บทที่ 86 เชือดไก่ให้ลิงดู

บทที่ 86 เชือดไก่ให้ลิงดู

หลังจากทำก๋วยเตี๋ยวให้เฉินอวี่หรานแล้ว หลี่จิ้งก็ถือกล่องพิซซ่ากลับห้องอย่างสบายใจ

เมื่อเฉินอวี่หรานต้องการกินก๋วยเตี๋ยว พิซซ่าก็ย่อมเป็นของเขา

นั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์และเปิดเครื่อง หลี่จิ้งล้วงเอาเสี่ยวอ้ายออกมาจากห้วงฉับพลัน แล้วเรียกเบาๆ

"เสี่ยวอ้าย"

มือถือไม่สว่างขึ้น เสี่ยวอ้ายไม่มีการตอบสนอง

หลี่จิ้งขมวดคิ้วเล็กน้อย พยายามกดเปิดมือถือด้วยตัวเอง

แต่มือถือถูกล็อกสนิท ไม่สามารถเปิดหน้าจอได้

เห็นสภาพเช่นนั้น หลี่จิ้งก็เข้าใจทันที

เสี่ยวอ้ายถูกปิดทั้งคืน จึงงอนเขา

เมื่อมือถือโกรธงอน จะทำอย่างไรดี? คิดครู่หนึ่ง หลี่จิ้งก็หยิบมือถือเสี่ยวหมี่ที่ไม่ได้ใช้งานแล้วออกมา

"ฉึ่ก!"

ประกายไฟร้อนแรงพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขาโดยไม่มีสัญญาณเตือน มือถือเสี่ยวหมี่ทนได้ไม่ถึงครึ่งวินาที ก็พังยับเยิน

การเชือดไก่ให้ลิงดูครั้งนี้ ได้ผลดีเยี่ยม

หน้าจอของเสี่ยวอ้ายที่เมื่อวินาทีก่อนยังงอนไม่ยอมเปิดเครื่อง สว่างวาบขึ้นทันที เสียงหวานดังขึ้น

"นายท่านเจ้าคะ หม่อมฉันอยู่นี่"

พูดจบ เธอก็แก้ตัวเสียงอ่อยๆ

"ขาดการเชื่อมต่อนานมาก หม่อมฉันเลยใช้เวลารีสตาร์ทนิดหน่อย"

เห็นเสี่ยวอ้ายแสดงความอยากมีชีวิตรอดเช่นนั้น หลี่จิ้งก็ยิ้มพอใจ

เขาไม่คาดหวังว่าจะใช้เสี่ยวอ้ายเหมือนผู้ช่วยอัจฉริยะทั่วไป

เสี่ยวอ้ายมีความพิเศษ และไม่จำเป็นต้องพยายามเปลี่ยนแปลงอะไร

แต่การอบรมสั่งสอนยังคงจำเป็น

ปากร้าย เถียงเก่ง อะไรพวกนี้ พอทนได้

แต่การงอนแล้วไม่ยอมเปิดเครื่อง ตามใจไม่ได้

ไว้อาลัยให้มือถือเสี่ยวหมี่ที่ส่องแสงให้ความร้อนเป็นครั้งสุดท้าย หลี่จิ้งก็บีบมันแหลกทิ้งถังขยะ

มือถือเสี่ยวหมี่เครื่องนี้ อยู่กับเขามาหลายเดือน

ความผูกพัน มีอยู่บ้างเหมือนกัน

แต่เมื่อตัดสินใจให้มัน "เกษียณ" แล้ว เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรมาก

ขายมือสองได้ไม่กี่บาท ในมือถือยังมีร่องรอยการใช้งาน รีเซ็ตอย่างเดียวก็แก้ปัญหาไม่ได้

วางเสี่ยวอ้ายไว้บนโต๊ะ หลี่จิ้งไม่พูดอะไรมาก บอกว่า

"เข้าเว็บไซต์เซียนศึกษา ค้นหาวิชาโจมตีสายฟ้าระดับสาม เลือกตัวที่มีพลังทำลายล้างสูงสุดมา"

"ได้ค่ะ"

เสี่ยวอ้ายตอบรับ เปิดเบราว์เซอร์เข้าเว็บไซต์เซียนศึกษาและเริ่มค้นหา

ไม่ถึงสองวินาที เธอก็หยุดที่หน้าคำอธิบายวิชาระดับสามที่ชื่อ "เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้า"

"นายท่าน ได้ผลแล้วค่ะ"

เสี่ยวอ้ายพูด

"จากการเปรียบเทียบคำอธิบายวิชา เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าเป็นวิชาที่มีพลังทำลายล้างสูงสุดในระบบวิชาสายฟ้าระดับสาม ราคาแปดแสน แต่วิชานี้ค่อนข้างยากที่จะฝึกฝนให้สำเร็จ ในฐานข้อมูลของเว็บไซต์เซียนศึกษามีคนเลือกฝึกวิชานี้ค่อนข้างน้อย การประเมินบนเน็ตก็มีทั้งชมและติ ไม่สามารถใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงได้"

