บทที่ 35 : ฆ่าครอบครัวข้า? ล้างตระกูลเจ้า!

หลิวเผียวได้ยินคำพูดของลูกสาว ทั้งปวดหัวทั้งสงสาร

"ผู้ฝึกวิชาในสำนักเซียนซานไม่ใช่คนดี

ถ้าติดต่อกับสำนักใหญ่ฝ่ายธรรมะอื่นๆ ก็ไม่เป็นไร

แต่ติดต่อกับสำนักเซียนซาน เจ้านี่... ทั้งเกิดมาสวย ปัญหาไม่เล็กเลย

โดยเฉพาะ ครั้งนี้สำนักเซียนซานขึ้นส่วนแบ่งเหมืองผลึกเลือด ไม่ใช่เรื่องที่แก้ได้ง่ายๆ

ดังนั้น แม่ถึงคิดว่า เจ้าแต่งงานเร็วๆ เรื่องแบบนี้ ให้สามีเจ้าทำ"

"ก็ต้องหาคนที่เก่งกาจหน่อย คนที่เพิ่งเห็นเมื่อกี้อ่อนแอขนาดนั้น เจอคนของสำนักเซียนซาน โต้เถียงเรื่องส่วนแบ่งเหมืองผลึกเลือด จะต่อรองผลประโยชน์ให้พวกเราได้หรือ?" หญิงสาวพูดอย่างหยิ่ง

"เมื่อกี้ยังระแวงเขา ตอนนี้กลับบอกว่าเขาอ่อนแอ เฮ้อ พูดยังไงเจ้าก็มีเหตุผลไปหมด" หลิวเผียวรู้จักลูกสาวของตัวเองดีที่สุด นิสัยเป็นแบบนี้มาตลอด ทำให้เธอจนปัญญา

......

สำนักเซียนซาน ในทั้งต้าซาง เป็นแค่สำนักระดับสองสาม ไม่มีรากฐานระดับเสินอิ่นใดๆ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับหยวนต้านขั้นปลายก็ไม่มี

แต่เจ้าสำนักเซียนซานรับราชาไก่ดำผู้แข็งแกร่งผู้นั้นเป็นบิดาบุญธรรม

สถานะของสำนักเซียนซาน สูงขึ้นตามน้ำขึ้น

ในต้าซาง สำนักเซียนซานยิ่งเผด็จการ

ในประตูสำนัก มีศิษย์หลายร้อย ผู้ดูแลสิบกว่าคน เฒ่าไม่กี่คน

แต่แค่คนเหล่านี้ ในละแวกนั้นกลับมีชื่อเสียงเลวร้ายที่สุด

พูดได้ว่า ศิษย์สำนักเซียนซานธรรมดาคนหนึ่งออกไปข้างนอก มาถึงเขตที่พวกเขาปกครอง ชาวบ้านธรรมดาต้องคุกเข่าโขกศีรษะ

สำนักเซียนซานถึงขั้นเป็นตัวละครที่ใช้ข่มขู่เด็กไม่ให้ร้องไห้ตอนกลางคืน

ในสำนักเซียนซาน เฒ่าหยู่หลิงหลงสวมผ้าโปร่งสีดำ ไม่อาจปิดบังรูปร่างงดงาม

เธอนอนเอนบนเก้าอี้ยาวหยกขาว ลมหายใจหอมหวาน: "ยังสืบตัวตนและที่มาของคนสวมหน้ากากคนนั้นไม่ได้หรือ?"

ศิษย์คุกเข่าบนพื้น ไม่กล้าเงยหน้ามองเฒ่าผู้นี้

เฒ่าผู้นี้ เป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของสำนักเซียนซาน

เธอยังเป็นหญิงที่ราชาไก่ดำให้ความสำคัญ

แน่นอน ราชาไก่ดำไม่ได้แตะต้องเธอ มีตำนานว่าเตรียมบ่มเพาะเธอถึงระดับเสินอิ่น แล้วจะรับเป็นคู่วิถี ร่วมเดินทางบำเพ็ญคู่

ในสำนักเซียนซาน สถานะของหยู่หลิงหลง สูงกว่าเจ้าสำนักเสียอีก

"คนสวมหน้ากากคนนั้น ใช้มีดฆ่าคน แท้จริงเป็นวิชาดาบ เขาเสวียนฟูมีความเป็นไปได้มาก" ศิษย์พูด "เฒ่าเสวียนเฟิงตอนนี้กลับมาแล้ว เจ้าสำนักเรียกศิษย์และเฒ่าที่อยู่ข้างนอกกลับมาทั้งหมด เตรียมไปกดดันเขาเสวียนฟู!"

