บทที่ 35: โยนปัญหาให้คนอื่น!

"ให้ตายสิ มันแอบเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่!" เฟิงอู่ฉางตะโกนด้วยความโกรธ เขาแอบซุ่มมานาน คิดว่าจะทำเควสสำเร็จ แต่ไม่คาดว่าจะมีคนมาถึงก่อน!

แต่ไอเทมสุดท้ายของเควสยังอยู่ในมือเขา ต่อให้มันเข้าไปก็ไร้ประโยชน์!

เฟิงอู่ฉางหน้าบึ้งตึง แอบตั้งใจจะหาทางฆ่าเสี่ยวเหยาเป่ยเฟิงข้างใน!

"มันเป็นไอ้เด็กเสี่ยวเหยาเป่ยเฟิงนั่น!" หยูลั่วเทียนเล่ยพูดอย่างโกรธเกรี้ยว

"รีบสนใจสิ่งสำคัญก่อน แล้วตามมันให้ทัน!" เฟิงอู่ฉางพูดเย็นชา

ทั้งทีมสมาคมโชคชะตาโจมตีปีศาจงูผู้พิทักษ์อย่างคลั่ง

อีกด้านหนึ่ง หลังจากชูเป่ยเข้าไปในลำแสง เขามาถึงสถานที่แปลกประหลาด มืดสนิทรอบด้าน มองลงที่เท้าเห็นแท่นบูชาเหมือนกับที่เพิ่งเห็นมา

นี่เป็นแท่นเคลื่อนย้ายหรอ?

ชูเป่ยรู้สึกเหมือนกับแท่นเคลื่อนย้ายจากหมู่บ้านมือใหม่ไปเมืองไท่

แต่ลวดลายบนแท่นนี้ให้ความรู้สึกดั้งเดิมและผ่านกาลเวลา เป็นภาพถิ่นทุรกันดารโบราณ ราวกับมาจากยุคก่อนประวัติศาสตร์

ชูเป่ยก้าวออกจากแท่น จู่ๆ เปลวไฟก็ลุกขึ้นกลางอากาศ พุ่งขึ้นฟ้า สว่างไสวทั่วพื้นที่ทันที!

สิ่งแรกที่เห็นคือรูปปั้นมังกรยักษ์สูงหลายร้อยเมตร เขี้ยวเล็บแผ่กว้าง ดูมีชีวิตชีวาและน่าตื่นตาตื่นใจ!

มังกรยักษ์ลอยกลางอากาศ ขาทั้งสี่จับเสาหินสูงตระหง่านแน่น เสาหินสลักภาพจากยุคบุพกาล

"นี่คือ...มังกร!"

นี่เป็นครั้งแรกที่ชูเป่ยเห็นรูปปั้นมังกรในโลกตำนาน ไม่ต่างจากสัญลักษณ์มงคลของจีน แต่สมจริงและสง่างามกว่า

มังกรมีตำแหน่งที่ไม่อาจทดแทนได้ในใจชาวจีน เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดที่เคารพบูชา!

ชูเป่ยเดินลงจากแท่น ตรงหน้าเป็นหน้าผา มีสะพานหินข้ามหน้าผาลอดใต้รูปปั้นมังกร

ขณะก้าวบนสะพานหิน ชูเป่ยเงยหน้าเล็กน้อยและสบตากับรูปปั้นมังกรยักษ์!

ดวงตามังกรราวกับมองทะลุทุกสิ่ง มองทุกคนที่เหยียบสะพานหิน เฝ้าดูอย่างเงียบงัน

ชูเป่ยเดินผ่านสะพานหิน มองขึ้นเห็นรูปปั้นมังกรยักษ์ เมื่อถึงปลายสะพาน มีทางเข้าขนาดใหญ่อีกแห่ง

หลังเดินเข้าไป มีถ้ำขนาดใหญ่และประตูสำริดมหึมาตรงข้าม

ประตูสำริดนี้สูงกว่าสองร้อยเมตรและกว้างหลายร้อยเมตร สลักรูปนกสัตว์และภาพถิ่นทุรกันดารโบราณ

อะไรซ่อนอยู่ที่นี่?

ชูเป่ยอยากรู้อย่างยิ่งและต้องการค้นหา!

เดินเข้าถ้ำ พื้นเต็มไปด้วยหินต่างๆ อากาศมีกลิ่นเน่า เดินลึกเข้าไป ชูเป่ยเรียกราชาม้าและใช้เปลวไฟม่วงส่องสว่าง จู่ๆ ก็เห็นโถดินดำขนาดมหึมา!

โถดินนี้สูงกว่าห้าสิบเมตร

ชูเป่ยสั่งให้ราชาม้าพ่นเปลวไฟม่วงระเบิดรอบทิศ ภาพตรงหน้าทำให้ชูเป่ยอ้าปากค้าง

โถดินดำขนาดมหึมาเหมือนกันกว่ายี่สิบใบตั้งเรียงสองข้างถ้ำ!

มีอะไรในโถใหญ่ขนาดนี้?

ชูเป่ยสงบสติและเดินต่อ ยิ่งเดินลึกกลิ่นเน่ายิ่งรุนแรง เมื่อถึงประตูสำริดยักษ์ เห็นรอยเว้าสี่เหลี่ยมบนประตู น่าจะเป็นที่ใส่บางสิ่งเพื่อเปิดประตู!

อาจเป็นหยกสี่เหลี่ยมที่คนจากสมาคมโชคชะตาใช้เปิดกำแพงที่เชิงเขา?

ชูเป่ยไม่มีของนั้น ต้องรอให้พวกเขามาเปิดหรือ?

