บทที่ 390 บทลงโทษ (ฟรี)
บทที่ 390 บทลงโทษ (ฟรี)
สำหรับผู้ฝึกตนอิสระเช่นพวกเขา การสามารถเข้าถึงขอบเขตการก่อตั้งรากฐานได้คือสิ่งเดียวที่พวกเขาปรารถนา
และตอนนี้เมื่อโอกาสอยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว พวกเขาจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร?
แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้แสดงมันออกมาทางสีหน้า พวกเขากลับรออย่างเงียบๆ ให้เจียงเฉิงซวนพูดต่อ
เขาเพิ่งบอกว่าเขาจะให้ทางเลือกสองทางแก่พวกเขา
เจียงเฉิงซวนกล่าวต่อ “ทางเลือกที่สองคือการเข้าร่วมกับตระกูลเจียงของข้า..
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเจ้าสามารถรับคนสามคนนี้คนใดก็ได้เป็นอาจารย์ของพวกเจ้าและเป็นศิษย์ส่วนตัวของพวกเขาได้”
ในขณะที่เขากำลังพูด เจียงเฉิงซวนก็แนะนำเจียงเหรินยี่และอีกสองคนให้ชายชราและหลานสาวของเขาได้รู้จัก
ชายชราและหลานสาวของเขาไม่คาดคิดว่าสิ่งดีๆ เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับพวกเขา
คนทั้งสามที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาล้วนเป็นผู้ฝึกตนขอบเขตปราการม่วง
ในอดีตพวกเขาไม่สามารถมองเห็นผู้คนในระดับนี้ได้เลย
ตอนนี้พวกเขากลับสามารถได้รับโอกาสเป็นศิษย์ของคนๆ หนึ่งในพวกเขา นี่ถือเป็นพรอันยิ่งใหญ่ที่พวกเขาไม่เคยขอมาก่อนอย่างแน่นอน
เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ทรัพยากรที่สามารถช่วยพวกเขาฝึกฝนจนเข้าสู่ขอบเขตการก่อตั้งรากฐานได้กลับไม่มีอะไรเลย
ในขณะนั้นเองพวกเขาไม่ลังเลใจมากนัก พวกเขาโค้งคำนับทันทีและกล่าวกับเจียงเฉิงซวนว่า
“ผู้อาวุโส เรายินดีที่จะเข้าร่วมกับตระกูลเจียง!”
"ดี!"
เจียงเฉิงซวนพยักหน้าเล็กน้อย
“งั้นเลือกหนึ่งคนมาเป็นอาจารย์ของพวกเจ้า
ว่าแต่พวกเจ้าชื่ออะไรเหรอ?”
ปู่และหลานชายรายงานชื่อของตนทันที
ชื่อของชายชรานั้นคือซุนถงซาน และเขาอยู่ในระดับที่ 7 ของขอบเขตการกลั่นพลังปราณ
หลานสาวของเขาชื่อซุนชูเหวิน และเธออยู่ที่ระดับที่สี่ของขอบเขตการกลั่นพลังปราณ
เธอไม่ลังเลใจเลยและเลือกหลิวหลิงหลงเป็นอาจารย์ของเธออย่างรวดเร็ว
หลิวหลิงหลงไม่คัดค้านการจัดการของเจียงเฉิงซวน เธอรับลูกศิษย์ใหม่ทันทีและมอบสมบัติบางส่วนให้กับเธอ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ภูเขาห้วงลึกลับ
ยอดเขาเสวียนหมิง
การแสดงออกของเจียงเฉิงซวนมืดลงเมื่อเขาฟังรายงานจากเจียงเหรินยี่, เจียงเหรินซวน เจียงเหรินเต้าและหลิวหลิงหลง
เนื้อหาของรายงานเป็นเพียงการสืบสวนลูกหลานของตระกูลเจียง
แต่ผลลัพธ์กลับทำให้เจียงเฉิงซวนโกรธมาก
มันแย่กว่าที่เขาคาดคิดไว้
มีลูกศิษย์ของตระกูลเจียงมากกว่า 20 คนที่เคยฆ่าคนขโมยสมบัติ
สิ่งที่น่าตกใจก็คือ มีผู้อาวุโสขอบเขตการก่อตั้งรากฐานเข้าร่วมในการกระทำดังกล่าวด้วย โดยรวมถึงผู้อาวุโสสองคนที่มีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับเจียงเหรินยี่และคนอื่น ๆ
“ดี..ดีมาก!”
เจียงเฉิงซวนหัวเราะด้วยความโกรธ
ดวงตาเย็นชาของเขาจ้องมองคนทั้งสี่คนที่อยู่ที่นั่น และในที่สุดก็จ้องไปที่เจียงเหรินยี่และพี่น้องอีกสองคน เขาพูดอย่างเย็นชา
“ข้าไม่จำเป็นต้องสอนพวกเจ้าว่าจะต้องจัดการกับคนพวกนี้ใช่ไหม?”
เจียงเหรินยี่และอีกสองคนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของเจียงเฉิงซวน พวกเขาก็รีบพยักหน้าและตอบกลับว่า
“ท่านลุง เรารู้ว่าต้องทำอย่างไร!”
“ถ้ารู้แล้วก็ทำตามกฏ อย่าทำให้ข้าต้องผิดหวังอีก”
เจียงเฉิงซวนโบกมือของเขา
จู่ๆ เขาก็ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้และพูดต่อว่า
“เอาอย่างนี้ หากผู้ฝึกตนผู้บริสุทธิ์ที่ถูกฆ่ายังมีครอบครัวอยู่ ก็อย่าลืมชดเชยให้พวกเขาด้วย..
หลังจากฆ่าพวกขยะพวกนั้นแล้ว ให้ไปแขวนหัวพวกมันไว้ข้างนอกภูเขาห้วงลึกลับ…
..บอกทุกคนว่าหากพบว่าพวกเขาฆ่าและปล้นไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามพวกเขาจะจบลงแบบเดียวกันนี้”
ต้องบอกว่าเจียงเฉิงซวนนั้นโหดเหี้ยมอย่างมาก
ด้วยการกระทำเช่นนี้ เขาสามารถยับยั้งผู้ที่ยังมีเจตนาไม่ดีได้และแสดงความตั้งใจที่จะไม่ยอมให้มีพฤติกรรมเช่นนี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
เจียงเหรินยี่และคนอื่น ๆ รู้สึกถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้จริงๆ
หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดออกไปแล้ว เซินหรู่หยานมองไปที่ด้านหลังของพวกเขาและหันไปหาเจียงเฉิงซวน
“ข้ากลัวว่าคราวนี้ท่านคงทำให้พวกเขาตกใจมากแล้ว”
“อืม ถ้าเช่นนั้นก็ดี!”
เจียงเฉิงซวนแค่นเสียงเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเซินหรู่หยาน
“ถ้าข้าไม่ยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง พวกเขาจะไม่เรียนรู้บทเรียนอะไร”
พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่โง่เขลาที่คิดจริงๆ ว่าพวกเขาสามารถทำสิ่งที่พวกเขาต้องการได้เพียงเพราะมีขอบเขตแก่นทองคำเป็นผู้หนุนหลัง
พวกเขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่นั้นเท่ากับการทำลายล้างตระกูลเจียงทางอ้อม มีตระกูลและนิกายนับไม่ถ้วนที่เคยตกเป็นเป้าโจมตีจนต้องล่มสลายไป เพราะพฤติกรรมที่เลวร้ายของสมาชิกของตัวเอง?....
………………….