บทที่ 64 มาแล้วก็อยู่ต่อไปเลยแล้วกัน
ชูโหยวหรานจำใจหยิบอาวุธออกมา เธอไม่มีทางยอมให้ใครมาทำร้ายได้ง่ายๆ อาวุธของเธอเป็นหอกยาวปลายแหลม ลำหอกเปล่งประกายวับวาว มีหมอกสีฟ้าน้ำแข็งลอยอ้อยอิ่ง ดูไม่ธรรมดาเลยทีเดียว ชูโหยวหรานจับหอกไว้ตรงหน้า มองจางฟานด้วยสีหน้าระแวง พร้อมกับถอยห่างออกมาและสังเกตความเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง เมื่อครู...