บทที่ 192 การเปิดเผยความจริง
บทที่ 192 การเปิดเผยความจริง
“แม่คะ” ฉินหว่านเห็นแม่ไม่พูดอะไร นึกถึงความผิดปกติหลายอย่างในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา แล้วก็เริ่มคาดเดาในหัว “แม่...แม่ดูสัญญาในช่องลับตู้เสื้อผ้าของหนูแล้วใช่ไหม?”
“ถ้าแม่ไม่เจอเข้า เธอจะปิดบังแม่ไปอีกนานแค่ไหน จะใช้ชีวิตแต่งงานแบบมีข้อตกลงกับเจียงฟางตลอดไปหรือ?”
ฉินหว่านก้มหน้าลง ราวกับถั่วงอกที่เหี่ยวเฉา ไร้ซึ่งสีสันใดๆ
เธอคิดถึงหลายสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น แต่ไม่เคยคิดว่าจะถูกแม่จับได้ในสถานการณ์แบบนี้
เหมือนด้ายที่ขาดสะบั้น ม้วนตัวไปจนยุ่งเหยิง
“จริงๆ แล้ว หนูกับเจียงฟางไม่ใช่อย่างที่แม่เห็นภายนอก...” คำอธิบายของฉินหว่านดูอ่อนแรงในขณะนี้
“เธออาจทำเป็นไม่รู้เรื่องได้สักพัก แต่ไม่สามารถทำเป็นไม่รู้ไปทั้งชีวิต ผู้ชายเป็นสิ่งที่มองความจริงจังต่อปัจจุบัน ถ้ารักก็รัก แต่ถ้าวันหนึ่งไม่รักแล้ว เขาก็จะโยนสัญญาฉบับนี้ใส่หน้าเธอ ถ้าเธอรักเขาอย่างแท้จริง สุดท้ายเธอจะเป็นฝ่ายเจ็บเอง” แม่ฉินรู้จักนิสัยของลูกสาวดี ความโกรธของเธอมาจากความกลัวว่าฉินหว่านจะถูกทำร้ายในเรื่องนี้
ฉินหว่านค่อยๆ หมอบลงที่ตักแม่ เหมือนตอนเด็กๆ ที่อ่อนโยนและเชื่อฟังเงยหน้ามองแม่อย่างนอบน้อม
“แม่คะ หนูรู้ว่าแม่ทำเพื่อหนู แต่ก่อนที่แม่จะพบเรื่องนี้ หนูก็ตัดสินใจแล้วว่าจะบอกความจริงกับเจียงฟาง”
“จะบอกอะไร?” แม่ฉินฟังน้ำเสียงของลูกสาวก็รู้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องดี
ฉินหว่านสูดหายใจลึก เปิดเผยความรู้สึกที่อยู่ในใจ “จริงๆ ตอนแรกหนูก็สับสน แยกไม่ออกว่าเรารักกันจริงๆ หรือแค่เพราะสัญญา หนูพยายามเว้นระยะห่าง แต่ไม่สำเร็จ แม่ หนูไม่สามารถเพิกเฉยต่อความรู้สึกที่มีต่อเขาได้แล้ว”
“ลูก...” แม่ฉินเห็นความตั้งใจในแววตาของลูกสาว ก็รู้สึกหนักใจมากขึ้น
“หนูเชื่อในการตัดสินใจของตัวเอง และเชื่อว่าเจียงฟางก็รู้สึกเหมือนกัน เราอาจจะไม่ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์แบบธรรมดา แต่หนูก็หวังว่าจะมีจุดจบที่ดี”
“ลูกยังคิดจะมีจุดจบ?”
“แน่นอนค่ะ ถ้าไม่หนีปัญหา ก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน” ฉินหว่านพูดต่อ “หลังจากยกเลิกสัญญาแล้ว หนูก็อยากขอเขาแต่งงานอย่างเป็นทางการ ด้วยความจริงใจ!”
“ไร้สาระ!” สีหน้าของแม่ฉินยิ่งแย่ลง “ลูกอยากจะทำให้แม่เป็นบ้าหรือไง!”
เสียงเปิดประตูดังขึ้นขัดจังหวะการโต้เถียงของสองแม่ลูก
ทั้งคู่ไม่คิดว่าเจียงฟางจะกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับถุงผลไม้ที่เพิ่งซื้อมา...
...
แม่ฉินเล่าได้เรื่องทั้งหมดให้พ่อฟังเพื่อรอให้เขาตัดสินใจและพูดเกลี้ยกล่อมลูกสาว
“ลูกสาวเราแข็งข้อต่อเรา ถ้าเป็นคุณพูด เธออาจจะฟังบ้าง”
พ่อฉินวางเอกสารในมือ ยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ตอบอะไร
“คุณทำไมไม่กังวลเลย”
“นิสัยลูกคุณยังไม่รู้หรือ? ตั้งแต่เรียนจนถึงทำงาน เธอเหมือนจะตามใจความคิดเห็นของเรา แต่แท้จริงแล้วเธอเป็นคนดื้อ ถ้าเป็นเรื่องที่เธอไม่แคร์ เธออาจยอมได้ แต่ถ้าเธอตัดสินใจแน่วแน่แล้ว เราไม่มีทางเกลี้ยกล่อมเธอได้”
“แล้วจะทำยังไง? จะปล่อยให้เรื่องนี้เป็นไปแบบไม่สนใจเลยเหรอ?”
“เจียงฟางมีความสามารถมากกว่าที่คุณเห็น เขามีความมั่นใจและทะเยอทะยาน เป็นคนที่มีศักดิ์ศรีสูง ถ้าเขาไม่ชอบหว่านหว่านจริงๆ เขาจะไม่ยอมทำต่อไปแน่” พ่อฉินหัวเราะ “เรื่องของคนหนุ่มสาว ปล่อยให้พวกเขาจัดการเองเถอะ ต่อให้ท้ายสุดจะเจ็บปวดกลับมา หว่านหว่านก็ยังมีครอบครัวที่พร้อมสนับสนุน”
แม่ฉินมองสามีแล้วนึกถึงลูกสาว ทั้งสองมีนิสัยที่เหมือนกันราวกับหล่อหลอมจากแม่พิมพ์เดียวกัน
“เผลอแป๊บเดียว หว่านหว่านก็จะเป็นแม่คนแล้ว ไม่รู้ว่าท้องนี้จะเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง ขอแค่มีลักษณะเหมือนลูกสาวเราก็ดี” เมื่อพูดถึงตรงนี้ แววตาแม่ฉินก็อ่อนโยนขึ้น
“ตราบใดที่หว่านหว่านมีความสุข แม่ก็จะไม่ขัดขวางแล้ว”
“เมื่อกี้ยังทุกข์ใจกับเรื่องลูกสาวอยู่เลย ตอนนี้คิดไปไกลแล้ว”
“ไม่ได้เหรอ?”
แม่ฉินยิ้มเล็กน้อย แล้วแย้งว่า
“ทัศนคติของฉันก็ได้มาจากพวกคุณทั้งพ่อและลูกสาวนั่นแหละ”....
.........