หยู่หลิงหลงได้ยินแล้ว รอยยิ้มในดวงตายิ่งเย้ายวน: "ดูเหมือนราชาไก่ดำจะก้าวเข้าสู่ระดับเสินอิ่นขั้นปลายจริงๆ"

ศิษย์ข้างล่างคุกเข่าอยู่บนพื้น ได้ยินหยู่หลิงหลงเรียกราชาไก่ดำแบบนี้ ก็ทำเป็นไม่ได้ยิน

ตอนนี้ ดูเหมือนจะมีเสียงผ้าโปร่งเลื่อนหล่น หยู่หลิงหลงริมฝีปากแดงเผยอ เธอพูดกับศิษย์ข้างล่าง: "เจ้ากล้าปีนขึ้นมาไหม?"

ศิษย์คนนั้นจิตใจสั่นไหว เขารู้นานแล้วว่าหยู่หลิงหลงไม่พอใจราชาไก่ดำ เขารีบปฏิเสธ: "ไม่กล้า!"

หยู่หลิงหลงได้ยินแล้ว ตบอก หัวเราะ: "ไอ้คนมีใจไม่มีกล้า เจ้ามาสิ ข้าจะไม่บอกคนอื่น"

ศิษย์ข้างล่างมีเหงื่อเย็นผุดบนหน้าผาก ไม่อยากอยู่ที่นี่นาน กลัวว่าตัวเองจะอดใจไม่ไหวจริงๆ

ระหว่างโฉมงามกับชีวิต เขายังรู้ว่าอะไรสำคัญกว่า

เฒ่าหยู่หลิงหลงจะไม่ชอบราชาไก่ดำแค่ไหน ก็ไม่ใช่คนที่เขาจะแตะต้องได้

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงดังสนั่นมาจากข้างนอก

สีหน้าศิษย์เปลี่ยนไป รีบจากไป: "ศิษย์ไปดูหน่อย"

เขาไม่อยากอยู่ที่นี่อีก

ตอนนี้ที่ประตูสำนักเซียนซาน ฉีหยวนถือดาบใหญ่

ภายนอกนี่คือดาบใหญ่ แต่ความจริงข้างในเป็นมีดทำครัว ด้านนอกฉีหยวนใช้โลหะห่อให้ดูเหมือนดาบวิเศษ

เขาเดินผ่านสะพานกระดูกขาว ฟันศิษย์ห้าคนที่เฝ้าสะพานตายด้วยดาบเดียว

สะพานกระดูกขาวเพียงหนึ่งเดียวที่เข้าสำนักก็ถูกเขาฟันขาด

นอกจากระดับจู้จี้และหยวนต้าน ศิษย์ธรรมดาได้แต่ตายติดในสำนักเซียนซาน ไม่อาจออกไป

"โจรร้าย บอกชื่อมา กล้าดียังไงมาก่อกวนสำนักเซียนซานของเรา!"

ผู้ดูแลระดับจู้จี้หลายคนปรากฏตัว หน้าตาดุร้าย สีหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ปกติเป็นสำนักเซียนซานของพวกเขาที่ไปก่อกวนที่อื่น วันนี้กลับมีคนกล้ามาก่อกวนสำนักเซียนซานของพวกเขา

"สำนักเซียนซาน พวกเจ้าฆ่าครอบครัวข้า คุณชายตัวน้อยบำเพ็ญเพียรร้อยปี ในที่สุดวิชาก็แก่กล้า วันนี้จะล้างสำนักเซียนซานของพวกเจ้า!" ฉีหยวนตะโกน สร้างตัวตนให้ตัวเอง

"ที่แท้ก็เป็นปลาที่หลุดตาข่าย" ผู้ดูแลหนวดดำคนนั้นได้ยินแล้วไม่แปลกใจ

สำนักเซียนซานล้างตระกูลคนบ่อยๆ มีปลาที่หลุดตาข่ายก็เป็นเรื่องปกติ

"ร้อยปีก่อนปล่อยให้เจ้าหนีไป ถ้าเจ้าหลบๆ ซ่อนๆ บางทียังมีชีวิตบั้นปลายที่สงบ

ตอนนี้กลับมาสำนักเซียนซานเพื่อความตาย ช่างโง่เขลา สายเลือดของเจ้า จะขาดรากแล้ว!!" ผู้ดูแลหนวดดำตะโกน

ฉีหยวนชะงัก

เขาเข้าบทมากเกินไป

"เจ้ากล้าตัดรากข้า!"

