บทที่ 12 ความสยองของอาหารระดับกลาง! โศกนาฏกรรมจากห้องน้ำห้องเดียว!

แม้แต่นักบุญก็ยังต้องเข้าห้องน้ำ

ฟ่านชิงฮุ่ยและพวกเริ่มเข้าใจถึงความเร่งด่วนของซือเฟยเสวียนอย่างถ่องแท้

พวกนางไม่ต้องการเป็นที่รู้จักในยุทธภพด้วยชื่อเสียงที่น่าอับอาย ด้วยเหตุนี้ แม้จะสงสัยว่าเนื้อหัวหมูตุ๋นนั้นมีปัญหา แต่ก็ไม่มีใครสนใจที่จะหาความจริงในตอนนี้

สิ่งเดียวที่พวกนางต้องการในตอนนี้คือหาห้องน้ำ!

แม้ว่าการปรากฏตัวของกลุ่มศิษย์สำนักฉือหางจิ้งไจ้ในโรงเตี๊ยมนี้จะไม่ทำให้เกิดความวุ่นวายมากนัก แต่ก็สร้างความสนใจพอสมควร

แต่พอเห็นซือเฟยเสวียนวิ่งออกไปก่อนหน้านี้ แล้วตามด้วยฉินเมิ่งเหยาและคนอื่นๆ ที่วิ่งตามไปด้วยความเร่งรีบ ก็ทำให้ลูกค้าคนอื่นๆ ในโรงเตี๊ยมเริ่มสงสัยและซุบซิบกัน

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

"หรือว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นข้างนอก จนเหล่ายอดหญิงพวกนี้ต้องรีบไปดู จนถึงขั้นทิ้งอาหารไว้?"

"แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรผิดปกตินะ!"

บางคนที่อยากรู้อยากเห็นถึงขั้นคิดจะลุกขึ้นไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

แต่สุดท้ายก็ถูกกลิ่นหอมของอาหารในโรงเตี๊ยมดึงดูดไว้ เดินไปได้สองสามก้าวแล้วก็กลับไปนั่งลงที่โต๊ะต่อ พร้อมทั้งละทิ้งความคิดไร้สาระและกลับมาเพลิดเพลินกับอาหารที่อยู่ตรงหน้า

สำหรับเสียงวุ่นวายด้านหลังนั้น ตอนนี้ฉินเมิ่งเหยา ฟ่านชิงฮุ่ย และคนอื่นๆ ไม่มีเวลาจะสนใจแล้ว

พวกนางพุ่งตัวออกจากประตูโรงเตี๊ยมไปทันที

เหมือนกับที่ซือเฟยเสวียนเห็นเมื่อก่อนหน้านี้ ป้ายบอกทางไปห้องน้ำปรากฏอยู่อย่างชัดเจน ไม่รู้ว่ามาตั้งไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่ตอนนี้เรื่องนั้นไม่สำคัญอีกแล้ว

ตามป้ายบอกทางไปอย่างรวดเร็ว ฉินเมิ่งเหยาและพวกก็มองเห็นแถวห้องน้ำที่เรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ มีความรู้สึกแปลกๆ จากความสง่างามของห้องน้ำเหล่านั้น

"บุก!"

โดยไม่ต้องพูดอะไรมาก เหล่านักบุญจากสำนักฉือหางจิ้งไจ้ต่างแสดงฝีมือ รีบพุ่งไปที่ห้องน้ำทันที

ตอนแรกที่มองจากระยะไกล คิดว่าห้องน้ำคงมีพอใช้แน่ๆ

แต่เมื่อมาถึง พวกนางก็พบว่า แม้ห้องน้ำจะมีหลายห้อง แต่กลับแบ่งแยกเพศชายหญิงไว้อย่างชัดเจน

การจัดรูปแบบเช่นนี้เป็นครั้งแรกที่พวกนางได้เห็น

ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่ใช่อุปสรรคต่อการเข้าใจความหมายของป้าย

สรุปคือ ห้องน้ำที่ตอนแรกดูเหมือนจะมีมากพอ กลับลดจำนวนลงเหลือแค่ครึ่งเดียว

ตอนนี้ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้เริ่มมีจำนวนมากเกินไป

ทั้งห้าคนที่เบียดกันอยู่เริ่มรู้สึกลังเล

“ศิษย์พี่ทั้งหลาย ข้าพลังยังอ่อน ทนไม่ไหวแล้ว ข้าขอไปก่อน!”

