บทที่ 12: บทกวีแห่งการป้องกันและถุงมือแห่งความไว้ใจ
สำหรับหม่าซิ่วที่มักทำตัวต่ำต้อยและเน้นความเป็นจริงมาตลอด ตำนานดูจะเร็วเกินไป แต่กฎเกณฑ์ที่เหมือนกับเกมในชาติก่อนนี้ก็ทำให้เขารู้สึกอุ่นใจอยู่บ้าง ตำนาน หมายถึงผู้แข็งแกร่งที่มีระดับเกิน 21 ครอบครองพลังอาณาเขต และมีชื่อเสียงโด่งดัง ทั้งสามองค์ประกอบขาดไม่ได้สักอย่าง และนักผจญภัยที่ต้องการเปิด 'วิถีแห่งตำนาน' ก็หลีกเลี่ยงไม่พ้น 'ระดับ' 'อาณาเขต' และ 'ชื่อเสียง' ทั้งสามด้านนี้
ในสถานการณ์ปกติ องค์ประกอบด้านอาณาเขตยากที่สุดที่จะครอบครอง ระดับรองลงมา ชื่อเสียงง่ายที่สุดที่จะจัดการ— โดยเฉพาะสำหรับพวกที่เก่งเรื่องหลอกลวงและขายตัวเอง การแย่งชิงชื่อเสียงในพื้นที่เฉพาะแห่งง่ายเหมือนกินข้าวดื่มน้ำ ดังนั้นหม่าซิ่วจึงไม่ได้คาดหวังมากนักกับการเปิดวิถีแห่งตำนานก่อนกำหนด
"การได้เจอปู้ไล่เต๋อที่นี่ก็ถือว่าประหยัดความยุ่งยากไป ไม่งั้นคงต้องส่งไปที่คฤหาสน์ผู้นำเอง" หม่าซิ่วสบายใจที่มอบซีฟู่ให้ปู้ไล่เต๋อ หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยที่มีหนวดเคราดกนี้ไม่เพียงเป็นคนน่าเชื่อถือ ในแง่สายเลือด เขายังเป็นลูกพี่ลูกน้องของซีฟู่ ที่น่าประทับใจกว่านั้นคือ ปู้ไล่เต๋อยังอาสาที่จะรักษาความลับให้เขา
"ไม่รู้ว่าเขาจะอธิบายกับคนอื่นอย่างไร แล้วจะรายงานกับลุงของเขา ท่านผู้นำตระกูลเซวี่ยฉีอย่างไร..."
ก้าวเดินขากลับเบาสบาย ไม่นาน กำแพงง่ายๆ ที่ขอบเมืองหลุนสือเจินก็เห็นรางๆ หม่าซิ่วโบกมือให้มังกรกระดูกที่อยู่ด้านหลัง "กลับไปเถอะ!"
ถิ่นกำเนิดของเสี่ยวเฟยคือภพพลังงานด้านลบ แม้จะทำสัญญากันแล้ว แต่หม่าซิ่วต้องใช้พลังเวทจำนวนมากในการรักษาสภาพการเรียกมันมายังภพสสารหลัก ด้วยพลังเวทระดับ 8 ของเขา การทนมาจนถึงตอนนี้ก็ยากลำบากมากแล้ว ถ้าไม่ใช่ว่าอยากทดสอบระยะเวลาที่รักษาสภาพได้ไปด้วย เขาคงไล่มันกลับไปนานแล้ว
"เฟย เฟย..." เปลวไฟวิญญาณของมังกรกระดูกสั่นไหว แสดงความอาลัยอาวรณ์อย่างชัดเจน
"ไปเถอะ วันนี้เจ้าทำได้ดีมาก รักษาผลงานแบบนี้ไว้ ต่อไปอาจมีรางวัลนะ!" หม่าซิ่ววาดฝันให้อย่างชำนาญ
「ด้วยความซาบซึ้งในการให้กำลังใจของคุณ ความภักดีของเฟยหลั่วหลิวซื่อ (มังกรกระดูก) ที่มีต่อคุณเพิ่มขึ้นเป็น 93!」
วงเวทย้อนกลับสีเทาสว่างขึ้น เสี่ยวเฟยสะบัดหาง ร่างใหญ่โตหายวับไป เหลือเพียงผงกระดูกไม่กี่หยดบนพื้น
หม่าซิ่วเห็นแล้วยิ้มน้อยๆ "มังกรกระดูกตัวนี้ใช้งานได้ดีกว่าที่คิดไว้มากเลย!"
