บทที่ 28 : เริ่มต้นการทดสอบ
บทที่ 28 : เริ่มต้นการทดสอบ
เสียงประกาศดังขึ้นทั่วโรงเรียน
"นักเรียนใหม่ทุกท่านโปรดทราบ"
"การทดสอบประจำปีที่ภูเขาหยินหนานซึ่งจัดโดยวิทยาลัยชิงหลงกำลังจะเริ่มขึ้นเเล้ว"
"การทดสอบครั้งนี้จะมีการถ่ายทอดสดทางออนไลน์ไปทั่วประเทศ"
"ญาติพี่น้องและเพื่อนๆ ของพวกคุณอาจจะกำลังรับชมอยู่"
"ขอให้นักเรียนใหม่ทุกคนพยายามล่าสัตว์อสูรให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้!"
วิทยาลัยชิงหลงเป็นหนึ่งในสี่วิทยาลัยปรมาจารย์อสูรของประเทศ
นักเรียนใหม่ของวิทยาลัยเป็นสัญลักษณ์ของอนาคตของประเทศ, ดังนั้นมันจึงเป็นที่สนใจของประชาชนทั่วประเทศ
…..
"การทดสอบครั้งนี้จะถ่ายทอดสดทั่วประเทศเลยเหรอ?"
"แม่ครับ ผมจะออกทีวีแล้ว!"
"ถ่ายทอดสด? ขอเติมเครื่องสำอางก่อนนะ!"
"ตายแล้ว! ฉันลืมกันขนจมูก ถ้าออกกล้องจะดูแปลกๆ ไหมเนี่ย..."
"เเบบนี้ ถ้าเกิดเรากลัวสัตว์อสูรจนฉี่ราดกางเกง จะน่าอายไหมเนี่ย..."
เมื่อได้ยินว่ามีการถ่ายทอดสดทั่วประเทศ นักเรียนใหม่ก็เริ่มจัดเสื้อผ้าและดูแลตัวเองกันเต็มที่โดยเฉพาะนักเรียนหญิง
….
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
นักเรียนใหม่ 600 คน ได้นั่งรถบัสของโรงเรียนมาถึงเชิงเขาหยินหนาน
เซียวซิงหยูมองไปยังยอดเขา
ยอดเขานี้มีเมฆหมอกปกคลุมและเต็มไปด้วยพลังอสูร
อู๋เซิงโหย่วกระทืบเท้าเบาๆเล็กน้อยแล้วบ่นพึมพำ
"ถ่ายทอดสดทั่วประเทศเเบบนี้ ถ้าฉันทำผลงานได้ไม่ดี คงจะน่าอายแย่เลย…เริ่มรู้สึกประหม่าแล้วสิ"
ซ่งหู่ตบไหล่อู๋เซิงโหย่วเเละเอ่ยว่า
"อย่าขี้ขลาดไปหน่อยเลยน่า พอเข้าไปในภูเขาเเล้วเจอสัตว์อสูรก็ลุยกันเลย!"
นิสัยของซ่งหู่เป็นแบบนี้ เขาไม่กลัวฟ้าไม่เกรงดิอยู่เเล้ว
ภายในภูเขามีสัตว์อสูรระดับเริ่มต้นทั้งหมด 3,000 ตัว, เเน่นนอนว่า สายเลือด ธาตุ และจุดอ่อนของพวกมันจะแตกต่างกันไป
ณ ขณะนี้ เซียวซิงหยูได้ใช้โทรศัพท์มือถือค้นหาผลการทดสอบในปีก่อนๆ
สถิติการทดสอบสูงสุดเป็นของเย่ซวงหนิง ที่ล่าสัตว์อสูรได้ 109 ตัว เเละได้คะแนนระดับ S+
"จากผลการทดสอบห้าปีที่ผ่านมา มีคนล่าสัตว์อสูรได้เกิน 80 ตัว เพียงแค่ 12 คนเท่านั้น"
เงื่อนไขในการได้คะแนนระดับ S+ คือต้องล่าสัตว์อสูรได้มากกว่า 80 ตัว
ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา วิทยาลัยชิงหลงรับนักเรียนใหม่ห้ารุ่น รวมกว่า 3,000 คน ในจำนวนนี้มีเพียง 12 คนเท่านั้นที่ได้คะแนนระดับ S+
ทันใดนั้น อู๋เซิงโหย่วก็เดินมาหาเซียวซิงหยู
"ซิงหยู, ดูเกณฑ์การให้คะแนนหรือยัง?"
