บทที่ 237 เมื่อตาสบตา ใจคิดไปไกล
บทที่ 237 เมื่อตาสบตา ใจคิดไปไกล หลังจากที่เติ้งอิงกลับมาพร้อมกับถุงของใช้และวัตถุดิบมากมายก็เป็นเวลาบ่ายโมงพอดี เฉินเฉิงพูดว่า “เอาล่ะ เดี๋ยวบ่ายค่อยกลับไปทบทวนกันต่อ” “อืม” เจียงลู่ซีพยักหน้า พอเห็นเติ้งอิงหอบหิ้วของมากมายกลับมา เจียงลู่ซีก็อยากจะเข้าไปช่วย เพราะถึงจะรับปากว่าจะอยู่กินข้าวที่นี่แล...