ต้วนมู่หลิงพูดพร้อมพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“ศิษย์น้อง ในสถานการณ์เช่นนี้ เจ้าควรให้ผู้ที่อาวุโสกว่าก่อนต่างหาก ให้ข้าไปก่อนเถอะ!”

ฟ่านชิงฮุ่ยได้ยินคำของต้วนมู่หลิง ก็รีบพูดแย้ง พร้อมยื่นมือมากั้นไม่ให้คนอื่นๆ ที่กำลังพุ่งตัวไปด้านหน้าได้ผ่านไป

“ศิษย์พี่ เรื่องอื่นอาจพูดถึงการให้เกียรติผู้ใหญ่ได้ แต่ในกรณีนี้ ข้าว่า...ไม่ไหวแล้วจริงๆ!”

เมื่อเห็นท่าทางที่ฟ่านชิงฮุ่ยพุ่งตัวไปข้างหน้าพร้อมกั้นคนอื่น ฉินเมิ่งเหยาก็ไม่ยอมเช่นกัน

พูดจบ ฉินเมิ่งเหยาชี้นิ้วมือเดียวไปข้างหน้า

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นทันที

นางถึงกับใช้พลังภายในและวิชากระบี่เพื่อรีบฝ่าทางไปข้างหน้า!

……

ด้านหลังโรงเตี๊ยม

โจวหยวนในขณะนี้กำลังมีความสุขอย่างเหลือล้น

เหตุผลง่ายๆ ก็คือ หลังจากที่เขานำหัวหมูตุ๋นระดับกลางไปเสิร์ฟ ประสบการณ์ในการทำอาหารของเขาก็เริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เมื่อซือเฟยเสวียนบรรลุขั้นจิตกระบี่ที่ใสกระจ่างในระดับขั้นหนึ่ง ประสบการณ์ของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นทันที

เพียงชั่วพริบตาเดียว มันก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ในฐานะผู้ที่มาจากโลกอื่น สิ่งสำคัญที่สุดของเขาคืออะไร?

แน่นอนว่าคือการพัฒนาระบบความสามารถพิเศษของตัวเอง

โจวหยวนให้ความสำคัญกับระบบอาหารอย่างมาก

ตอนนี้เห็นว่าประสบการณ์ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

หากเป็นเช่นนี้ อีกไม่กี่วัน เขาก็คงจะสามารถเลื่อนระดับขึ้นไปเป็นเชฟระดับกลางได้สำเร็จ

จากระดับต้นในตอนนี้ ไปสู่ระดับกลาง!

โจวหยวนจึงมีความสุขจนรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างที่สุด

"ก่อนหน้านี้ ตอนที่ยังไม่เลื่อนขั้น ข้าจะทำอาหารที่มีคุณสมบัติพิเศษได้ก็ต้องอาศัยโชคช่วยเท่านั้น"

"แต่พอเป็นเชฟระดับต้นแล้ว อย่างน้อยทุกวันก็จะมีอาหารระดับต้นแน่ๆ ถ้าวันไหนอยู่ในสภาพที่ดี ก็อาจมีโอกาสทำให้เกิด 'คริติคอล' ได้แบบวันนี้"

โจวหยวนรู้สึกดีใจจนสุดๆ

สุราระดับต้นและเนื้อหมูหัวตุ๋นระดับต้น

ผลประโยชน์ที่สองสิ่งนี้นำมาให้นั้นช่างเห็นผลในทันที

ด้วยเหตุนี้ โจวหยวนจึงอดไม่ได้ที่จะจินตนาการถึงอนาคต เมื่อเขาได้เป็นเชฟระดับต้น ว่าประโยชน์ที่จะได้รับจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน

ขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับการวาดฝันนั้นเอง ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงคุณสมบัติของเนื้อหมูหัวตุ๋นขึ้นมา

【เนื้อหัวหมูระดับต้น】

【ความเข้าใจ +5】

【พรสวรรค์ +1】

【ระบายท้อง +10】

ตอนที่เพิ่งทำเนื้อหมูหัวตุ๋นเสร็จใหม่ๆ โจวหยวนเห็นคุณสมบัตินี้แล้วก็นิ่งไปเล็กน้อย

