ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 475 แรงจูงใจแอบแฝง

ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 475 แรงจูงใจแอบแฝง

ไม่ต้องให้เขาพูด จี๋อวิ๋นก็เข้าใจแล้ว

วันนั้น ที่เขามาหาตนเอง แท้จริงแล้วมีแรงจูงใจแอบแฝง

“ขอใต้เท้าโปรดช่วยเหลือ คำตอบที่ใต้เท้าเฝ้าค้นหามาตลอด หลังจากที่ข้าทั้งสองรวมร่าง อาจจะสามารถมอบให้กับใต้เท้าได้”

ไป๋ฉื้อทงเอ่ยวาจาขึ้นอย่างกะทันหัน

จี๋อวิ๋นรู้สึกสงสัย

กายแห่งความดีผู้นี้ ช่างน่าสนใจยิ่งนัก

เขาใช้ชีวิตอยู่ในโลกภายนอกมานานหลายปี

การสื่อสารกับผู้อื่น นับว่าเป็นจุดแข็งของเขา

“เหตุใดจึงมั่นใจเช่นนั้น”

สำหรับคำถามของจี๋อวิ๋น ไป๋ฉื้อทงไม่ได้ตอบ เพียงแค่เผยรอยยิ้มที่มั่นใจออกมาบนใบหน้า

“ในเมื่อเจ้ากล่าวเช่นนั้น ก็เพียงแค่เรื่องเล็กน้อย แต่หลังจากนี้ อย่าได้ติดตามข้า”

จี๋อวิ๋นไม่ต้องการให้ใครมาเป็นตัวถ่วง

พร้อมกันนั้น ตัวเขาเองก็มีเรื่องราวมากมายที่ไม่อาจเปิดเผยได้

“นั่นเป็นเรื่องธรรมดา พี่ชายตัวน้อยผู้นี้มีวาสนาไม่น้อย ต่อไปหากติดตามเขา อาจจะสามารถใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้”

ไป๋ฉื้อทงจ้องมองไปยังกู้ชิงเฟิง

กู้ชิงเฟิงได้ยินเช่นนั้น

ตอนนี้ ตนเองเป็นเพียงตัวสำรองกระมัง

แต่หลังจากที่ไป๋ฉื้อทงและชายชุดขาวรวมร่าง พลังอำนาจของพวกเขาจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน

หากนำเขากลับไป พลังอำนาจของวังสวรรค์จะต้องเพิ่มขึ้น

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าก็จะยอมรับพวกเจ้าทั้งสอง”

แม้จะกล่าวเช่นนั้น

จี๋อวิ๋นกลับรู้สึกว่ากู้ชิงเฟิงมีใบหน้าที่หนายิ่งนัก

ชายชุดขาวและไป๋ฉื้อทงก็คิดเช่นเดียวกัน

เมื่อเสียงจบลง ชายชุดขาวและไป๋ฉื้อทงสบตากัน

จากร่างกายของไป๋ฉื้อทง ได้ปลดปล่อยพลังอำนาจออกมา

พลังอำนาจนั้นได้เข้าไปในร่างกายของชายชุดขาวในทันที

ในเวลานั้น พลังอำนาจที่ชายชุดขาวสูญเสียไป ก็ได้รับการเติมเต็ม

พร้อมกันนั้น ไป๋ฉื้อทงก็ได้รับเหรียญทองผลบุญกุศลจากจี๋อวิ๋น

ตอนนี้ เขาได้นำพลังผลบุญกุศลนั้น เข้าไปในร่างกายของชายชุดขาว ทำให้กลิ่นอายของเขายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น

“นี่คือพลังผลบุญกุศลกระมัง ยอดเยี่ยมยิ่งนัก”

กระทั่งชายชุดขาวก็ยังคงปรารถนาพลังผลบุญกุศล

ในขณะที่เขากำลังคาดหวัง ไป๋ฉื้อทงกลับส่ายหน้า

เขาคิดเช่นกัน นายท่านผู้นี้มีปัญหาทางสมองกระมัง

ของวิเศษเช่นนี้ ตนเองสามารถนำกลับมาได้เพียงเล็กน้อยก็นับว่าไม่เลวแล้ว

หากต้องการมากกว่านี้ ตนเองก็มิอาจทำได้

“ของวิเศษเช่นนี้ ได้มาจากที่ใด”

“ผู้หนึ่งที่อ้างตนว่าเป็นมหาเทพผานกู่ เพียงแค่นำสมบัติฟ้าดินมาแลกเปลี่ยน ก็สามารถได้รับเหรียญทองผลบุญกุศลได้”

