บทที่ 124 ถูกรุกรานจากขุมนรก
บทที่ 124 ถูกรุกรานจากขุมนรก ยามราตรีที่มืดมิด ดวงจันทร์สีเลือดส่องแสงเลือนราง เงาต่าง ๆ ที่ทอดยาวบนพื้นดินดูราวกับสัตว์ร้ายที่พร้อมจะกระโจนออกมา ภายในห้องมีเพียงแสงสลัวราง ดวงตาคู่หนึ่งจับจ้องตรงมาจากมุมมืด ฉายชัดด้วยความอาฆาตพยาบาทที่เสมือนจะจับต้องได้ หลินเสี่ยวโม่กุมศีรษะของตัวเองและซุกตัวอยู่ที...