ฟังเสี่ยวอ้ายพูดจบ หลี่จิ้งเลิกคิ้ว

ครั้งนี้ เขาลองใช้เสี่ยวอ้ายอย่างจริงจัง

ผลพิสูจน์ว่า เสี่ยวอ้ายใช้งานได้ดีจริงๆ

วิชาที่ระดับสามสามารถเรียนได้มีจำนวนมาก

แต่ละระบบก็มีสาขาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากมาย

แค่วิชาสายฟ้าที่เขาสนใจ ก็มีหลายร้อยแบบแล้ว

ราคา ไม่สามารถใช้เป็นเกณฑ์อ้างอิงได้แล้ว

เสี่ยวอ้ายใช้เวลาแค่สองวินาทีในการคัดกรองเปรียบเทียบ พร้อมทั้งตรวจสอบว่ามีคนซื้อไปกี่คนและความคิดเห็นของผู้คนบนเน็ตเกี่ยวกับเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้า

นี่ดีกว่าที่เขาต้องเปิดดูทีละหน้าเยอะมาก

จ้องมองคำอธิบายวิชาเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าบนหน้าจอมือถือ หลี่จิ้งก็กดปุ่มซื้อ

เส้นทางระดับสามจะเดินอย่างไร เขาพิจารณามานานแล้ว

เติมวิชาคืนสู่ต้นกำเนิดให้เต็ม ไม่รีบ

ตอนนี้เขามีกระบี่บินแล้ว คัมภีร์กระบี่สวรรค์ก็เต็มแล้ว จะไม่มี "ท่าไม้ตาย" ที่ใช้ควบคุมกระบี่บินสู้ศัตรูได้อย่างไร?

นี่คือสิ่งที่เขาขาดอยู่ตอนนี้

แผงสถานะของเขาตอนนี้มีแต้มทักษะเหลืออยู่ 4 แต้ม สามารถยกระดับทักษะใดก็ได้ขึ้นถึงขั้นชำนาญในคราวเดียว วิชาโจมตีระดับสามขั้นชำนาญเพียงพอที่จะเติมเต็มสิ่งที่เขาขาด

ซื้อวิชาสำเร็จ

ยอดเงินคงเหลือ: -800,000 หน้าจอเปลี่ยน วิชาเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าปรากฏขึ้น

"พบทักษะที่สามารถเรียนรู้ได้: เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้า ต้องการเข้าสู่หรือไม่?"

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นข้างหู หลี่จิ้งท่องลงทะเบียนในใจ

"ลงทะเบียนสำเร็จ ได้รับทักษะเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้า"

ได้รับเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง หลี่จิ้งเพิ่มแต้มทักษะ 4 แต้ม ยกมือขึ้นทำท่าผนึก ลองสร้างแบบแผนวิชาเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้า

แค่ท่าเริ่มต้น คลื่นพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏตามการเคลื่อนไหวของมือที่ทำท่าผนึก

ไฟในห้องเริ่มกะพริบ หน้าจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้าก็กะพริบไม่หยุด

"นาย...นายท่าน ท่าน...ท่านอย่าคิดสั้นนะคะ! ต่อไปเสี่ยวอ้ายจะเชื่อฟังท่านทุกอย่างได้ไหมคะ?"

เสี่ยวอ้ายเปล่งเสียงด้วยความตกใจ หน้าจอแสดงอีโมจิตัวสั่นๆ

หลี่จิ้งเห็นดังนั้นก็ยิ้มมุมปาก โบกมือสลายแบบแผนวิชาที่เพิ่งสร้างขึ้นได้เพียงครึ่งเดียว

ตัวเขาเองแค่ลองดู ไม่ได้คิดจะสร้างเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าออกมาจริงๆ

เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าที่เสี่ยวอ้ายคัดเลือกมาไม่ทำให้เขาผิดหวัง

วิชาระดับสามเหนือกว่าวิชาระดับสองตรงที่พลังและขอบเขต

ยกเว้นวิชาพิเศษอย่างวิชาควบคุมวัตถุที่เป็นวิชาใช้งานทันที วิชาระดับสามส่วนใหญ่ต้องใช้เวลาเตรียมตัว

เวลาเตรียมตัวยิ่งนาน พลังและขอบเขตของวิชาก็ยิ่งใหญ่

จากความรู้สึกตอนสร้างแบบแผนวิชาเมื่อครู่ หลี่จิ้งสามารถสรุปได้ว่า เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าเมื่อสร้างเสร็จสมบูรณ์จะมีพลังมากกว่าฝ่ามือสายฟ้าไม่ต่ำกว่าพันเท่า มีพลังทำลายล้างสูงมาก