"ยังเลย"
"งั้นฉันอ่านให้ฟัง" อู๋เซิงโหย่วกระแอมแล้วอ่านออกเสียง
"ล่าสัตว์อสูรได้ 5 ตัวขึ้นไป ได้ระดับ C"
"ล่าสัตว์อสูรได้ 10 ตัวขึ้นไป ได้ระดับ B"
"ล่าสัตว์อสูรได้ 30 ตัวขึ้นไป ได้ระดับ A"
"ล่าสัตว์อสูรได้ 50 ตัวขึ้นไป ได้ระดับ S"
"ล่าสัตว์อสูรได้ 80 ตัวขึ้นไป ได้ระดับ S+"
จากเกณฑ์การให้คะแนนนี้ จะเห็นได้ว่าวิทยาลัยชิงหลงไม่ธรรมดาจริงๆ
นักเรียนที่สามารถเข้าวิทยาลัยชิงหลงได้ล้วนเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ, ขีดจำกัดล่างของนักเรียนเหล่านี้ถือว่าเป็นขีดจำกัดบนของคนทั่วๆไปแล้ว
ระดับต่ำสุดคือ C เเต่ต้องล่าสัตว์อสูรให้ได้ 5 ตัวขึ้นไป
สำหรับปรมาจารย์อสูรระดับ 1 ดาวที่มีคุณสมบัติทั่วไป การล่าสัตว์อสูรระดับเริ่มต้น 1 ตัวก็มีความเสี่ยงแล้ว ไม่ต้องพูดถึง 5 ตัวเลย
…..
"ซิงหยู, นายคิดว่าจะล่าสักกี่ตัว?" อู๋เซิงโหย่วถามด้วยความอยากรู้
"ฉันจะล่าได้กี่ตัว มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน แต่ขึ้นอยู่กับความเร็วในการหนีของสัตว์อสูรต่างหาก" เซียวซิงหยูตอบสบายๆ เหมือนไม่ใส่ใจกับการทดสอบครั้งนี้
เเละนั่นก็เป็นเพราะสัตว์อสูรบนภูเขาลูกนี้ล้วนเป็นระดับเริ่มต้น ในขณะที่เซียวซิงหยูสามารถจัดการกับสัตว์อสูรระดับเติบโตได้สบายๆเเล้ว
การทดสอบครั้งนี้จึงเป็นแค่การวอร์มอัพสำหรับเขาเท่านั้น
"ขึ้นอยู่กับความเร็วในการหนี..." อู๋เซิงโหย่วกระตุกมุมปากทันที
"ซิงหยู ฉันว่านายกำลังคุยโม้!"
"คนคุยโม้ได้ เพราะเขามีของดีไง!" ซ่งหู่หัวเราะ
อีกด้าน, หวังเยี่ยนที่แอบมองเซียวซิงหยูอยู่ก็พึมพำอย่างอาฆาต
"เซียวซิงหยู แกมันเหมือนตั๊กแตนที่ใกล้ตาย…อีกไม่นานแกก็จะไม่เหลืออะไรแล้ว”
“พอแกเข้าไปในภูเขาล่ะก็...หึหึ ภูเขาลูกนี้แหละที่จะเป็นหลุมฝังศพของแก!” รอยยิ้มของหวังเยี่ยนยิ่งดูชั่วร้ายมาก
เเละตอนนี้เขากำลังคิดถึงพาดหัวข่าวดังในวันพรุ่งนี้
……
ที่โต๊ะผู้บรรยาย
อธิการบดีซูหรูหยาน รองอธิการบดีหวังตงเซิง และหัวหน้าอาจารย์หลินคังก็นั่งอยู่ด้วยกัน
นอกจากผู้บริหารทั้งสามของวิทยาลัยแล้ว มันยังมีชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง
"สวัสดีครับผู้ชมทุกท่านในห้องถ่ายทอดสด ผมหยางซู่ ผู้บรรยายการทดสอบในครั้งนี้”
“ตอนนี้นักเรียนใหม่ 600 คนของวิทยาลัยชิงหลงกำลังทยอยเข้าสู่ภูเขาหยินหนานเเล้ว, ต่อไป เราจะมาติดตามอย่างใกล้ชิดกันว่านักเรียนใหม่รุ่นนี้มีคุณภาพมากแค่ไหน!”
