บทที่ 103 สัตว์ร้ายหนึ่งตัว
บทที่ 103 สัตว์ร้ายหนึ่งตัว ปัง! ในที่สุด! วานรดำสี่แขน ล้มลงนอนเอียงไปกับพื้น ร่างกายเปื้อนเลือดเต็มไปหมด นอนจมอยู่ในแอ่งเลือดของมันเอง "ฮือ ฮือ ฮือ..." หมาป่ายังคงหมอบอยู่ใต้หว่างขาของมัน กัดไม่ปล่อยอย่างบ้าคลั่ง จนกระทั่ง วานรดำสี่แขน ไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป ฟางจือสิง เดินเข้ามาหา มองดูศพของมัน เขา...