เขาพูดพลาง ตาแดงก่ำ: "พวกเจ้าต้องตายหมด!"

เขาพูดพลาง ฟันดาบใหญ่เฉียง!

ฉีหยวนแต่เดิมก็เป็นระดับเลี่ยนชี่ขั้นสมบูรณ์

ในเกม พลังของเขาเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง สะท้อนกลับมาที่ความจริง

พลังที่สะท้อนกลับ แม้จะไม่ถึงหนึ่งในร้อย แต่ก็พอให้ฉีหยวนเหนือกว่าระดับเลี่ยนชี่ขั้นสมบูรณ์ทั้งหมด

พูดได้ว่า ระดับจู้จี้ก็ฆ่าได้อย่างง่ายดาย

ผ่านวิชาที่ดัดแปลง มีดเกิดจิตวิญญาณ

ถือมีด พลังของฉีหยวนก็ถึงระดับใหม่อีกขั้น

ฟันเดียวก็ตัดหัวหมาของผู้ฝึกวิชาระดับหยวนต้านได้!

แล้วจะพูดถึงพวกผู้ดูแลระดับจู้จี้เหล่านี้ทำไม?

พลังลมจากดาบใหญ่ ซัดผู้ดูแลระดับจู้จี้สามคนนี้กระแทกกับหินใหญ่หน้าประตูสำนักทันที

พรวด!

ผู้ดูแลระดับจู้จี้หลายคน พ่นเลือด เส้นเลือดในหัวใจก็แตกละเอียด

ฉีหยวนยกดาบใหญ่ ฟันประตูสำนักเซียนซานพังทลาย

"ร้อยปีก่อน พวกเจ้าฆ่าครอบครัวข้า!"

"วันนี้ ข้าจะล้างตระกูลพวกเจ้า!"

เสียงของฉีหยวนดังราวฟ้าร้อง พุ่งสู่เมฆา

ในสำนักเซียนซาน ศิษย์สำนักเซียนซานที่เห็นผู้ดูแลใหญ่หลายคนล้มตาย ต่างตัวสั่นงันงก

เพราะว่า คนนี้แข็งแกร่งเกินไป

พวกเขาขึ้นไปขัดขวาง ก็แค่ไปตาย ต้องรอเฒ่าระดับหยวนต้านมาถึงจะได้

จริงดังคาด หลังจากฉีหยวนฟันประตูพัง

ในสำนักเซียนซาน เฒ่าระดับหยวนต้านสองคนปรากฏตัวพร้อมกัน

บนใบหน้าทั้งสองเต็มไปด้วยความโกรธไม่สิ้นสุด

พลังวิเศษในอากาศ เริ่มปั่นป่วน!

ศิษย์ทั้งหมดที่เห็นภาพนี้ ต่างฮึกเหิม

ผู้ดูแลและศิษย์ระดับจู้จี้เหล่านั้น ก็พากันขึ้นมา จะล้อมโจมตีฉีหยวน

ฉีหยวนเห็นแบบนั้น ก็ไม่เกรงใจ

ฟันดาบใหญ่เฉียง!

พลังลมอันแข็งแกร่ง ในชั่วพริบตาทำให้ศิษย์นับสิบตายคาที่

เฒ่าระดับหยวนต้านบนฟ้าโกรธจัด

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนแบบนี้ จงใจฆ่าแต่ศิษย์

แต่เห็นท่าทีการออกอาวุธของฉีหยวน เขาก็ค้นพบบางอย่าง: "เจ้าเป็นคนที่ฆ่าเฒ่าไป๋จี?"

เฒ่าระดับหยวนต้านคนนี้ คือเฒ่าเสวียนเฟิงที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอก เขาตรวจศพของเฒ่าไป๋จีและคนอื่นๆ รู้ข้อมูลไม่น้อย

ฉีหยวนมองเฒ่าเสวียนเฟิง โบกดาบใหญ่: "ไม่นึกว่าเจ้าจะจับได้ ยิ่งปล่อยพวกเจ้าไว้ไม่ได้!"

เขาก็บินขึ้นฟ้าไป

เฒ่าระดับหยวนต้านสองคนนั้นเห็นแบบนั้น ในดวงตาฉายแววสงสัย

"ทำไมในร่างเจ้าไม่มีต้านทอง?"

"เจ้าไม่ใช่ผู้ฝึกวิชาระดับหยวนต้าน?"

คำตอบของพวกเขา คือดาบใหญ่ของฉีหยวน!

(จบบท)