บทที่ 265 หญิงสาววัยแรกรุ่น
ฉินเสวียนเป่ยพยายามจะตัดความสนใจจากเด็กสาวคนนี้ แต่เธอก็ยังคงยิ้มแย้มติดตามเขาตลอดเวลา พูดว่าอยากเป็นสาวรับใช้ให้เขา “ศิษย์พี่ โปรดให้ข้าติดตามท่านเถอะ ข้าจะคอยชงน้ำชา ดูแลความเป็นอยู่ทุกอย่างให้ท่านเอง!” เด็กสาวกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส อ้อนวอนอย่างน่าสงสาร เธอคือเจียงชูหราน หญิงสาวที่เฉินเสวียนเป่ยช่วยไว้จากสนามรบอสูรในเขตแดนฉงเทียนเมื่อไม่นานมานี้ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เงาร่างของเฉินเสวียนเป่ยที่แข็งแกร่งและสง่างามก็เข้าครอบครองความคิดของเจียงชูหรานอยู่เสมอ นางตั้งใจจะรอโอกาสเข้าร่วมการรับศิษย์ของคุนหลุนในครั้งหน้า