แต่วินาทีถัดมา
「สัญญาเนโครแมนซี่: จบการเรียกครั้งนี้แล้ว สิ่งที่คุณเรียกมา เฟยหลั่วหลิวซื่อ ได้ทุ่มเทเต็มที่ในการต่อสู้คืนนี้ อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานี้ มันใช้พลังงานไปมาก ซึ่งส่งผลต่อการดำรงชีวิตในภพพลังงานด้านลบของมัน เฟยหลั่วหลิวซื่อขอรางวัลสำหรับการถูกเรียกครั้งนี้: คริสตัลวิญญาณ 5 อัน คุณจะจ่ายหรือไม่?
ตัวเลือก 1: จ่ายตามราคา (ความภักดีของเฟยหลั่วหลิวซื่อจะเพิ่มขึ้นและยินดีแบ่งปันความสามารถพิเศษหนึ่งอย่างของมัน)
ตัวเลือก 2: ต่อรองราคา (ความภักดีของเฟยหลั่วหลิวซื่อไม่เปลี่ยนแปลง แต่การเรียกครั้งหน้า มันอาจจะขี้เกียจและเอาแต่ใจ)
ตัวเลือก 3: ปฏิเสธการจ่าย (ความภักดีของเฟยหลั่วหลิวซื่อจะลดลง)」
"5 อันเชียว?!" หม่าซิ่วแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ: "เป่ยจีต้องทำงานสองเดือนถึงจะได้คริสตัลวิญญาณ 1 อัน มันทำงานคืนเดียวเทียบเท่าเป่ยจี 300 วัน?" หัวใจเขาเริ่มเต้นระรัว!
คริสตัลวิญญาณ คือผลพลอยได้จากการทำสมาธิของจอมเวทซากศพ มันมีค่ามาก สำหรับซากศพระดับสูง คริสตัลวิญญาณคือสิ่งจำเป็นในการเลื่อนระดับ ซากศพที่มีสติปัญญาหลายตนที่ยอมทำสัญญากับจอมเวทซากศพ ก็เพราะต้องการช่องทางได้รับคริสตัลวิญญาณที่แน่นอน เป่ยจีก็เป็นตัวอย่างหนึ่ง
นอกจากนี้ คริสตัลวิญญาณยังจำเป็นในการสร้างของวิเศษ ร่ายคาถาต้องห้ามซากศพ จัดวางพิธีกรรมอมตะ เป็นต้น อาจกล่าวได้ว่ามีประโยชน์มากมาย
แต่จอมเวทซากศพผลิตคริสตัลวิญญาณได้ช้ามาก ยกตัวอย่างหม่าซิ่ว แม้เขาจะทำสมาธิวันละหกชั่วโมง หนึ่งเดือนก็ได้คริสตัลวิญญาณแค่ 3 ถึง 5 อัน ข้ามภพมาสองปีครึ่ง คริสตัลวิญญาณที่หม่าซิ่วเก็บสะสมไว้ก็มีแค่ 20 กว่าอันเท่านั้น!
ไม่ใช่ว่าเขาละเลยการทำสมาธิ แต่รายจ่ายมันเยอะจริงๆ ไม่งั้นเขาคงไม่ต้องคิดทุกวันว่าจะรีดไถเป่ยจีอย่างไรหรอก...
"ไม่นึกว่าจะเจอพวกชอบเอาใจแต่กินจุเข้าให้" หม่าซิ่วส่ายหัวในใจ มังกรกระดูกตัวนี้ต่อไปคงเรียกใช้ไม่ได้บ่อย เขารับไม่ไหว
ลังเลอยู่นาน หม่าซิ่วก็เลือก 'จ่ายตามราคา' ช่วยไม่ได้ เสี่ยวเฟยตอนนี้เป็นไพ่เด็ดในมือเขา ความภักดีได้มายาก เขาไม่อยากเสียมากเพื่อรักษาน้อย
「สัญญาเนโครแมนซี่: คุณจ่ายคริสตัลวิญญาณ 5 อัน!
เฟยหลั่วหลิวซื่อซาบซึ้งจนน้ำตาไหล ความภักดีที่มีต่อคุณเพิ่มขึ้นเป็น 96!
เฟยหลั่วหลิวซื่อแบ่งปันความสามารถ 'ประสาทสัมผัส' ให้คุณ!