เหนือภูเขาหยินหนานในตอนนี้ มีโดรน 600 ลำ กำลังบินวนอยู่เพื่อบันทึกภาพการทดสอบของนักเรียนใหม่แต่ละคน
หน้าจอในห้องถ่ายทอดสดเปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็ว ภาพต่างๆ ดูตลกขบขันเพราะเหล่านักเรียนใหม่หลายคนกำลังทำท่าทางแปลกๆ
เมื่อเห็นเช่นนี้ หยางซู่จึงเริ่มบรรยายได้อย่างตะกุกตะกัก
"นักเรียนคนนี้ พบกับลูกเสือดาวหิมะในช่วงเริ่มต้นการทดสอบ แล้วก็เป็นลมสลบไปเเล้ว"
"นักเรียนคนนี้ วิ่งหนีทำไม วิกผมหลุดหมดแล้ว สู้กลับสิ!"
"ดูเหมือนว่านักเรียนคนนี้จะประหม่า เเละดูเหมือนจะฉี่ราดเพราะกลัวอสูรเกล็ดแดง"
"ทีมงาน ช่วยเซ็นเซอร์กางเกงของนักเรียนคนนี้ด้วย รักษาหน้าตาให้เขาหน่อย"
นักเรียนใหม่ก็เหมือนทหารใหม่
ครั้งแรกที่เข้าสู่สนามรบ พวกเขาย่อมมีความกลัวและประหม่าเป็นธรรมดา
นักเรียนใหม่ส่วนใหญ่ เมื่อเจอสัตว์อสูรในป่าโจมตี…สิ่งแรกที่พวกเขาจะทำคือรีบวิ่งหนี
ภาพในห้องส่ง ผู้บรรยายหันไปที่ซูหรูหยาน ที่ตอนนี้กำลังมีสีหน้าเคร่งขรึม
เเต่หยางซู่ก็ยังใจกล้ายกไมโครโฟนขึ้น
"ท่านอธิการบดีซู เมื่อเห็นผลงานของนักเรียนใหม่รุ่นนี้ ท่านรู้สึกอย่างไรบ้างครับ?"
ซูหรูหยานกัดฟัน "นี่เป็นรุ่นที่แย่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยสอนมา!"
"เอ่อ ท่านอธิการบดีซู ปีที่แล้วตอนถ่ายทอดสด ท่านก็พูดแบบนี้เหมือนกันนะครับ" หยางซู่กระแอมเบาๆ
หลังจากนั้น เวลาก็ผ่านไปทีละนาที
นักเรียนใหม่เริ่มคลายความประหม่า และฮึดสู้เมื่อถูกสัตว์อสูรโจมตี
หยางซู่ถือไมโครโฟนแล้วตะโกนด้วยความยินดีอย่างรวดเร็ว
"นักเรียนที่วิกผมหลุดเมื่อกี้ ฮึดสู้และล่าเสือดาวหินได้แล้ว! ส่วนนักเรียนที่ฉี่ราดกางเกงก็จัดการกวางปีศาจลมได้สำเร็จ! วิทยาลัยชิงหลงไม่เลี้ยงคนไร้ค่า นักเรียนใหม่ทุกคนคือเสาหลักของประเทศในอนาคต!"
……
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
นักเรียนใหม่ 600 คน ล้วนล่าสัตว์อสูรได้ทุกคน แม้แต่นักเรียนที่อ่อนแอที่สุดก็ยังล่าได้ถึง 6 ตัว
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความแตกต่างของพรสวรรค์ระหว่างนักเรียนใหม่ทั้ง 600 คนก็เริ่มปรากฏชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ
"ว่านหลินจากห้อง 2 จัดการหมีหางสั้นได้สำเร็จ ตอนนี้เขาล่าสัตว์อสูรได้เกิน 10 ตัวแล้ว!"
"ยินดีกับซุนเทียนเฮ่าจากห้อง 5 ล่าสัตว์อสูรได้เกิน 20 ตัวแล้ว!"
"เหลือเชื่อ! เพิ่งผ่านไปแค่ชั่วโมงเดียว มู่หรงหยางซั่วจากห้อง 8 ล่าสัตว์อสูรไปแล้ว 40 ตัว!"
กล้องถ่ายทอดสดจับภาพไปที่เด็กหนุ่มรูปงาม เขารูปร่างสูงใหญ่ ดูจริงจัง ผมสีขาวของเขายิ่งทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้
ในช่องแสดงความคิดเห็นของผู้ชม มีคนพูดคุยกันอย่างต่อเนื่อง
[สมแล้วกับคุณชายมู่หรง อัจฉริยะแห่งตระกูลมู่หรง สุดยอด!]
[อยากแต่งงานกับคุณชายมู่หรงจัง!]
[มู่หรงหยางซั่ว ตรงกับสเปกสามีในอนาคตของฉันทุกอย่างเลย!]
………………..
