บทที่ 592 พืชหายาก! หญ้าดาบหนาม!
"เป็นอะไรมากไหม?" สวี่จิ่งหมิงเดินเข้าไปหา หยิบขวดน้ำแร่จากแหวนเก็บของออกมายื่นให้ไอริน หลังจากที่เขาขยายพื้นที่ในแหวนเก็บของแล้ว เขาก็เก็บน้ำสะอาดไว้จำนวนมากเพื่อยามจำเป็น "ขอบ...ขอบคุณค่ะ" ไอรินที่เพิ่งจะหายใจได้ถนัดรับขวดน้ำมา จิบเพียงอึกเดียวแล้วราดส่วนที่เหลือลงบนตัวเธอ แต่เมื่อเทียบกับสารเหนีย...