บทที่ 389 ความโกรธแค้น
บทที่ 389 ความโกรธแค้น วูบ วูบ วูบ ในเวลาเดียวกัน ก็มีเส้นแสงหลายเส้นบินมาจากท้องฟ้าไกลๆ ทันที เมื่อแสงนั้นเข้ามาใกล้ เจียงชวนโหยวและเจียงชวนหู่ก็ตกตะลึงเมื่อพบว่าพวกเขาเป็นใคร จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่เจียงเฉิงซวนและเซินหรู่หยานด้วยความภาคภูมิใจ “นั่นบรรพบุรุษของตระกูลเรา พวกเจ้าจบสิ้นแล้ว ฮ่าๆๆ!” เม...