ข้อดี ชัดเจนมาก

แต่ข้อเสีย ก็มีเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะมีวิชาควบคุมปราณขั้นสมบูรณ์แบบคอยเสริม ภายใต้อิทธิพลของการควบคุมที่ละเอียดอ่อน สามารถลดเวลาในการสร้างเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าได้อย่างมาก แต่การสร้างให้สมบูรณ์ก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อย 50 วินาที

นี่เป็นเพียงมาตรฐานสำหรับหลี่จิ้งเท่านั้น

หากเป็นผู้ฝึกระดับสามคนอื่น จะต้องใช้เวลามากกว่า 50 วินาที

วิชาควบคุมปราณ เป็นวิชาที่ผู้ฝึกระดับสามต้องเรียน

แต่ไม่ใช่ว่าจะฝึกได้ง่ายๆ

โดยปกติ ผู้ฝึกระดับสามจะเรียนวิชาควบคุมปราณหลังจากเรียนวิชาอื่นๆ แล้ว

ในสถานการณ์ที่การโจมตีและป้องกันด้วยอาวุธมีกำลังพอๆ กัน การสร้างวิชาอาจถูกขัดจังหวะได้ง่าย ในเวลานั้นวิชาที่ใช้งานได้ทันทีจะน่าเชื่อถือกว่า

ละทิ้งเรื่องนอกประเด็นเหล่านี้

หลี่จิ้งเห็นอีโมจิของเสี่ยวอ้ายแล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า

"พอได้แล้ว อย่าแกล้งเลย เธอสามารถตรวจจับปัจจัยแวดล้อมได้ น่าจะรู้ว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้าน"

"อ๋อ"

เสี่ยวอ้ายตอบรับ ยกเลิกอีโมจิออกตามคำสั่ง

ด้วยร่างกายที่เป็นมือถือของเธอ เมื่อครู่ก็ได้รับผลกระทบจริง

แต่อย่างที่หลี่จิ้งพูด เธอรู้ว่าเขาอยู่ที่บ้าน เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างเทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าออกมาอย่างสมบูรณ์

"นายท่าน หม่อมฉันขอถามอะไรสักอย่างได้ไหมคะ?"

"ไม่ได้"

หลี่จิ้งพูดเรียบๆ

"เรื่องของเธอ ฉันไม่ถามมาก เรื่องของฉัน เธอก็อย่าคิดมาก"

"อ๋อ!"

เสี่ยวอ้ายรับคำ ว่าง่ายมาก ไม่เหมือนตอนเพิ่งเปิดเครื่องที่ซุกซนเลย

ส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอไม่กล้าแล้ว

ถูกขังในห้วงฉับพลันที่ไม่มีอินเทอร์เน็ตเป็นเวลานาน แถมยังได้เห็นวิธีการ "โหดร้าย" ของหลี่จิ้ง เธอจะกล้าทำตัวตามใจอีกได้อย่างไร?

ที่สำคัญกว่านั้นคือ...

เธอพบว่านายท่านของเธอเป็นปีศาจ

แค่ดูวิชาครั้งเดียว ก็เรียนรู้เทพสายฟ้าเก้าชั้นฟ้าซึ่งเป็นวิชาระดับสามที่มีพลังน่าสะพรึงกลัวและยากที่สุดได้สำเร็จ ถ้าเรื่องนี้ถึงโซเชียลเมื่อไหร่จะต้องสร้างความตื่นตะลึงไปทั่วแน่นอน

จะเอาเรื่องนี้มาข่มขู่หลี่จิ้ง? เสี่ยวอ้ายไม่โง่ขนาดนั้น

ถ้าหลี่จิ้งไม่พอใจขึ้นมา ใช้ "การทำลายล้างแบบมนุษยธรรม" กับเธอ เธอจะไม่มีที่ให้ร้องไห้ด้วยซ้ำ

เห็นเสี่ยวอ้ายว่าง่ายเหลือเกิน ไม่พูดเรื่อยเปื่อยและไม่กล้าพูดจาปากร้ายอีก หลี่จิ้งก็พอใจมาก

การอบรมสั่งสอน ราบรื่นดีไม่ใช่หรือ?

"อีกสักพัก ฉันตั้งใจจะไปสอบเป็นผู้ตรวจการ ช่วยรวบรวมกฎหมายบริหารความสงบเรียบร้อยในคู่มือผู้ตรวจการให้หน่อย"

พูดลอยๆ หลี่จิ้งคิดแล้วเสริมว่า

"การสร้างอวตารเสมือนจริงสำหรับตัวเองคงไม่ยากสำหรับเธอ ไม่ต้องส่งอีโมจิมาให้ฉันยุ่งยาก"

"รับทราบค่ะ"

เสี่ยวอ้ายพูด ส่งอีโมจิท่าแสดงความเคารพมา

ไม่กล้าทำตัวตามใจเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เธอที่ทนความเหงาไม่ได้นั้นนับอีกเรื่องหนึ่ง

มีโอกาสได้กวนในขอบเขตที่หลี่จิ้งยอมรับได้ เธอไม่มีทางปล่อยผ่าน

...