ตอนที่แล้วตอนที่ 33 ความขัดแย้ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 35 บังเอิญพบกัน

ตอนที่ 34 ทูตจากอาณาจักรจิน


“เวร!”

หนิงอันสบถ

พวกชาวนฺหวี่เจินเหล่านี้แต่ละคนตัวใหญ่ล่ำสัน ไหล่กว้าง หน้าตาโหดเหี้ยม

วิ่งเข้ามาเหมือนหมี

เหลิ่งเถี่ยเห็นหนิงอันอยู่ในอันตราย ร้อนใจ แต่เขาก็ถูกปิดล้อม ทำอะไรไม่ได้เลย

หนิงอันเห็นว่าหลบไม่ได้ จึงตัดสินใจต่อสู้

โชคดีที่ช่วงนี้เขาฝึกฝนกับเหลิ่งเถี่ย จึงไม่ใช่ว่าจะสู้ไม่ได้เลย

พอทหารม้านฺหวี่เจินคนหนึ่งชกเข้ามา เขาก็หลบ แล้วเตะไปที่เป้าของทหารม้านฺหวี่เจินคนนั้น

“อ๊าก…” ทหารม้านฺหวี่เจินคนนั้นก็ร้องโหยหวน

ทหารม้านฺหวี่เจินอีกสองคนที่ตามมาโกรธมาก เข้ามาล้อมหนิงอัน

หนิงอันกลิ้งไป ไปอยู่ข้างหลังทหารม้านฺหวี่เจินคนซ้าย พอทหารม้านฺหวี่เจินคนนั้นหันหน้ามา เขาก็แทงตาเขา

ทหารม้านฺหวี่เจินคนนั้นก็ปิดตา ร้องโหยหวน

ทหารม้านฺหวี่เจินที่เหลือโกรธมาก

แต่เขาก็ไม่กล้าลงมือ จึงเรียกเพื่อน มีทหารม้านฺหวี่เจินอีกห้าคนมา

หนิงอันรู้สึกไม่ดี เมื่อครู่สามคนเขายังสู้ได้ยากเลย

ตอนนี้หกคน เขาจะสู้ยังไง

ขณะที่เขากำลังคิดว่าจะสู้ยังไง ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าอีกครั้ง

ตอนนี้ทหารม้าต้าหนิงกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าทหารม้านฺหวี่เจิน

ชายหนุ่มแต่งกายด้วยชุดสีม่วงที่นำหน้าพูดอะไรบางอย่างกับหัวหน้าชาวนฺหวี่เจิน หัวหน้าชาวนฺหวี่เจินก็โบกมือให้ทหารม้านฺหวี่เจินถอยกลับ

หนิงอันมองไปที่ชายหนุ่มแต่งกายด้วยชุดสีม่วง ขมวดคิ้ว

ชายหนุ่มแต่งกายด้วยชุดสีม่วงคนนี้ คิ้วเข้ม ตาเป็นประกาย หน้าตาขาวสะอาด หล่อแบบผู้หญิง

ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นองค์ชายสามหนิงจัว

องค์หญิงฉางฟู่ก็จำหนิงจัวได้ ตะโกนเสียงดังว่า “องค์ชายสาม พวกชาวนฺหวี่เจินเหล่านี้คืออะไร กลางวันแสกๆ พวกเขากล้าไม่ให้เกียรติข้า รีบฆ่าพวกเขาซะ!”

หนิงจัวหน้าแดง เขาลงจากม้าไปหาองค์หญิงฉางฟู่ โค้งคำนับ พูดว่า “ขอคารวะอาหญิง ขออภัยด้วย พวกเขาเป็นทูตจากราชวงศ์จิน เสด็จพ่อทรงสั่งให้ข้าพาพวกเขาเข้าวัง ข้าไม่กล้าขัดขืน”

“ทูตจากราชวงศ์จินแล้วอย่างไร? ชาวต้าหนิงเราจะกลัวชาวจินหรือ? เจ้าเป็นองค์ชายสาม ทำไมถึงปล่อยให้พวกเขาสร้างความวุ่นวายในฉางอัน” องค์หญิงฉางฟู่โกรธ

ขณะที่นางพูด หัวหน้าชาวนฺหวี่เจินก็จ้องมองนาง ทำให้นางโกรธมากขึ้น

“เรื่องนี้ ข้าจะรายงานให้เสด็จพ่อทราบ ขอให้เสด็จพ่อตัดสิน” หนิงจัวผลักความรับผิดชอบให้ฮ่องเต้หนิงชุน

