บทที่ 20 โชคใหม่ วิถีแห่งอายุยืน

บทที่ 20 โชคใหม่ วิถีแห่งอายุยืน

ทันใดนั้น

แจ้งเตือนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเจียงหยวน

【เมล็ดโชคลาภได้รับการหล่อเลี้ยงจนเติบโตเต็มที่แล้ว พร้อมกระตุ้นหรือไม่!】

เจียงหยวนหยุดเดินทันที

"คุณชาย เป็นอะไรหรือขอรับ?"

"ไม่มีอะไร!"

เจียงหยวนส่ายศีรษะเล็กน้อยแล้วเดินต่อไป แต่ใจของเขาได้จมดิ่งลงสู่ภายในแล้ว

【ใช่!】

【กำลังเร้าเมล็ดโชคลาภขั้นต่ำ】

【คุณได้รับโชคโดยกำเนิดใหม่: อายุยืนยาวไร้ขอบเขต (สีม่วง)】

【อายุยืนยาวไร้ขอบเขต】: สามารถเพิ่มอายุขัยได้หนึ่งหมื่นปี และรักษาความเยาว์วัยไว้ได้ตลอดกาล

โชคสีม่วง!

อายุขัยหนึ่งหมื่นปี!

เจียงหยวนมองแจ้งเตือนเบื้องหน้าด้วยความไม่เชื่อ สายตาของเขาเป็นประกาย

โชคเช่นนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือตั้งใจ?

ความสงสัยนี้ผุดขึ้นในใจของเขาทันที

แต่แล้วเขาก็สลัดความคิดนั้นออกไป เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่ต้องคิดตอนนี้

เมื่อเห็นโชคสีม่วงบนแผงของเขา รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้า

การเพิ่มอายุขัยถึงหมื่นปีทันทีเช่นนี้มันช่างเกินกว่าจะเชื่อได้จริงๆ

หมื่นปีมันนานแค่ไหนกัน เขายังไม่มีภาพในใจที่ชัดเจน

แต่เมื่อลองคิดถึงประวัติศาสตร์ของชีวิตก่อนหน้า มีช่วงเวลานับห้าพันปี

และนั่นถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่สุดในโลกนั้นอย่างปฏิเสธไม่ได้

พอหันกลับไปอีกหลายพันปี ก็ไม่มีใครรู้ถึงความจริงของประวัติศาสตร์ส่วนนั้นเลย

และในตอนนี้ เขามีอายุขัยถึงหมื่นปีอยู่แล้ว

ด้วยอายุขัยหนึ่งหมื่นปี เขาสามารถนั่งมองการเปลี่ยนแปลงของราชวงศ์ ความรุ่งเรืองและตกต่ำของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง และการล่มสลายของอารยธรรมได้

แม้แต่ในโลกนี้

คำร่ำลือที่เขาเคยอ่านและตำนานพื้นบ้านต่างๆ ที่เคยได้ยิน

ไม่เคยมีบันทึกถึงการมีอายุยืนยาวเช่นนี้มาก่อนเลย

นี่แสดงให้เห็นว่าโลกนี้อาจไม่มีแนวคิดเกี่ยวกับความเป็นอมตะ

ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ตลอดไป แม้จะมีความรุ่งเรืองเพียงใด เมื่อเวลาผ่านไปย่อมต้องกลายเป็นเพียงซากกระดูก

เกิดมาพร้อมอายุขัยหมื่นปี ต่อให้เป็นเพียงหมูตัวหนึ่งก็อาจกลายเป็นเซียนในหมู่ประชาชนได้

ไม่ต้องพูดถึงการมีแผงโชคลาภนี้

แม้จะเก็บสะสมโชคได้เพียงหนึ่งหยดต่อวัน ในระยะเวลาหมื่นปีนั้นจะมากมายเพียงใด

มันมากพอที่จะยกระดับโชคทั้งหมดของเขาให้ถึงจุดสูงสุดแล้ว

หากโชคสีม่วงของอายุยืนยาวไร้ขอบเขตสามารถยกระดับได้เรื่อยๆ มันจะกลายเป็นโชคอันสูงสุดที่ชี้ไปยังหนทางแห่งการมีชีวิตนิรันดร์

นี่คือเส้นทางสู่ท้องฟ้าอย่างแท้จริง!

เมื่อคิดเช่นนี้ เจียงหยวนก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

ความยืนยาวคือทุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความไร้เทียมทาน

เขาเปิดแผงของตนขึ้นอีกครั้งเพื่อตรวจสอบ

【ชื่อ】: เจียงหยวน

【ระดับ】: การฝึกร่างกายขั้นเจ็ด

【โชคโดยกำเนิด】: อายุยืนยาวไร้ขอบเขต (สีม่วง) ร่างมังกรเสือ (สีน้ำเงิน) ความเข้าใจยอดเยี่ยม (สีเขียว)

【พลังแห่งโชค】: 1 หยด

【เมล็ดโชคลาภ】: ไม่มี

หนึ่งหยด?

เจียงหยวนมองแผงของตนด้วยความไม่เชื่อ

หรือว่าเมื่อมีโชคโดยกำเนิดสีม่วงแล้ว เขาสามารถสะสมพลังแห่งโชคได้ด้วย?

ใช่! ต้องเป็นเช่นนี้แน่!

มิฉะนั้น ทำไมถึงจะมีพลังแห่งโชคเพิ่มขึ้นมาเส้นหนึ่งอย่างกะทันหัน?

เจียงหยวนรู้สึกยินดีในใจ

แบบนี้ พลังแห่งโชคที่สะสมได้ในแต่ละวันจะกลายเป็นสองเส้นในทันที

ประสิทธิภาพการเก็บสะสมนี้จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ในอีกห้าสิบวันข้างหน้า โชคสีเขียวของเขาก็จะได้รับการยกระดับ และความเข้าใจก็จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาล

โชคสีน้ำเงินนั้นหายากมาก และตอนนี้เขาเพียงแค่ต้องรออีกไม่ถึงสองเดือน

เขาจะสามารถอัปเกรดโชคโดยกำเนิดใหม่เป็นโชคสีน้ำเงินได้

เจียงหยวนปิดหน้าต่างแผงควบคุมด้วยความพอใจ

"คุณชาย!" ลุงหมากล่าวอย่างเคารพ

การต่อสู้เมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้เขาเคารพเจียงหยวนราวกับเป็นเทพเจ้า

แม้แต่เจ้าสำนักใหญ่ ในวัยเดียวกันนี้ยังตามหลังเจียงหยวนอยู่ไกล

กล่าวได้ว่าแทบไม่คู่ควรจะเทียบกับเขาด้วยซ้ำ

ในวัยเท่านี้ ไม่มีใครกล้าที่จะเชื่อเลยว่าจะมีใครสามารถสังหารเจ้าสำนักแห่งสำนักเทพศาสตราได้อย่างเปิดเผยเช่นนี้

หากเขาไม่ได้เห็นกับตา เขาก็ไม่เชื่อ

เพราะมันเหลือเชื่อเกินไป

ในระดับตำนานนี้ เทียบได้กับจ้าวลี่

เมื่อไม่นานมานี้มีข่าวลือว่าจ้าวลี่จากเมืองต้าซุ่นอาจจะได้เข้าร่วมสำนักเซียนในไม่ช้า

เจียงหยวนถามว่า “ลุงหมา ยังมีเงินสำรองเหลืออยู่ในสำนักคุ้มภัยหรือไม่?”

ลุงหมาส่ายหน้า "ไม่มีแล้ว ตอนนี้สำนักคุ้มภัยของเรากำลังจะพังทลาย"

เจียงหยวน: "."

เขาลังเลอยู่ชั่วครู่

เจียงหยวนมองไปทางทิศเหนือ

เจี่ยวันเต้า หวังว่าท่านจะรู้จักกาลเทศะ!

จากนั้นเจียงหยวนก็กล่าวว่า "กู้โม่ ลุงหมา ไปกับข้า!"

"จะไปที่ไหนหรือขอรับ คุณชาย!"

"ธนาคารพาณิชย์ว่านหมิน!"

ณ ที่ว่าการอำเภอ

"ท่านนายอำเภอ ญาติของหลี่ฮ่าวและเหล่าศิษย์ของสำนักศาสตราเทพ ถูกจับกุมและลงโทษตามที่ควรแล้วขอรับ!"

ชายชุดดำรายงานอย่างเคารพ

"คนอื่น ๆ มีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง?" หลี่หงถาม

"วันนี้พวกเขาสงบเรียบร้อยมาก โดยเฉพาะในเขตอิทธิพลของแก๊งน้ำดำ พวกเขาเคารพกฎระเบียบเป็นอย่างยิ่ง"

"โอ้! นับว่าพวกเขามีสติสัมปชัญญะ! ตอนนี้ข้ากำลังจะออกจากตำแหน่งและกลับไปยังตระกูลของข้า หากพวกเขาไม่มีสติ ข้าคงต้องจัดการคนสักสองคน ไม่มีใครในนี้เป็นคนดีเลยสักคน!"

หลี่หงจิบน้ำชาด้วยท่าทางสบาย ๆ

ชายชุดดำข้าง ๆ ไม่เอ่ยคำใด

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หลี่หงกล่าวขึ้นทันทีว่า "ว่าแต่ ยังมีร่องรอยของหลี่ฮ่าวหรือไม่?"