ทันใดนั้น ไฟลุกขึ้นสองข้างถ้ำ ชูเป่ยเงยหน้าเห็นโลงศพใหญ่ลอยกลางอากาศ!

"บูม!"

เสียงดังในโลงศพ ฝาโลงเปิดออก ร่างดำขนาดใหญ่ปีนออกมาและไต่ลงผนังถ้ำ

เมื่อเดินเข้าแสงเทียน ชูเป่ยจึงเห็นชัด!

มันคือมังกรเน่า!

ต้องเป็นศพมังกร!

มังกรตัวนี้ไม่มีขา มีแค่เขาสั้นๆ คู่หนึ่ง เริ่มมีลักษณะคล้ายมังกร ยาวกว่า 20 เมตร ลำตัวใหญ่กว่าลำต้นไม้ข้างนอก!

มังกรมองลงมาที่ชูเป่ย จู่ๆ ก็อ้าปากใหญ่ พ่นน้ำสีดำออกมา

ชูเป่ยสั่งราชาม้าหลบ แล้วกระโดดลง เก็บราชาม้า จากนั้นใช้วิชาเหยียบเมฆหนีออกมา

เสียงคำรามดังจากด้านหลัง ถ้าช้ากว่านี้แค่วินาทีเดียว อาจโดนเข้าแล้ว!

ชูเป่ยเหยียบก้อนหินวิ่งไปข้างหน้า หันกลับไปเห็นหลุมใหญ่สองหลุมบนพื้น พื้นถูกกัดกร่อน

ที่นี่ไม่เหมาะกับการต่อสู้ ชูเป่ยคิดอย่างใจเย็น หินเยอะเกินไปเคลื่อนไหวลำบาก แต่ทางเดินราบกว้างข้างหน้าเหมาะมาก

ขณะเคลื่อนที่เร็ว ชูเป่ยหันกลับไปเห็นมังกรไล่ตามมาเร็วมาก คลานเร็วมาก

หลังเข้าประตู ชูเป่ยเดินไปข้างหน้า จู่ๆ ก็เห็นคบเพลิงมากมายและกลุ่มคนใหญ่ข้างหน้า

พวกเขาคือกิลด์เทียนหมิง!

เฟิงอู่ฉางเดินอยู่หน้าสุดและเห็นชูเป่ยก่อน เมื่อเห็นชูเป่ยยืนห่างห้าสิบเมตร เขาเงยหน้าหัวเราะ "ฮ่าๆ เสี่ยวเหยาเป่ยเฟิง จะไปไหน? นายต้องรู้ว่าไม่มีทางออก ถึงเวลาตายได้แล้ว!"

ชูเป่ยยิ้มประหลาดและพูด "อ้อ? จริงหรอ แน่ใจขนาดนั้นเลย?"

เฟิงอู่ฉางชักดาบยาว ชี้ไปที่ชูเป่ยและพูด "ตอนนี้ลืมความแค้นเก่าใหม่ทั้งหมด ที่นี่มีทางเดียว นายไม่มีทางออกแน่นอน วันนี้นายต้องตาย!"

หยูลั่วเทียนเล่ยลุกขึ้นและตะโกนอย่างภาคภูมิ "นักธนู เตรียมพร้อม ให้มันลิ้มรสสายฝนลูกธนู!"

ชูเป่ยถอยไปที่มุมทันที และหันกลับไปทางปากถ้ำ

"ไล่ตามมัน อย่าให้หนี ทิ้งคนร้อยคนไว้เฝ้า ไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งแค่ไหน พลังสกิลก็มีจำกัด! คนอื่นตามฉันมา!" เฟิงอู่ฉางตะโกน

เขานำคนสามร้อยไล่ตามตรงไป เมื่อเดินมาถึงที่ที่ชูเป่ยยืนอยู่เมื่อครู่ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงคำรามจากข้างใน

จากนั้น ร่างของชูเป่ยปรากฏตรงหน้าอีกครั้ง ระยะห่างระหว่างสองฝ่ายน้อยกว่าสิบเมตร!

"ฮ่าๆ ไม่มีที่ให้หนีแล้ว!" เฟิงอู่ฉางตะโกนอย่างตื่นเต้น และนำคนพุ่งเข้าไป

แต่ในขณะนั้น เงาดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นด้านหลังชูเป่ย ใต้แสงไฟ เฟิงอู่ฉางเห็นหน้าของเงาดำชัดเจน มันคือมังกร!

และเขาเคยเห็นภาพวาดของมังกรตัวนี้ในเควส

"บอสระดับ 40 ชิงเจียวเอ้าฟาง!" สีหน้าของเฟิงอู่ฉางเปลี่ยนไปทันที

ชูเป่ยพุ่งเข้าไปในฝูงชนของสมาคมเทียนหมิง

"ฝากมอนสเตอร์ตัวนี้ไว้กับพวกคุณนะ!" ชูเป่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม

"อ๊ะ ไม่ ไม่นะ อย่าเข้ามา!" เสียงร้องดังขึ้นเมื่อเห็นมังกรเขียวน่าสะพรึงกลัว

ชูเป่ยฆ่าคนหนึ่งด้วยดาบเดียว จากนั้นใช้วิทยายุทธ์กระโดดข้ามผนังด้านข้างและลงมาหลังทีม

มังกรดูจะโกรธมากขึ้นเมื่อเห็นมนุษย์มากมาย มันกระโจนเข้าใส่ฝูงชน ความวุ่นวายเกิดขึ้นชั่วขณะ เสียงกรีดร้องดังไม่หยุด!