ชายชุดขาวได้ยินเช่นนั้น ก็กล่าวด้วยความยินดี “ยอดเยี่ยมยิ่งนัก! ไก่สองตัวที่ประตู เดี๋ยวข้าจะนำไปคารวะมหาเทพผานกู่”

ในขณะที่ชายชุดขาวกล่าวเช่นนั้น เขาไม่รู้เลยว่ามหาเทพผานกู่ที่พวกเขากล่าวถึงนั้น ยืนอยู่เบื้องหน้าพวกเขา เพียงแต่พวกเขามิอาจรู้ได้

สุดท้าย พลังอำนาจนั้นก็หลอมรวมเข้ากับร่างกายของชายชุดขาวอย่างสมบูรณ์

กลิ่นอายอันยิ่งใหญ่ แผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเขา

ไม่หลงเหลือความอ่อนแอเช่นเดิม

ส่วนจี๋อวิ๋นในตอนนี้ จ้องมองไปยังโต๊ะที่อยู่เบื้องหน้าชายชุดขาว

ชายผู้นี้ถูกผนึกเอาไว้ ณ ที่แห่งนี้

สถานที่สำคัญที่สุด คงจะเป็นโต๊ะที่อยู่เบื้องหน้าเขา

หลังจากที่จี๋อวิ๋นมั่นใจ เขาก็ตบฝ่ามือลงบนโต๊ะอย่างแรง

ทันใดนั้น เศษเสี้ยวแห่งมิติกาลเวลามากมายก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า

ดอกบัวทองคำเบ่งบาน

โต๊ะตัวนั้นก็เปลี่ยนรูปร่าง ราวกับกรงขัง

กักขังชายชุดขาวเอาไว้

“แตกสลาย!”

หมื่นวิชชาใต้หล้า ด้วยพลังทำลาย

จี๋อวิ๋นได้ฝึกฝนมหามรรคแห่งฤทธาจนถึงขีดสุด

บัดนี้ เขาหลอมรวมพลังทั้งหมดเข้าด้วยกัน

เมื่อเขาใช้มหามรรคแห่งฤทธา

โต๊ะที่อยู่เบื้องหน้าก็แตกสลาย

มิอาจต้านทานพลังมหามรรคของจี๋อวิ๋นได้

เสียงตู้มดังขึ้น

ในที่สุด ชายชุดขาวก็หลุดพ้นจากพันธนาการ เขามิอาจไม่หัวเราะออกมาอย่างดัง จากนั้นก็โค้งคำนับจี๋อวิ๋น แสดงความขอบคุณ

“การล่มสลายของอริยะ เกี่ยวข้องกับการแตกสลายของทวีปบุพกาล…… บัดนี้ โลกใบนี้ได้ถูกแบ่งออกเป็นดินแดนดารามากมาย ภายในดินแดนดาราแต่ละแห่ง ล้วนมีอริยะแห่งยุคเสื่อมโทรม พวกเขาได้เลือกที่จะกลายเป็นมรรคาสวรรค์ แต่กฎเกณฑ์คำสั่งมิได้ขาดหาย มรรคาสวรรค์ก็เช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นมรรคาสวรรค์ แต่พลังอำนาจกลับอ่อนแอ เมื่อเทียบกับบรรพบุรุษหงจวินแล้ว ก็ไม่ต่างจากมดปลวก”

ไป๋ฉื้อทงได้เปิดเผยเรื่องราวลับของยุคนั้นออกมา

คำพูดนี้ เขาได้กล่าวกับจี๋อวิ๋นเพียงผู้เดียว

กู้ชิงเฟิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกกระวนกระวาย

ตนเองกลับไม่ได้ยินเสียงใด ๆ

ในขณะที่จี๋อวิ๋นได้รับรู้ข่าวสารนี้

เขาไม่คิดมาก่อนว่า เรื่องราวทั้งหมดจะเกี่ยวข้องกัน

เพียงแต่ตอนนี้ คำว่าดินแดนดารา จี๋อวิ๋นเพิ่งจะเคยได้ยินเป็นครั้งแรก เขาจึงรู้สึกสงสัย ไม่รู้ว่ามันมีความหมายเช่นไร

“ข้ามอบความลับอันยิ่งใหญ่ให้กับเจ้า โลกใบนี้กำลังจะเปลี่ยนแปลง ดวงดาวทั้งหมดกำลังเคลื่อนย้าย แสดงว่าเจ้าเหนือหัวที่แท้จริงกำลังจะกลับมา”

ไป๋ฉื้อทงเตือนจี๋อวิ๋นอีกครั้ง แต่จี๋อวิ๋นผู้ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด กลับไม่คิดว่าตนเองจะเป็นผู้ที่แท้จริงที่ไป๋ฉื้อทงกล่าวถึง