ประสาทสัมผัส (อ่อนกำลัง): คุณสามารถรับรู้สิ่งรอบตัวโดยไม่ต้องใช้อวัยวะรับความรู้สึกทั่วไปอย่างการมองเห็น การได้ยิน การดมกลิ่น คลื่นความเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ล้วนหนีการรับรู้ของคุณไปไม่พ้น
คุณสามารถใช้ความสามารถนี้ตรวจจับหน่วยล่องหนและสิ่งมีชีวิตที่ซ่อนตัว (ยกเว้นร่างวิญญาณ)
ระยะ: 30 ฟุต」
ความสามารถนี้ไม่เลวเลยทีเดียว เป็นศัตรูตัวฉกาจของหน่วยล่องหนเลย! หม่าซิ่วรู้สึกเจ็บใจน้อยลง: "ก็ถือว่าใช้คริสตัลวิญญาณ 5 อันซื้อความสามารถหนึ่งอย่างแล้วกัน!"
ช่วงดึก ที่บ้าน หม่าซิ่วที่พักผ่อนเล็กน้อยแล้วก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอีกครั้ง เริ่มหยิบของที่ได้มาจากย่ามวิเศษออกมาทีละชิ้น
ค่ายจอมเวทมนตร์ชั่วร้ายมีทรัพยากรไม่น้อย น่าเสียดายที่พื้นที่เก็บของในย่ามวิเศษมีจำกัด ที่เอากลับมาได้ขนาดนี้ ก็เพราะหม่าซิ่วพยายามยัดเยียดจนสุดแล้ว ส่วนใหญ่เป็นของที่ได้มาจากตัวจอมเวทมนตร์ชั่วร้ายเฟยเอินเอง
เมื่อเทียบกับเฮยเซินพวกวางเพลิง เฟยเอินมีเงินไม่มาก มีแค่ทองร้อยกว่าเหรียญและเงินไม่กี่เหรียญ บางทีเงินส่วนใหญ่ของเขาอาจใช้ไปกับการซื้อนักโทษ จัดหาทรัพยากร เป็นต้น ดังนั้นในด้านอุปกรณ์ ทรัพย์สมบัติของเฟยเอินถือว่าร่ำรวยมาก!
「บทกวีแห่งการป้องกัน (ตำราเวทมนตร์) คำอธิบาย: เมื่อคุณถือตำรานี้ คุณสามารถใช้มันเป็นสื่อในการร่ายเวทช่วยเหลือ หรือใช้เป็นอาวุธเก็บพลังในการนำทางเวทมนตร์
สื่อการร่าย: ความเร็วในการร่าย +20%; เพิ่มประสิทธิภาพเวทมนตร์ด้านการป้องกัน
อาวุธเก็บพลัง: ทุกวันคุณสามารถเลือกเวทมนตร์สามอย่างจากรายการด้านล่างเพื่อร่ายอย่างรวดเร็ว หลังจากใช้เวทมนตร์ทั้งสามแล้ว ต้องใช้เวลาอย่างน้อยยี่สิบสี่ชั่วโมงในการเก็บพลังใหม่โดยอัตโนมัติ
รายการเวทมนตร์: กุญแจเวท; คลายเวทมนตร์; ทำลายประตูลับ; เขตปราการต้านเวทมนตร์; อักขระพิทักษ์; ป้องกันความดีความชั่ว; เครื่องหมายเวทมนตร์; ห้องส่วนตัวของแม็กดันเคน」
'บทกวีแห่งการป้องกัน' เป็นสิ่งที่หม่าซิ่วพบในกองโคลนศพของเฟยเอิน โชคดีที่มันไม่ได้ถูกกรงเล็บของมังกรกระดูกทำลาย เช็ดทำความสะอาดเบาๆ มันก็เปล่งประกายใหม่ ตำราเล่มนี้มีขนาดเท่าฝ่ามือ เข้าเล่มด้วยหนัง เสริมความแข็งแรงด้วยเหล็กและเงิน ด้านข้างหน้ามีกุญแจเหล็ก ต้องใช้กุญแจเปิด น่าเสียดายที่หม่าซิ่วไม่พบกุญแจ
แต่เขาก็ไม่ท้อใจ กุญแจเหล็กที่ติดมากับบทกวีแห่งการป้องกันไม่ใช่กุญแจเวท นั่นหมายความว่าไม่ต้องใช้คาถาเปิด และของที่ใช้กุญแจเปิดได้ มักจะให้โจรช่วยจัดการได้