เขาไม่ต้องการขัดใจทูตจากราชวงศ์จิน และไม่ต้องการขัดใจองค์หญิงฉางฟู่

โค้งคำนับอีกครั้ง เขาก็ขี่ม้าพาทูตจากราชวงศ์จินจากไป

หนิงจัวไม่แม้แต่จะเหลือบมองหนิงอันเลย

หนิงอันไม่แปลกใจ

ในความทรงจำของเขา องค์ชายใหญ่ องค์รัชทายาท แสดงสีหน้าเป็นมิตรกับองค์ชายทุกคน

แต่องค์ชายสามดูหยิ่งยโสมาก

ต่อองค์ชายที่มีอำนาจ เขายังคงแสดงความสุภาพ

แต่ต่อหนิงอัน อดีตองค์รัชทายาท เขาไม่แม้แต่จะแสร้งทำเป็น

แต่ไม่มีอะไรสามารถทำได้ ใครให้เขาเป็นเครื่องมือของขุนนางทหารกวนหลงในการต่อต้านองค์รัชทายาทกันล่ะ?

“มีข่าวลือว่าขุนนางที่สนับสนุนการเจรจาในราชสำนักพยายามชักชวนให้ฮ่องเต้เจรจากับราชวงศ์จิน จึงเชิญทูตจากราชวงศ์จินมา ดูเหมือนว่าจะเป็นความจริง” เหลิ่งเถี่ยเดินเข้ามา เสียงเต็มไปด้วยความผิดหวัง

ในการต่อสู้เมื่อครู่ เขากับทหารองครักษ์สิบสองนายไม่ได้เสียเปรียบ กลับได้เปรียบเสียด้วยซ้ำ

“เป็นความจริง แต่ฮ่องเต้แข็งแกร่ง ทะเยอทะยาน ไม่จำเป็นต้องยอมชาวนฺหวี่เจิน แต่ตอนนี้ต้าหนิงมีปัญหาทั้งภายในและภายนอก ฮ่องเต้อาจจะเจรจากับชาวนฺหวี่เจินชั่วคราว เพื่อปราบปรามกบฏทางใต้ ก่อนจะปราบปรามภายนอก ต้องปราบปรามภายในก่อน” ตอนนี้องค์หญิงฉางฟู่ก็เดินเข้ามา

สีหน้าที่นางมองหนิงอันอ่อนโยนขึ้นมาก

หนิงอันไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเอง ให้ทหารองครักษ์ปกป้องนาง ทำให้นางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หนิงอันพยักหน้า

ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของต้าหนิงในปัจจุบันคือชาวนฺหวี่เจิน

พวกชาวนฺหวี่เจินแต่ละคนเก่งกล้า ดุร้าย ตั้งอาณาจักรอยู่ในตะวันออกเฉียงเหนือของต้าหนิงมานานหลายปีแล้ว

หลังจากพักฟื้นมานาน อาณาจักรก็เจริญรุ่งเรือง

เมื่อพลังเพิ่มขึ้น ความทะเยอทะยานของชาวนฺหวี่เจินก็เพิ่มขึ้น มีใจที่จะกลืนต้าหนิง

ดังนั้น หลายปีมานี้ต้าหนิงกับชาวนฺหวี่เจินจึงต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง แม้แต่เยี่ยนอวิ๋นสิบหกโจวก็เสียไป

เขามาที่นี่ ไม่ต้องการเป็นทาสของอาณาจักรที่ล่มสลาย

เหมือนกับชาวต้าหนิง เกลียดชาวจินมาก

ส่วนเรื่องการเจรจา เขารู้สึกไม่ชอบ จึงพูดว่า “ก่อนจะปราบปรามภายนอก ต้องปราบปรามภายในก่อน เป็นการหลอกตัวเอง การสูญเสียภายใน ต้าหนิงจะอ่อนแอลงเรื่อยๆ สุดท้ายก็มอบแผ่นดินให้คนอื่น”

องค์หญิงฉางฟูยิ่งประหลาดใจ ไม่คิดว่าจะได้ยินความคิดเห็นทางการเมืองแบบนี้จากหนิงอัน

ต้องรู้ว่า ก่อนหน้านี้เมื่อฮ่องเต้หนิงชุนถามเรื่องการเมือง เขาก็พูดวกไปวนมา พูดไม่รู้เรื่อง

หรือว่าหลานชายคนนี้ฉลาดขึ้นแล้ว?

หรือว่าคนโง่ก็มีช่วงเวลาที่ฉลาดบ้าง

นึกถึงเรื่องที่หนิงอันพูดถึงเรื่องกำไร นางก็ชวนหนิงอันไปที่หอฉางฟู่ พูดว่า “เจ้าบอกว่าจะทำให้หอฉางฟู่ได้กำไรมากขึ้นใช่หรือไม่? ตอนนี้ข้าอยากฟัง”

หนิงอันดีใจ นี่คือรางวัลสำหรับการช่วยเหลือ

ถ้าได้รับการปกป้องจากอาหญิง เขาก็สามารถทำธุรกิจในเมืองหลวงได้อย่างปลอดภัย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด