บทที่ 154 ระดมเก็บหญ้าพูดดาวอย่างสุดกำลัง
หลังจากถูกเตะลงไป เสี่ยว จาง ได้สติและก้มหน้าด้วยความละอาย หลี่ กวงจื้อ รีบขอโทษเฉิน ตง และอีกสองคน "ผมขอโทษจริงๆ ลูกน้องของผมมีรูในสมอง ขอโทษที่เสียมารยาทเมื่อกี้ โปรดยกโทษให้ นี่โลหะ S ยี่สิบชิ้นเป็นคำขอโทษ พี่น้องสองคนเก็บไว้" ต้องบอกว่าพฤติกรรมของหลี่ กวงจื้อ ไม่ดูเหมือนทหารเลย ในความประทับใจของ...