"ข้าจำได้ว่าในเมืองไป่เยี่ยนมีช่างกุญแจที่มีชื่อเสียงอยู่คนหนึ่ง หลายคนบอกว่าเขาเป็นโจรระดับสูงที่เกษียณแล้ว" หม่าซิ่วครุ่นคิด: "น่าเสียดายที่ในเมืองหลุนสือเจินไม่เคยได้ยินว่าใครเก่งเรื่องไขกุญแจ"
บทกวีแห่งการป้องกันเป็นเครื่องรางที่ดีมาก หรือพูดอีกอย่างคือ เวทมนตร์ป้องกันที่บันทึกไว้ในนั้นถูกใจหม่าซิ่วมาก แค่หาคนไขกุญแจได้ มันก็จะเป็นตัวแทนที่สมบูรณ์แบบของไม้เท้าไม้แห้ง
「ขวดต้นกำเนิดเลือด: เมื่อในขวดเต็มไปด้วย 'ของเหลวต้นกำเนิดเลือด' สีแดงเข้ม คุณสามารถดื่มมันเพื่อฟื้นฟูพลังชีวิตอย่างรวดเร็ว
คำอธิบาย: 1. ทุก 50 มิลลิลิตรของของเหลวต้นกำเนิดเลือดสามารถฟื้นฟูพลังชีวิต 5-6 คะแนน 2. คุณสามารถเติมพลาสมาเลือดลงในขวดเพื่อกลั่นเป็นของเหลวต้นกำเนิดเลือดอย่างช้าๆ 3. อัตราส่วนการกลั่นระหว่างพลาสมาเลือด (สัตว์ทั่วไปหรือมนุษย์) กับของเหลวต้นกำเนิดเลือดคือ 10:1
ของเหลวต้นกำเนิดเลือดปัจจุบัน: 125/150 (มิลลิลิตร)」
สิ่งนี้มีรูปร่างเหมือนขวดหมึกขนาดเท่ากำปั้นเด็กทารก เพียงแต่ข้างในบรรจุของเหลวสีแดงเข้ม หม่าซิ่วรู้สึกถึงพลังชีวิตอ่อนๆ และมีกลิ่นอายชั่วร้างแฝงอยู่ราง ๆ ที่มาของมันคงเกี่ยวข้องกับตระกูลแวมไพร์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หากไม่นับอคติ ขวดต้นกำเนิดเลือดเป็นของวิเศษชิ้นเอก ขวดเต็มสามารถฟื้นพลังชีวิตทันที 18 คะแนน หมายความว่าสามารถทำให้นักรบระดับกลางฟื้นจากสภาพใกล้ตายกลับมามีพลังชีวิตครึ่งหนึ่งได้ในทันที นี่คือของวิเศษที่ช่วยชีวิตได้ในยามคับขัน!
หม่าซิ่วเก็บมันไว้ในช่องแรกของย่ามวิเศษอย่างจริงจัง เพื่อเตรียมไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ส่วนพลาสมาเลือด ก็ซื้อสิ! จอมเวทซากศพซื้อพลาสมาเลือดมาวิจัยก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ?!
ในบรรดาของที่เหลือ มีไม้เท้าเก็บพลัง เมื่อเก็บพลังเต็มแล้วสามารถปล่อยลูกธนูเวทได้ห้าครั้ง มี 'หินแก่นมิติ' ที่มีค่ามาก ถ้าเอาไปขายที่เมืองไป่เยี่ยน ราคาจะไม่ต่ำกว่าสี่ร้อยเหรียญทอง—นี่เป็นวัสดุหลักในการสร้างวงเวทข้ามมิติ ยังมีขวานมือเดียวที่เพิ่มเวทมนตร์ +1 สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการตัดไม้ได้มาก สุดท้ายคือถุงมือประหลาดอันหนึ่ง
「ถุงมือแห่งความไว้ใจ (ของประหลาดขั้น 2) คำอธิบาย: เมื่อคุณสวมถุงมือนี้ และทำการจับมือกับเป้าหมาย ความระแวงที่อีกฝ่ายมีต่อคุณจะลดลงอย่างมาก หมายเหตุ: การสวมถุงมือนี้เป็นเวลานาน จะทำให้ความระแวงที่คุณมีต่อผู้อื่นลดลงอย่างมากด้วย」
(จบบทที่ 12)
