ายดาย เขายังโปรยกระจกแตกไว้ตามทางเดิน เล่นสนุกกับอาวุธในกับดัก ทำให้ต้องอพยพออกจากปราสาทเพื่อความปลอดภัย

การต่อสู้กินเวลาถึงสามวัน จนกระทั่งอาจารย์ใหญ่ ยูพลาซียา มอร์ ลงนามในสัญญามอบสิทธิพิเศษให้กับพีฟส์เพื่อยุติปัญหา สิทธิพิเศษเหล่านั้นรวมถึงการอนุญาตให้พีฟส์ว่ายน้ำในห้องน้ำชายชั้นหนึ่งสัปดาห์ละครั้ง ได้สิทธิ์ในการรับขนมปังที่ไม่สดใหม่จากห้องครัว และยังได้หมวกใบใหม่จากปารีสเป็นของขวัญอีกด้วย!

หมวกเก่าจากเหตุการณ์นั้นยังคงอยู่บนศีรษะของพีฟส์ในตอนนี้ ขณะเขาลอยกลางอากาศพร้อมแสดงท่าทางโอ้อวดและมีแผนแกล้งปีเตอร์อย่างชัดเจน

ปีเตอร์มองออกถึงเจตนาของพีฟส์แล้วเตือนขึ้นว่า "พีฟส์ ฉันจะไปบอกบารอนเลือดแล้วนะ!"

พีฟส์ชะงักเล็กน้อย ดวงตาลังเลไปครู่หนึ่ง แต่ในขณะที่ปีเตอร์คิดว่าเขาจะหยุด พีฟส์กลับควักชอล์กขึ้นมาอีกกำหนึ่งแล้วขว้างใส่ปีเตอร์ทันที!

"ฮ่า! คิดว่าฉันจะกลัวบารอนเลือดหรือไง เด็กสลิธีรินน้อย! ดูนี่ ข้าแสดงพลังยิงรัว!" พีฟส์ขว้างชอล์กไม่หยุด คล้ายกับกระเป๋าของเขามีคาถาขยายพื้นที่ ทำให้ชอล์กไม่หมดสิ้น

ปีเตอร์เตรียมพร้อมอยู่แล้ว เขาร่าย "โพรเทโก" ป้องกันชอล์กทั้งหมดได้ แต่ฝาแฝดวีสลีย์ที่อยู่ข้างๆ ต้องรับลูกหลงเต็มๆ พีฟส์ขว้างชอล์กใส่โดยไม่เล็งให้แม่น ทำให้ทั้งคู่โดนจนตัวเต็มไปด้วยฝุ่นชอล์ก

พีฟส์ไม่ยอมแพ้ หยิบขนมปังขึ้นรามาขว้างใส่ปีเตอร์อีก แต่ปีเตอร์ก็ป้องกันได้ง่ายดาย

ปีเตอร์เองก็ไม่ใช่คนที่จะยอมให้แกล้ง เขาโบกไม้กายสิทธิ์ ทำให้ชอล์กและขนมปังที่ตกอยู่บนพื้นลอยขึ้นมา จากนั้นร่าย "วาดิวาซิ!" ทำให้สิ่งของทั้งหมดพุ่งไปหาพีฟส์ราวกับลูกศร

พีฟส์ที่ยังไม่ทันตั้งตัว โดนโจมตีเข้าจังๆ จนหมวกของเขาก็เต็มไปด้วยฝุ่นชอล์ก เขารีบปกป้องหมวกอย่างทุลักทุเล ก่อนจะยกนิ้วกลางให้ปีเตอร์ด้วยความไม่พอใจแล้วหลบหนีหายไปในกำแพง

"เจ๋ง!" ฝาแฝดวีสลีย์มองดูปีเตอร์ที่ขับไล่พีฟส์ได้อย่างทึ่ง พร้อมชูนิ้วโป้งให้เขา

"เมี้ยว!" จู่ๆ ก็มีแมวผอมแห้งโผล่ออกมาจากมุมหนึ่ง

"หนีเร็ว! นั่นคุณนายนอร์ริส! ฟิลช์ต้องมาที่นี่แน่!" ฝาแฝดรีบคว้าปีเตอร์และพากันวิ่งหนี ที่นี่เต็มไปด้วยฝุ่นชอล์กและเศษขนมปังเกลื่อนกลาด ถ้าฟิลช์มาเห็นเข้าก็คงไม่สนใจว่าเป็นฝีมือพีฟส์หรือไม่

จนกระทั่งพวกเขาวิ่งเข้ามาในห้องโถงใหญ่ได้สำเร็จ ฝาแฝดวีสลีย์จึงค่อยหายใจอย่างโล่งอก ปีเตอร์ก้มมองแขนเสื้อที่ยับย่นไปเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า "เราร่ายคาถาทำความสะอาดนิดเดียวก็ได้แล้ว จะได้ไม่มีหลักฐานให้ฟิลช์ตามเอาผิด"

ฝาแฝดกลอกตาพร้อมกันแล้วพูดว่า "ไม่ใช่นายสักหน่อย เราไม่รู้คาถานั่นหรอก อีกอย่าง นั่นเป็นฝีมือของพีฟส์ เราจะต้องทำทำไม? ให้ฟิลช์เหนื่อยกับการทำความสะอาดไปสิ จะได้ไม่มีแรงมาคอยจับผิดคนอื่น!"

ปีเตอร์อดขำไม่ได้ เพิ่งเปิดเรียนได้ไม่นาน ฝาแฝดก็เริ่มมีปัญหากับฟิลช์เสียแล้ว คาดว่าในอนาคตคงมีเรื่องยุ่งๆ อีกเพียบ