เขาเก็บคำพูดเหล่านั้นไว้ในใจ จากนั้นก็จากไป

ในขณะที่จี๋อวิ๋นกำลังจะจากไป พืชพรรณทั้งหมดในไร่นอกตำหนักก็ถูกจี๋อวิ๋นถอนรากถอนโคน

ไม่หลงเหลือสิ่งใด

เดิมที กู้ชิงเฟิงมีสีหน้าที่ยินดี

ตนเองมีผู้คุ้มครองสองคน นับว่าเป็นเรื่องที่ดี

หากสามารถได้รับผลไม้วิญญาณเพิ่มเติม ก็คงจะยอดเยี่ยมยิ่งนัก

แต่ตอนนี้ เมื่อเขาก้าวออกจากตำหนัก ก็พบว่าภายในลานบ้าน มีเพียงไก่สองตัวที่กำลังต่อสู้กัน

ไม่หลงเหลือสิ่งใด

ส่วนทองคำและสมบัติล้ำค่าที่อยู่ไกลออกไป จี๋อวิ๋นไม่ได้สนใจ

ท้ายที่สุดแล้ว ของวิเศษเหล่านี้ ไม่มีประโยชน์ใด ๆ สำหรับเขา

“ไม่คิดเลยว่าสหายเต๋าผู้นี้ จะซื่อสัตย์เช่นนี้ ตอนที่จากไป ยังไม่ลืมที่จะนำของฝากของข้าไปด้วย ไม่รู้ว่าต้นไม้วิญญาณเหล่านี้จะสามารถมีชีวิตรอดหรือไม่”

ชายชุดขาวไม่ได้สนใจที่จี๋อวิ๋นนำของวิเศษไป เขาเพียงแค่กังวลว่าหลังจากที่ต้นไม้วิญญาณเหล่านี้ถูกนำไปแล้ว จะไม่สามารถมีชีวิตรอดได้

แต่เขาไม่รู้ว่า ในมือของจี๋อวิ๋นมีดินแห่งลมหายใจสวรรค์เก้าชั้นฟ้าอยู่ไม่น้อย

พร้อมกันนั้น ยังคงมีวารีคล้อยเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าอยู่มากมาย

ด้วยของวิเศษแต่กำเนิดทั้งสองชนิดนี้

ไม่มีสิ่งใดที่จี๋อวิ๋นไม่สามารถปลูกได้

จี๋อวิ๋นนำต้นไม้วิญญาณเหล่านี้ กลับไปยังทวีปบุพกาล กฎเกณฑ์มหามรรคของทวีปบุพกาลนั้นสมบูรณ์

ตอนนี้ ขาดเพียงเศษเสี้ยวสองชิ้น ก็จะสมบูรณ์ กลิ่นอายที่แผ่ออกมา ไม่แตกต่างจากทวีปบุพกาลในอดีต

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลังจากที่จี๋อวิ๋นรวบรวมเศษเสี้ยว ปราณวิญญาณของทวีปก็เริ่มฟื้นฟู

หากปลูกผลไม้วิญญาณ ณ ที่แห่งนี้ จะต้องได้รับการหล่อเลี้ยง และพร้อมกับการฟื้นฟูของทวีปบุพกาล สำหรับพวกมันแล้ว นับว่าเป็นโอกาสที่ดี

บางที อาจจะสามารถเพิ่มระดับได้

จี๋อวิ๋นได้ปลูกพวกมันไว้ในตำหนักที่เขาสร้างขึ้น ตอนนี้ ตำหนักทั้งหมดล้วนเต็มไปด้วยดอกไม้และเสียงนกร้อง

ผู้ที่อาศัยอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ราวกับอยู่ในสรวงสวรรค์

กู้ชิงเฟิงถือไก่สองตัวอยู่ในมือ

เขารู้สึกเศร้าเล็กน้อย

แต่ตอนนี้ เขาก็มิอาจทำสิ่งใดได้

หากมิใช่เพราะจี๋อวิ๋น

เขาไม่รู้ว่าตนเองจะสามารถมีชีวิตรอดออกไปจากที่แห่งนี้ได้หรือไม่

เขาจึงไม่สนใจเรื่องราวเหล่านั้น

หลังจากที่ชายชุดขาวหลุดพ้นจากการควบคุม

ตำหนักใต้ดินก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

มันเริ่มต้นพังทลายลง

พร้อมกันนั้น ทะเลทรายด้านนอกก็กลายเป็นโอเอซิส พลังชีวิตมากมายแผ่กระจายออกมา

พายุที่น่ากลัว ก็หายไป