สาเหตุเพราะคุณสมบัติข้อที่สามนี้เอง

เมื่อลองคิดดู จากที่สุราระดับต้นมีเพียง "หกล้ม +5" ก็ยังทำให้อาวุโสอย่างเหล่าหวงที่เพิ่งบรรลุจากขั้นวิญญาณไปถึงขั้นเทียนเซียน เดินสามก้าวล้มหนึ่งครั้ง ห้าก้าวล้มอีกหนึ่งครั้งได้

แล้วคุณสมบัติ "ระบายท้อง +10" นี้...emmmm…

โจวหยวนเองก็ไม่รู้ว่าจะใช้สีหน้าแบบไหนรับมือดี

“เฮ้อ!”

คิดไปคิดมา โจวหยวนก็ถอนหายใจยาว

อาหารระดับต้นนี้ แม้คุณสมบัติหลักจะน่าทึ่งเกินไป ความเข้าใจ +5 น่าจะทำให้คนธรรมดากลายเป็นคนฉลาดขึ้นได้เลย

และสำหรับผู้ที่เป็นอัจฉริยะอยู่แล้ว การได้รับการเสริมเช่นนี้คงยิ่งทำให้พวกเขาทะลุขีดจำกัดไปถึงขั้นที่เหนือธรรมดา

แต่ราคาที่ต้องจ่าย…ไม่รู้พวกเขาจะรับไหวหรือเปล่า!

ขณะที่กำลังคิดอยู่ โจวหยวนก็ได้ยินเสียงจากทางด้านหน้า

เสียงฝีเท้าที่ดูมั่นคงแต่แฝงไปด้วยความเร่งรีบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงฝีเท้าอีกหลายเสียงที่ตามติดกันมา

พวกนางวิ่งออกจากโรงเตี๊ยม พุ่งตรงไปยัง…ห้องน้ำที่เขาเพิ่งสร้างขึ้นมา

ในชั่วพริบตา โจวหยวนก็หลุดออกจากภวังค์แห่งอนาคตที่สวยงาม กลับมารับรู้ความจริงตรงหน้า

"นี่มัน…ผลข้างเคียงจากเนื้อหมูหัวระดับต้นเริ่มแสดงผลแล้วสินะ…”

ไม่ต้องคิดเลย โจวหยวนก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาแอบชำเลืองมองไปทางห้องน้ำ

และก็เห็นพวกนางทีละคน ไล่เรียงต่อกันมา

เหล่านักบุญจากสำนักฉือหางจิ้งไจ้ต่างก็พากันวิ่งกรูไปที่ห้องน้ำ

ระหว่างทางที่วิ่ง พวกนางยังมีการแสดงฝีมือสุดอลเวง เช่น การดึงกันไปมา แย่งกันอยู่ข้างหน้า ไม่มีความปรองดองเหมือนศิษย์พี่น้องแม้แต่น้อย ราวกับพร้อมจะบาดหมางกันเพราะห้องน้ำนี้

โจวหยวนเห็นแบบนั้นถึงกับสูดหายใจลึก

โจวหยวนกัดฟันแน่น พยายามระงับความตื่นเต้นและความเย็นเยียบในใจ

หลังจากเห็นคุณสมบัติของเนื้อหัวหมูระดับต้นไปก่อนหน้านี้ เขาก็รีบสร้างห้องน้ำหลายห้องอย่างรวดเร็ว ซึ่งตั้งเรียงรายดูยิ่งใหญ่

เดิมทีคิดว่า มีห้องน้ำไม่กี่ห้องก็คงจะเพียงพอ

เพราะโรงเตี๊ยมนี้รับลูกค้าเป็นชุดๆ แม้ว่า "ระบายท้อง +10" จะดูน่ากลัว แต่หากมีการใช้เวลากันคนละช่วงก็น่าจะรับมือได้

แต่ใครจะไปคิดว่า กลุ่มศิษย์สำนักฉือหางจิ้งไจ้จะพากันมา

ถึงเป้าหมายในเวลาเดียวกันเช่นนี้!

มองดูเหล่าศิษย์ที่กำลังแก่งแย่งกันตรงหน้าห้องน้ำ โจวหยวนเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

“นี่…ดูเหมือนจะเป็นสถานการณ์ที่อันตรายนิดหน่อย…”