ชายชุดดำส่ายหน้า "ตั้งแต่เมื่อคืน ก็ไม่มีใครเห็นร่องรอยของหลี่ฮ่าวอีกเลย"

"วันนี้ คนของเราไปที่สำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวนเพื่อตรวจสอบสักพัก ตอนนี้ข่าวที่ได้รับรายงานมาคือ ทุกคนสุขสบายดี และไม่พบคนนอกเลย!"

"ดูเหมือนว่าหลี่ฮ่าวจะไม่สามารถทำอะไรมากนักเมื่อคืนที่บุกเข้าไป"

หลี่หงแสดงสีหน้าประหลาดใจขึ้นทันที: "โอ้! น่าแปลกจริง ๆ กู้โม่เป็นเพียงคนเดียวที่ถือเป็นมือดีในสำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวน เขาเพิ่งจะก้าวเข้าสู่ระดับที่เจ็ดของการฝึกฝนร่างกาย ไม่น่าจะมีความสามารถพอที่จะต่อสู้กับหลี่ฮ่าวได้ หากไม่มีความช่วยเหลือจากคนนอก ทำไมถึงผลักดันให้หลี่ฮ่าวมาจนถึงจุดนี้ได้!"

หลี่หงตกอยู่ในภวังค์ครุ่นคิด สีหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง

"นายท่าน โลกภายนอกกล่าวกันว่าท่านได้ส่งคนไปเฝ้าสำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวนเมื่อวานนี้ นอกจากนี้ยังมีทฤษฎีอีกว่า เจียงเจิ้นหยวนทำการแกล้งตายตามที่ท่านกล่าวไว้!"

หลี่หงยิ้มแล้วส่ายหน้า

"พวกเขาจะคาดเดาได้หรือว่าข้าได้ส่งคนไปปกป้องเจียงหยวน? ข้าไม่มีความกรุณาหรือเวลาว่างจะไปทำเช่นนั้น การต่อสู้ของหลี่ฮ่าวมันน่างุนงงเกินไป ข้าไม่สามารถหาคำตอบได้!"

"เว้นแต่จะเป็นตามที่พวกเขาคาดเดา! เจียงเจิ้นหยวนแกล้งตาย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำ!"

หลี่หงครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วลุกขึ้นพูดว่า

"ช่างมันเถอะ ข้าไม่คิดจะเดาแล้ว พิธีรำลึกเจียงเจิ้นหยวนจะจัดขึ้นอีกสองวัน ข้าจะไปดูด้วยตัวเอง!"

"อีกอย่าง จงแจ้งข่าวออกไป หากจับหลี่ฮ่าวได้ ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย จะได้รับตำแหน่งขุนนางระดับแปด พร้อมกับเงินหนึ่งพันตำลึงเงิน!"

ชายชุดดำกล่าวว่า "นายท่าน ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ไม่มีใครพบเห็นหลี่ฮ่าวอีกเลย เขาอาจถูกจัดการไปในสำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวนแล้วก็ได้"

หลี่หงมองเขาด้วยสีหน้าเซ็ง "อู่เหล่า เจ้าคิดว่ามันเป็นไปได้หรือ? หลี่ฮ่าวติดอยู่ในสำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวน แม้แต่เจียงเจิ้นหยวนยังทำไม่ได้!"

"ยิ่งไปกว่านั้น สำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวนในปัจจุบัน หลี่ฮ่าวเป็นนักสู้ระดับแปดในการฝึกฝนร่างกาย ในสถานที่เล็ก ๆ อย่างอำเภอหลินอานนี้ ถือว่าเป็นยอดฝีมือชั้นหนึ่งแล้ว"

เมื่อกล่าวจบ หลี่หงก็เปิดประตูและเดินออกไป

เมื่อเห็นเช่นนี้ ชายชุดดำลังเลที่จะพูด

เดิมทีเขาต้องการบอกถึงข้อสันนิษฐานตามรายงานลับที่ส่งเข้ามา แต่ในตอนนี้เขาคิดทบทวนแล้วจึงตัดสินใจว่าไม่ควรพูดออกไป

ในเมื่อเจ้านายกล่าวว่า โอกาสที่หลี่ฮ่าวจะเสียชีวิตในสำนักคุ้มภัยเจิ้นหยวนนั้นมีน้อยมาก

ในอำเภอหลินอานนี้ นอกจากตัวเขาเองและนายท่านแล้ว ยังจะมีใครอีกที่สามารถเอาชนะหลี่ฮ่าวได้?

ถึงแม้จะหายตัวไปก็ตาม เขาน่าจะหลบหนีหลังจากได้รับข่าวเมื่อคืนนี้

ท้ายที่สุดแล้ว เขาแสดงความแข็งแกร่งออกมา เป็นยอดนักฝึกฝนร่างกายและนักธนูฝีมือเยี่ยม จะกล้าออกหน้าได้อย่างไร?

เผชิญหน้ากับเขาแล้ว ลูกธนูเดียวก็สามารถฆ่าเขาได้