บทที่ 317 นักขว้างอันยอดเยี่ยม
บทที่ 317 นักขว้างอันยอดเยี่ยม “…” ไป่อันหนีมองอาจารย์ของเธออย่างพูดไม่ออก เพราะกระสุนแรกของหลี่เอ้อร์นั้นยิงพลาดเป้า แถมยังพลาดไปไกลมาก แม้แต่ผมของนายพลก็ยังไม่ถูกโดนแม้แต่น้อย “พลาดนิดหน่อย” หลี่เอ้อร์หัวเราะกลบเกลื่อนแล้วลองปรับเล็งใหม่อีกครั้ง ที่จริงแล้วเป้าหมายอยู่ไกลมาก แถมยังเคลื่อนที่ตลอด แ...